«Ειν’ η καντάδα η τελευταία μου» για… φέτος
Στη «μακραίωνη» ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού, δεν είναι λίγα τα ξεχωριστά τραγούδια, που στην πρώτη τους εκτέλεση δεν γνώρισαν την αποδοχή που τους άξιζε ή ακούστηκαν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια χάθηκαν στο χρόνο. Επανήλθαν όμως δυναμικά στην επικαιρότητα, στα νεώτερα χρόνια, μέσα από εμπνευσμένες επανεκτελέσεις…
Την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου η εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το... ωδείο» που επιμελείται και παρουσιάζει ο υπογράφων στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης (και ήταν η τελευταία για το 2017), ήταν αφιερωμένη στις πρώτες εκτελέσεις μιας σειράς λαϊκών τραγουδιών, που ηχογραφήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’30, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80…
Τραγούδια που στην πρώτη τους εκτέλεση δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα (ή γνώρισαν επιτυχία στην εποχή τους και ξεχάστηκαν στη συνέχεια) αλλά οι επανεκτελέσεις τους, από νεώτερους συνθέτες και ερμηνευτές, «χρυσώθηκαν» κι έγιναν σημεία αναφοράς… «Ο γυάλινος κόσμος», «Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου», «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός», «Τι σου’κανα και πίνεις» είναι μόνο κάποια από αυτά…
Στη «μακραίωνη» ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού, δεν είναι λίγα τα ξεχωριστά τραγούδια, που στην πρώτη τους εκτέλεση δεν γνώρισαν την αποδοχή που τους άξιζε ή ακούστηκαν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια χάθηκαν στο χρόνο. Επανήλθαν όμως δυναμικά στην επικαιρότητα, στα νεώτερα χρόνια, μέσα από εμπνευσμένες επανεκτελέσεις…
Την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου η εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το... ωδείο» που επιμελείται και παρουσιάζει ο υπογράφων στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης (και ήταν η τελευταία για το 2017), ήταν αφιερωμένη στις πρώτες εκτελέσεις μιας σειράς λαϊκών τραγουδιών, που ηχογραφήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’30, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80…
Τραγούδια που στην πρώτη τους εκτέλεση δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα (ή γνώρισαν επιτυχία στην εποχή τους και ξεχάστηκαν στη συνέχεια) αλλά οι επανεκτελέσεις τους, από νεώτερους συνθέτες και ερμηνευτές, «χρυσώθηκαν» κι έγιναν σημεία αναφοράς… «Ο γυάλινος κόσμος», «Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου», «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός», «Τι σου’κανα και πίνεις» είναι μόνο κάποια από αυτά…
