Ένα κι ένα κάνουν δύο όλες τις φορές
Το 2000 ο Γιώργος Μαργαρίτης βρισκόταν σε μια μεταβατική περίοδο της διαδρομής του στην δισκογραφία που είχε ξεκινήσει περίπου 20 χρόνια νωρίτερα. Μετά τα σπουδαία τραγούδια του Σούκα, του Ρεπάνη, του Ακη Πάνου, του Βασιλειάδη, του Μουσαφίρη, του Μπακάλη, του Κατινάρη, του Νικολόπουλου και άλλων εκλεκτών μαστόρων ο ερμηνευτής αναζητούσε το στίγμα του στη νέα χιλιετία. Σε αρκετές περιπτώσεις είχε αρχίσει να υπογράφει και ο ίδιος ορισμένες φορές τη μουσική. Τη χρονιά αυτή, στο μεταίχμιο των εποχών, κυκλοφόρησε ο δίσκος του «Κεχριμπαρένια μάτια».
Για να έχετε μια ιδέα, την επόμενη ήρθαν Οι δρόμοι του πουθενά (Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει) που αναζωογόνησαν την πορεία του Μαργαρίτη και αρκετά μετά το Καλύτερο Μπεγλέρι, το Πεθαίνω για σένα, Τα δικαστήρια, οι επανεκτελέσεις τραγουδιών του Τσιτσάνη και άλλων μεγάλων δασκάλων και ορισμένα ακόμη δυνατά σουξέ… που καταξίωσαν οριστικά και αμετάκλητα τον Μαργαρίτη στη ακριβή λίστα των αυθεντικών λαϊκών ερμηνευτών.Από το δίσκο αυτό ξεχώρισε το ζεϊμπέκικο Δυο χιλιάρικα στην τσέπη σε μουσική του Δημήτρη Κορδατζή και στίχους του Βασίλη Παπαδόπουλου. Ένα άλλο όμορφο ζεϊμπέκικο του ίδιου στιχουργού σε μουσική του Μαργαρίτη αγαπήθηκε από τους μερακλήδες. Ισως γι’ αυτό ο ερμηνευτής το ξαναπαρουσίασε πρόσφατα σε νέα ηχογράφηση στο άλμπουμ του που κυκλοφόρησε με την πρώτη σε πωλήσεις κυριακάτικη εφημερίδα.
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Έντεκα τα λες
Θα στα πω είκοσι δύο
Και μετά θα κλαις
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Όλες τις φορές
Δεν ξέρω πως μετρούν οι άλλοι πάντως μεταγραφές σαν κι αυτές που κάνει και φέτος ο Ολυμπιακός, δεν κάνουν. Προς το παρόν τουλάχιστον. Δεν είναι μικρή υπόθεση ο Εμενίκε, ο Καρσελά και ο Ταχτσίδης ακόμη. Ανεξάρτητα ακόμη κι απ’ την ποδοσφαιρική τους αξία μέσα στο γήπεδο είναι ποδοσφαιριστές απ’ τα πάνω ράφια. Σίγουρα όχι απ’ τα κορυφαία, αναμφισβήτητα όμως από ένα επίπεδο και άνω. Για το ντόπιο δε πρωτάθλημα αποτελούν χλιδή. Αυτό δεν σημαίνει πως μια άλλη οργανωμένη ομάδα, με καλοδομημένες κινήσεις, ξεκάθαρους στόχους, πείνα και δίψα στα μάτια, αγωνιστικότητα και πάθος για διάκριση δεν μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να τους κλέψει φέτος τον τίτλο.
Όμως αν δεν ενισχυθείς καίρια δεν μπορείς να περιμένεις πως θα φέρεις και τα πάνω κάτω. Ίσα ίσα αν το πιστέψεις δίχως βάσεις, με τις πρώτες απογοητεύσεις θα γκρεμιστείς. Ο Παναθηναϊκός δείχνει να θέλει αλλά να μην μπορεί. Ο ΠΑΟΚ είναι σε καλύτερη μοίρα μόνο που τώρα που έπρεπε να γκαζώσει, ντεμπραγιάρει συνεχώς… σε σημείο να προβληματίζει όχι μόνο τους πιστούς της ομάδας. Η ΑΕΚ παρουσιάζεται περισσότερο συγκροτημένη και στοχευμένη και το σημαντικότερο ενεργητική, δηλαδή ενισχύεται κανονικά και μεστά. Αυτά όσον αφορά το ταβάνι.
Παρακάτω ο Πανιώνιος σάμπως να συνεχίζει την ενδιαφέρουσα ρότα του, ο Απόλλωνας να το παλεύει, ο Πλατανιάς να κοιτάει το συμμάζεμα, το ίδιο και ο Αστέρας… Είναι βέβαια πολύ νωρίς ακόμη, μιλάμε για ένα πρώτο φευγαλέο άρωμα… Πάντως όπως γράφει ο Παπαδόπουλος και τραγουδά και ο Μαργαρίτης:
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Κι ας μην πήγα στο σχολείο
..μπάλα μετά μουσικής
Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (5/7/2017) και είναι μια χορηγία του cer’ 8 (τσερότο).
Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Έντεκα τα λες
Θα στα πω είκοσι δύο
Και μετά θα κλαις
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Όλες τις φορές
Δεν ξέρω πως μετρούν οι άλλοι πάντως μεταγραφές σαν κι αυτές που κάνει και φέτος ο Ολυμπιακός, δεν κάνουν. Προς το παρόν τουλάχιστον. Δεν είναι μικρή υπόθεση ο Εμενίκε, ο Καρσελά και ο Ταχτσίδης ακόμη. Ανεξάρτητα ακόμη κι απ’ την ποδοσφαιρική τους αξία μέσα στο γήπεδο είναι ποδοσφαιριστές απ’ τα πάνω ράφια. Σίγουρα όχι απ’ τα κορυφαία, αναμφισβήτητα όμως από ένα επίπεδο και άνω. Για το ντόπιο δε πρωτάθλημα αποτελούν χλιδή. Αυτό δεν σημαίνει πως μια άλλη οργανωμένη ομάδα, με καλοδομημένες κινήσεις, ξεκάθαρους στόχους, πείνα και δίψα στα μάτια, αγωνιστικότητα και πάθος για διάκριση δεν μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να τους κλέψει φέτος τον τίτλο.
Όμως αν δεν ενισχυθείς καίρια δεν μπορείς να περιμένεις πως θα φέρεις και τα πάνω κάτω. Ίσα ίσα αν το πιστέψεις δίχως βάσεις, με τις πρώτες απογοητεύσεις θα γκρεμιστείς. Ο Παναθηναϊκός δείχνει να θέλει αλλά να μην μπορεί. Ο ΠΑΟΚ είναι σε καλύτερη μοίρα μόνο που τώρα που έπρεπε να γκαζώσει, ντεμπραγιάρει συνεχώς… σε σημείο να προβληματίζει όχι μόνο τους πιστούς της ομάδας. Η ΑΕΚ παρουσιάζεται περισσότερο συγκροτημένη και στοχευμένη και το σημαντικότερο ενεργητική, δηλαδή ενισχύεται κανονικά και μεστά. Αυτά όσον αφορά το ταβάνι.
Παρακάτω ο Πανιώνιος σάμπως να συνεχίζει την ενδιαφέρουσα ρότα του, ο Απόλλωνας να το παλεύει, ο Πλατανιάς να κοιτάει το συμμάζεμα, το ίδιο και ο Αστέρας… Είναι βέβαια πολύ νωρίς ακόμη, μιλάμε για ένα πρώτο φευγαλέο άρωμα… Πάντως όπως γράφει ο Παπαδόπουλος και τραγουδά και ο Μαργαρίτης:
Ένα κι ένα κάνουν δύο
Κι ας μην πήγα στο σχολείο
..μπάλα μετά μουσικής
Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (5/7/2017) και είναι μια χορηγία του cer’ 8 (τσερότο).
Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.
Συνημμένα αρχεία:
- sportday_40_july5.pdf (338 Λήψεις)
