Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης διάβαινε φαρδιά πλατιά τα σκαλιά της αναγνώρισης και της καταξίωσης. Ο μετέπειτα Σερ, με όχημα τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που σηματοδοτούσαν καθοριστικά τη νέα πορεία και το στίγμα του, εκμεταλλευόταν με μοναδικό τρόπο τη δυναμική του, ερμηνεύοντας σε δεύτερη εκτέλεση κλασικά ρεμπέτικα αλλά και πρωτότυπες δημιουργίες βετεράνων τραγουδοποιών. Είναι η στιγμή, είναι το momentum του. Κάπως έτσι προέκυψαν τραγούδια που «έγραψαν» αλλά και άλλα που για διάφορους λόγους πέρασαν απαρατήρητα. Ανάμεσά του και μια δημιουργία του Γιώργου Μουφλουζέλη. Ο Μυτιληνιός τραγουδοποιός που υπέγραψε στιγμές όπως τα Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο, Τι γυρεύει τέτοια ώρα ο ψαράς μέσα στη χώρα, Που ‘σουν μάγκα το χειμώνα και άλλα ωραία, έγραψε για τον Μπιθικώτση και ένα κομμάτι που έλεγε:
Για μένα είσαι θησαυρός
Για μένα είσαι ωραί(α)ος
Σε πολύ ωραία περίπτωση για την ΑΕΚ αναδεικνύεται ο Κροάτης, Μάρκο Λιβάγια, που απ’ το Λας Πουθενά μεταμορφώνεται σε κομβικό χαρτί της Ένωσης. Γρήγορο δεν τον λες, ούτε καν γκολτζή, αλλά φαίνεται πως ο 24χρονος ποδοσφαιριστής κατάλαβε πως καλύτερα δεν θα μπορέσει να βρει, και στην τελευταία του ίσως ευκαιρία για να κάνει τη διαφορά, τα δίνει όλα με τα κιτρινόμαυρα και κλέβει την παράσταση.
Και δε μένουμε εδώ, αλλά ο Βαλκάνιος σε crossover δηλώσεις του, διατυμπανίζει πως στην ΑΕΚ θα παρέμενε τρέχοντας, κερδίζοντας τις εντυπώσεις στην πλατεία και όχι μόνο. Άλλωστε ο Λιβάγια, μέσα στο γήπεδο, απ’ όσα μπορεί, τα δίνει όλα.
Στο Ιταλικό και στο Ισπανικό πρωτάθλημα όπου θήτευσε, περιπτώσεις σαν τη δικιά του περνούν αδιάφορες, αφού υπάρχουν με το «κιλό».
Στο Ελλάντα όμως, παίκτες με καλή τεχνική κατάρτιση, σχετική διορατικότητα και ψυχή, πάνω απ’ όλα, δεν του συναντάς με το καλημέρα.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Μάρκου, που τονίζει, πως αν με θέλουν υπογράφω αβλεπί για να στεριώσω στη Ένωση. Σαν γατόνι και παιχτούρα που είναι, κατάλαβε πως, ενδεχομένως πουθενά αλλού, με τόσα λίγα ή και κάμποσα παραπανίσια, δεν θα αποκόμιζε τόσα πολλά.
Η ΑΕΚ ξαναγίνεται αφεντικό στη βαθμολογία και τρέχει στην τελική με τον Ολυμπιακό που καραδοκεί σε απόσταση αναπνοής. Η κόντρα των δύο ομάδων κορυφώνεται, ίσως να ξεπερνάει και τα γηπεδικά, αλλά ο δρόμος για τον ποθητό στόχο, που είναι το πρωτάθλημα, έχει ακόμη πολύ ψωμί. Αναμφισβήτητα όμως η συγκεκριμένη νίκη φέρνει την Ένωση μπροστά και εξωαγωνιστικά, με την παραχώρηση των εσόδων από τα εισιτήρια στους πληγέντες από τις πλημμύρες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο Θρύλος και ΑΕΚ μπαίνουν σταδιακά στη γενικότερη τελική ευθεία τους, σαν κι αυτή που περιέγραφε ο Μουφλουζέλης και τραγουδούσε ο Μπιθικώτσης:
Για μας του δυο οι μοίρες μας
Το είχανε γραμμένο…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (28-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
Για μένα είσαι θησαυρός
Για μένα είσαι ωραί(α)ος
Σε πολύ ωραία περίπτωση για την ΑΕΚ αναδεικνύεται ο Κροάτης, Μάρκο Λιβάγια, που απ’ το Λας Πουθενά μεταμορφώνεται σε κομβικό χαρτί της Ένωσης. Γρήγορο δεν τον λες, ούτε καν γκολτζή, αλλά φαίνεται πως ο 24χρονος ποδοσφαιριστής κατάλαβε πως καλύτερα δεν θα μπορέσει να βρει, και στην τελευταία του ίσως ευκαιρία για να κάνει τη διαφορά, τα δίνει όλα με τα κιτρινόμαυρα και κλέβει την παράσταση.
Και δε μένουμε εδώ, αλλά ο Βαλκάνιος σε crossover δηλώσεις του, διατυμπανίζει πως στην ΑΕΚ θα παρέμενε τρέχοντας, κερδίζοντας τις εντυπώσεις στην πλατεία και όχι μόνο. Άλλωστε ο Λιβάγια, μέσα στο γήπεδο, απ’ όσα μπορεί, τα δίνει όλα.
Στο Ιταλικό και στο Ισπανικό πρωτάθλημα όπου θήτευσε, περιπτώσεις σαν τη δικιά του περνούν αδιάφορες, αφού υπάρχουν με το «κιλό».
Στο Ελλάντα όμως, παίκτες με καλή τεχνική κατάρτιση, σχετική διορατικότητα και ψυχή, πάνω απ’ όλα, δεν του συναντάς με το καλημέρα.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Μάρκου, που τονίζει, πως αν με θέλουν υπογράφω αβλεπί για να στεριώσω στη Ένωση. Σαν γατόνι και παιχτούρα που είναι, κατάλαβε πως, ενδεχομένως πουθενά αλλού, με τόσα λίγα ή και κάμποσα παραπανίσια, δεν θα αποκόμιζε τόσα πολλά.
Η ΑΕΚ ξαναγίνεται αφεντικό στη βαθμολογία και τρέχει στην τελική με τον Ολυμπιακό που καραδοκεί σε απόσταση αναπνοής. Η κόντρα των δύο ομάδων κορυφώνεται, ίσως να ξεπερνάει και τα γηπεδικά, αλλά ο δρόμος για τον ποθητό στόχο, που είναι το πρωτάθλημα, έχει ακόμη πολύ ψωμί. Αναμφισβήτητα όμως η συγκεκριμένη νίκη φέρνει την Ένωση μπροστά και εξωαγωνιστικά, με την παραχώρηση των εσόδων από τα εισιτήρια στους πληγέντες από τις πλημμύρες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο Θρύλος και ΑΕΚ μπαίνουν σταδιακά στη γενικότερη τελική ευθεία τους, σαν κι αυτή που περιέγραφε ο Μουφλουζέλης και τραγουδούσε ο Μπιθικώτσης:
Για μας του δυο οι μοίρες μας
Το είχανε γραμμένο…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (28-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
