Tη Μεγάλη Τετάρτη του 2015, 16 Απριλίου έγραφε το ημερολόγιο, ο συνθέτης και μαέστρος Δημήτρης Παπαδημητρίου παρουσίαζε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τη λαϊκή λειτουργία «Μέρες Επιταφίου» σε κείμενο - λιμπρέτο του αλησμόνητου Νίκου Γκάτσου με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά και την σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη. Το έργο ήταν αφιερωμένο από τον Γκάτσο στον Μητσιά και μέχρι και το άγγιγμα του Παπαδημητρίου παρέμενε ανέκδοτο. Eνα χρόνο αργότερα, Απρίλη του 2016, κυκλοφόρησε και σε cd η ζωντανή ηχογράφηση της παράστασης. Oπως χαρακτηριστικά σημειώνονταν στο ενημερωτικό δελτίο:
«Το ποιητικό έργο επικεντρώνεται στη διπλή φύση, τη θεϊκή αλλά και την ανθρώπινη, των Παθών. Ο κοινωνικός συμβολισμός της Μεγάλης Εβδομάδας και η υπόσχεση της Ανάστασης προβάλλουν μέσα από πρωτότυπα αλλά και Ευαγγελικά κείμενα σε σοφή αντίστιξη. Το έργο γράφτηκε για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα - χορωδία, ελληνικά όργανα, λαϊκό σολίστα, σοπράνο και αφηγητή. Μελοποιήθηκε με τρόπο που διατηρεί τόσο τη στρουκτουραλιστική γοητεία της συμφωνικής πολυφωνίας όσο και το Βυζαντινό “χρώμα”, επιτρέποντας σύγχρονα συμφωνικά αλλά και ελληνικά μουσικά ιδιώματα. Είναι μια σύγχρονη ελληνική θρησκευτική μουσική, που υποδεικνύει τη συνέχεια της ελληνικής μουσικής γλώσσας και τη σύγχρονη δυνατότητά της». Ανάμεσα στα κομμάτια του έργου που τραγούδησε - έψαλλε ο ξεχωριστός Μανώλης Μητσιάς είναι και το:
Τετάρτη των τεφρών και των παθών
Ο θάνατος δεν έχει παρελθόν
Τετάρτη των τυχών και των αγγέλων
Ο θάνατος δεν έχει ούτε μέλλον…
Δίχως παρελθόν αλλά με κομβικό μέλλον είναι οι αναμετρήσεις που γίνονται σήμερα τόσο για το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και για το Κύπελλο Ελλάδας. Οι προϊστορίες έχουν τη σημασία τους, αλλά σε τέτοιο επίπεδο μένουν εκτός αγωνιστικού χώρου. Δεν φτάνουν ούτε μέχρι τα αποδυτήρια. Η Ρεάλ είναι Βασίλισσα, η Μπάγερν Αρχόντισσα, η Ατλέτικο ομαδάρα και η Λέστερ παίζει τα ρέστα της… Το σήμερα βάζει όμως παρακαταθήκες για το μετά… Αν και πάλι μιλάμε για βαριά χαρτιά, ικανά να φέρουν τα πάνω κάτω και να τινάξουν τη μπάνκα και τα προγνωστικά στον αέρα. Αυτό ισχύει και για όσα συνέβησαν χτες -κανονικά αλλά και θλιβερά- στα μεγάλα σαλόνια…
Το ντόπιο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ θα είναι με τη σειρά του αποδεσμευμένο από όσα πρόσφατα παίχτηκαν στην Τούμπα αλλά και τα επόμενα που θα ‘ρθουν στα πλέι οφ. Το αποτέλεσμα όμως αυτής της πρώτης Κυπελλάτης κόντρας θα έχει μοιραία αντίκτυπο στη ρεβάνς. Τόσο στο «τριφύλλι» όσο και στον «Δικέφαλο του Βορρά» υπάρχουν ραγίσματα…
Ο Ουζουνίδης θα δικαιωθεί μόνο να προκριθεί. Aποψή μου είναι πως σωστά λειτούργησε σε ένα παιχνίδι που λόγω των δεδομένων απουσιών φάνταζε μάλλον χαμένο… Oμως ο παρολίγον διασυρμός έφερε τριγμούς στην ομάδα. Η νίκη με σκορ που θα φωτογραφίζει τον τελικό θα υπογραμμίσει τηνστρατηγική του. Διαφορετικά η γκρίνια θα μεγεθυνθεί… ίσως και επικίνδυνα. Και θα ‘ναι κρίμα γιατί ο Eλληνας προπονητής έχει κάνει δουλειά συμμαζεύοντας τα αδιόρθωτα…
Ο ΠΑΟΚ αν μπει στη Λεωφόρο με σκέψεις απ’ το κοντινό παρελθόν κινδυνεύει με τη σειρά του να καταστρέψει το μέλλον. Η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό δεν είναι και το φόρτε των Σαλονικιών, όμως η ομάδα έχει αξιώσεις και χαρακτήρα. Το σημαντικότερο όμως είναι να χαρούμε, σήμερα και αύριο στον τόπο μας, ποδόσφαιρο αληθινό και αξιοπρεπές. Δύσκολο όταν οργιάζει το παρασκήνιο και ο ντόρος για τον έλεγχο της διαιτησίας, κι όταν δηλώσεις προσώπων με πόστα δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα. Oμως όπως έγραψε κι ο Γκάτσος, η ελπίδα, ειδικά για τους ονειροπόλους, σβήνει τελευταία…
Της γης αναθαρρήσαν οι πληγές
Πότε θα ανάψει ο ήλιος πυρκαγιές
Να κάψουν το παλάτι του Ηρώδη
Και το άνθος του κακού να γίνει ρόδι…
*...μπάλα μετά μουσικής
Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (12/4/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.
«Το ποιητικό έργο επικεντρώνεται στη διπλή φύση, τη θεϊκή αλλά και την ανθρώπινη, των Παθών. Ο κοινωνικός συμβολισμός της Μεγάλης Εβδομάδας και η υπόσχεση της Ανάστασης προβάλλουν μέσα από πρωτότυπα αλλά και Ευαγγελικά κείμενα σε σοφή αντίστιξη. Το έργο γράφτηκε για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα - χορωδία, ελληνικά όργανα, λαϊκό σολίστα, σοπράνο και αφηγητή. Μελοποιήθηκε με τρόπο που διατηρεί τόσο τη στρουκτουραλιστική γοητεία της συμφωνικής πολυφωνίας όσο και το Βυζαντινό “χρώμα”, επιτρέποντας σύγχρονα συμφωνικά αλλά και ελληνικά μουσικά ιδιώματα. Είναι μια σύγχρονη ελληνική θρησκευτική μουσική, που υποδεικνύει τη συνέχεια της ελληνικής μουσικής γλώσσας και τη σύγχρονη δυνατότητά της». Ανάμεσα στα κομμάτια του έργου που τραγούδησε - έψαλλε ο ξεχωριστός Μανώλης Μητσιάς είναι και το:
Τετάρτη των τεφρών και των παθών
Ο θάνατος δεν έχει παρελθόν
Τετάρτη των τυχών και των αγγέλων
Ο θάνατος δεν έχει ούτε μέλλον…
Δίχως παρελθόν αλλά με κομβικό μέλλον είναι οι αναμετρήσεις που γίνονται σήμερα τόσο για το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και για το Κύπελλο Ελλάδας. Οι προϊστορίες έχουν τη σημασία τους, αλλά σε τέτοιο επίπεδο μένουν εκτός αγωνιστικού χώρου. Δεν φτάνουν ούτε μέχρι τα αποδυτήρια. Η Ρεάλ είναι Βασίλισσα, η Μπάγερν Αρχόντισσα, η Ατλέτικο ομαδάρα και η Λέστερ παίζει τα ρέστα της… Το σήμερα βάζει όμως παρακαταθήκες για το μετά… Αν και πάλι μιλάμε για βαριά χαρτιά, ικανά να φέρουν τα πάνω κάτω και να τινάξουν τη μπάνκα και τα προγνωστικά στον αέρα. Αυτό ισχύει και για όσα συνέβησαν χτες -κανονικά αλλά και θλιβερά- στα μεγάλα σαλόνια…
Το ντόπιο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ θα είναι με τη σειρά του αποδεσμευμένο από όσα πρόσφατα παίχτηκαν στην Τούμπα αλλά και τα επόμενα που θα ‘ρθουν στα πλέι οφ. Το αποτέλεσμα όμως αυτής της πρώτης Κυπελλάτης κόντρας θα έχει μοιραία αντίκτυπο στη ρεβάνς. Τόσο στο «τριφύλλι» όσο και στον «Δικέφαλο του Βορρά» υπάρχουν ραγίσματα…
Ο Ουζουνίδης θα δικαιωθεί μόνο να προκριθεί. Aποψή μου είναι πως σωστά λειτούργησε σε ένα παιχνίδι που λόγω των δεδομένων απουσιών φάνταζε μάλλον χαμένο… Oμως ο παρολίγον διασυρμός έφερε τριγμούς στην ομάδα. Η νίκη με σκορ που θα φωτογραφίζει τον τελικό θα υπογραμμίσει τηνστρατηγική του. Διαφορετικά η γκρίνια θα μεγεθυνθεί… ίσως και επικίνδυνα. Και θα ‘ναι κρίμα γιατί ο Eλληνας προπονητής έχει κάνει δουλειά συμμαζεύοντας τα αδιόρθωτα…
Ο ΠΑΟΚ αν μπει στη Λεωφόρο με σκέψεις απ’ το κοντινό παρελθόν κινδυνεύει με τη σειρά του να καταστρέψει το μέλλον. Η ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό δεν είναι και το φόρτε των Σαλονικιών, όμως η ομάδα έχει αξιώσεις και χαρακτήρα. Το σημαντικότερο όμως είναι να χαρούμε, σήμερα και αύριο στον τόπο μας, ποδόσφαιρο αληθινό και αξιοπρεπές. Δύσκολο όταν οργιάζει το παρασκήνιο και ο ντόρος για τον έλεγχο της διαιτησίας, κι όταν δηλώσεις προσώπων με πόστα δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα. Oμως όπως έγραψε κι ο Γκάτσος, η ελπίδα, ειδικά για τους ονειροπόλους, σβήνει τελευταία…
Της γης αναθαρρήσαν οι πληγές
Πότε θα ανάψει ο ήλιος πυρκαγιές
Να κάψουν το παλάτι του Ηρώδη
Και το άνθος του κακού να γίνει ρόδι…
*...μπάλα μετά μουσικής
Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (12/4/2017) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb. Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.
Συνημμένα αρχεία:
- sportday_12_4.pdf (303 Λήψεις)
