Το 1967 η Ρένα Βλαχοπούλου πρωταγωνιστούσε στην ταινία Βίβα Ρένα σε σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη. Μαζί της ο Κωνσταντάρας, ο Μπάρκουλης, ο Ρίζος, ο Δεμίρης, ο Νικολαΐδης. Σύμφωνα με το στόρι: Η Ρένα Φαφαλιού, λαϊκή τραγουδίστρια από την Κέρκυρα απολύεται από το μαγαζί που δουλεύει μαζί με τον αδερφό της. Μια ξαδέρφη της, η Πεπίτα Ντι Κορφού που της μοιάζει πολύ, είναι βεντέτα του ελαφρού τραγουδιού και ζει στην Ρώμη με τον αρραβωνιαστικό της, Αντόνιο. Ο εφοπλιστής, Λάμπρος Φωκάς οργανώνει μια δεξίωση όπου καλεί την Πεπίτα να τραγουδήσει, αλλά εκείνη αδιαφορεί. Ο ατζέντης του εφοπλιστή παρουσιάζει τη Ρένα στη θέση της Πεπίτας. Το κόλπο πιάνει… όμως τελικά όταν η Πεπίτα αποφασίζει να πάει, ο Φωκάς καταλαβαίνει τι συνέβη και εκνευρίζεται. Στη δεξίωση Ρένα και Πεπίτα τραγουδούν με μεγάλη επιτυχία και ο Λάμπρος ερωτεύεται τη Ρένα.
Ανάμεσα στα τραγούδια που ερμήνευε η πραγματικά Κερκυραία Ρένα Βλαχοπούλου ήταν και μια δημιουργία του Γιώργου Κατσαρού, που υπέγραφε και τη μουσική της ταινίας, σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου:
Κερκυραία, Κερκυραία
κίνησα από τον Περαία…
Απ’ την καλοκαιρία του Περαία, ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην βροχερή Κέρκυρα όπου παραλίγο να τα κάνει μούσκεμα. Μετά από ένα χαμένο πρώτο ημίχρονο ο Λεμονής άγγιξε έγκαιρα το μαγικό ραβδί του, μεταμόρφωσε την ομάδα, που γύρισε εντυπωσιακά το παιχνίδι, πιάνοντας προσωρινά την κορυφή.
Βέβαια μετά την ανατροπή, σε πολλά σημεία, η άμυνα των Πειραιωτών θύμιζε παιδική χαρά αλλά τελικά η ζημιά δεν ήρθε. Σε κάθε περίπτωση η νίκη του Ολυμπιακού είναι δίκαιη όπως δικαιολογημένες είναι και οι αδυναμίες του. Η ομάδα έχει πολλά θέματα να λύσει αλλά και μπόλικο ταλέντο που μασκαρεύει τις ελλείψεις. Τι να πει κανείς όταν οι αλλαγές σου είναι ο Μάριν και ο Τζούρτζεβιτς; Ο τελευταίος «ξεμπούκωσε» και αυτό είναι σημαντικό για την ψυχολογία ενός επιθετικού.
Αρωγοί στη γενικότερη επιτυχία των ερυθρολεύκων, η ατολμία και η μειωμένη δυναμική των συναγωνιστών του.
Ο ΠΑΟΚ που στάθηκε άτυχος στην τελική προσπάθεια στη Νέα Σμύρνη, μπορεί να έδειξε σημάδια ανάκαμψης, αλλά μην ξεχνάμε πόσο πληγωμένος ήταν και ο Πανιώνιος.
Έχουμε περάσει το 1/3 του πρωταθλήματος και ο Δικέφαλος του Βορρά δεν έχει ακόμα γνωρίσει τη χαρά της εκτός έδρας νίκης. Μπορείς να χτυπάς έτσι τίτλο; Βέβαια την Κυριακή ο Λουτσέσκου ταξιδεύει στην Ξάνθη όπου αγαπήθηκε, ίσως και γι’ αυτό να ήταν τόσο καθησυχαστικός στις δηλώσεις του.
Δεν μιλάω για τον Ατρόμητο που ξεπερνάει τα δεδομένα του, έστω και με «δανεικούς», ούτε για τον Παναθηναϊκό που βάση της κατάστασής του κάνει υπερβάσεις. Τι να προσθέσει κανείς για το τριφύλλι, όταν ο Αργεντινός στράικερ του φεύγει χωρίς άδεια για την πατρίδα του, για να κοιταχτεί από δικούς του γιατρούς; Κίνηση που τα λέει όλα…
Και μένει η διψασμένη ΑΕΚ που σήμερα αναμένεται να επιστρέψει στα ψηλά παίζοντας με τον Πλατανιά. Κάθε άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη θα θεωρηθεί αυτοκτονία. Όμως για να προκύψουν τα αυτονόητα χρειάζεται και αγώνας. Και η Ένωση αγωνίζεται μόνη πλέον στο διπλό μέτωπο Ελλάδα-Ευρώπη. Η πρόκριση στα διεθνή σαλόνια είναι εφικτή αλλά δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει τους κιτρινόμαυρους στο ντόπιο στόχο τους. Οι τραυματισμοί, η κόπωση, αγωνιστική και πνευματική, δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά όταν τα διαχειρίζεται ένας «νευρικός, με τα θετικά και τα αρνητικά της λέξης, τεχνικός.
Κι εδώ πρέπει να προσθέσουμε πως η ΑΕΚ είχε την ευκαιρία να «σκοτώσει» τον Ολυμπιακό και δεν το έκανε. Τώρα που οι κόκκινοι, κουτσά στραβά, επιστρέφουν και αφοσιώνονται μόνο στο πρωτάθλημα, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο, η υπόθεση μοιάζει δίκοπο μαχαίρι.
Κι όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Σακελλάριος και τραγουδούσε η Βλαχοπούλου:
Τράβα το κουπί βαρκάρη
Κι ακολούθα το φεγγάρι…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (27-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
Ανάμεσα στα τραγούδια που ερμήνευε η πραγματικά Κερκυραία Ρένα Βλαχοπούλου ήταν και μια δημιουργία του Γιώργου Κατσαρού, που υπέγραφε και τη μουσική της ταινίας, σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου:
Κερκυραία, Κερκυραία
κίνησα από τον Περαία…
Απ’ την καλοκαιρία του Περαία, ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην βροχερή Κέρκυρα όπου παραλίγο να τα κάνει μούσκεμα. Μετά από ένα χαμένο πρώτο ημίχρονο ο Λεμονής άγγιξε έγκαιρα το μαγικό ραβδί του, μεταμόρφωσε την ομάδα, που γύρισε εντυπωσιακά το παιχνίδι, πιάνοντας προσωρινά την κορυφή.
Βέβαια μετά την ανατροπή, σε πολλά σημεία, η άμυνα των Πειραιωτών θύμιζε παιδική χαρά αλλά τελικά η ζημιά δεν ήρθε. Σε κάθε περίπτωση η νίκη του Ολυμπιακού είναι δίκαιη όπως δικαιολογημένες είναι και οι αδυναμίες του. Η ομάδα έχει πολλά θέματα να λύσει αλλά και μπόλικο ταλέντο που μασκαρεύει τις ελλείψεις. Τι να πει κανείς όταν οι αλλαγές σου είναι ο Μάριν και ο Τζούρτζεβιτς; Ο τελευταίος «ξεμπούκωσε» και αυτό είναι σημαντικό για την ψυχολογία ενός επιθετικού.
Αρωγοί στη γενικότερη επιτυχία των ερυθρολεύκων, η ατολμία και η μειωμένη δυναμική των συναγωνιστών του.
Ο ΠΑΟΚ που στάθηκε άτυχος στην τελική προσπάθεια στη Νέα Σμύρνη, μπορεί να έδειξε σημάδια ανάκαμψης, αλλά μην ξεχνάμε πόσο πληγωμένος ήταν και ο Πανιώνιος.
Έχουμε περάσει το 1/3 του πρωταθλήματος και ο Δικέφαλος του Βορρά δεν έχει ακόμα γνωρίσει τη χαρά της εκτός έδρας νίκης. Μπορείς να χτυπάς έτσι τίτλο; Βέβαια την Κυριακή ο Λουτσέσκου ταξιδεύει στην Ξάνθη όπου αγαπήθηκε, ίσως και γι’ αυτό να ήταν τόσο καθησυχαστικός στις δηλώσεις του.
Δεν μιλάω για τον Ατρόμητο που ξεπερνάει τα δεδομένα του, έστω και με «δανεικούς», ούτε για τον Παναθηναϊκό που βάση της κατάστασής του κάνει υπερβάσεις. Τι να προσθέσει κανείς για το τριφύλλι, όταν ο Αργεντινός στράικερ του φεύγει χωρίς άδεια για την πατρίδα του, για να κοιταχτεί από δικούς του γιατρούς; Κίνηση που τα λέει όλα…
Και μένει η διψασμένη ΑΕΚ που σήμερα αναμένεται να επιστρέψει στα ψηλά παίζοντας με τον Πλατανιά. Κάθε άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη θα θεωρηθεί αυτοκτονία. Όμως για να προκύψουν τα αυτονόητα χρειάζεται και αγώνας. Και η Ένωση αγωνίζεται μόνη πλέον στο διπλό μέτωπο Ελλάδα-Ευρώπη. Η πρόκριση στα διεθνή σαλόνια είναι εφικτή αλλά δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει τους κιτρινόμαυρους στο ντόπιο στόχο τους. Οι τραυματισμοί, η κόπωση, αγωνιστική και πνευματική, δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά όταν τα διαχειρίζεται ένας «νευρικός, με τα θετικά και τα αρνητικά της λέξης, τεχνικός.
Κι εδώ πρέπει να προσθέσουμε πως η ΑΕΚ είχε την ευκαιρία να «σκοτώσει» τον Ολυμπιακό και δεν το έκανε. Τώρα που οι κόκκινοι, κουτσά στραβά, επιστρέφουν και αφοσιώνονται μόνο στο πρωτάθλημα, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο, η υπόθεση μοιάζει δίκοπο μαχαίρι.
Κι όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Σακελλάριος και τραγουδούσε η Βλαχοπούλου:
Τράβα το κουπί βαρκάρη
Κι ακολούθα το φεγγάρι…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (27-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
