Α ρε Νεϊμάρ τι μας κάνεις…

Τι να τα κάνω τα λεφτά αφού δεν έχω φράγκο!
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Το 1976 ο Διονύσης Σαββόπουλος ανεβάζει σε υπόγειο της Πλάκας την παράσταση «Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια». Μαζί του τραγουδούσαν οι Μπουλάς, Παπάζογλου, Ρασούλης, Τανάγρη, Ζιώγαλας, Ξύδης, Γεωργίου και Λιούγκος. Ο τελευταίος γνωρίζει στον Ρασούλη τον γείτονά του Νίκο Ξυδάκη. Τα «μπετά» για την «Εκδίκηση της γυφτιάς» ρίχνονται... Minos και CBS απορρίπτουν τα τραγούδια. Ο Σαββόπουλος μεσολαβεί, αναλαμβάνει την παραγωγή και πείθει τον Αλέξανδρο Πατσιφά της Lyra να εκδώσει τον δίσκο αφού τα χρηματικά έξοδα είναι πολύ λίγα. Η ηχογράφηση γίνεται στο τετρακάναλο στούντιο «Αγροτικόν» του Παπάζογλου στην Θεσσαλονίκη, μέσα σε δύο εβδομάδες. Οι μουσικοί προέρχονταν από τα κέντρα της περιοχής και οι περισσότεροι συμμετείχαν για πρώτη φορά σε επαγγελματική εγγραφή. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Ο Ρασούλης ανανεώνει την θεματολογία του λαϊκού τραγουδιού προσθέτοντας διακριτικά σουρεαλιστικά στοιχεία. Ο Ξυδάκης με τις «αναρχοπαλαιομοδίτικες» μουσικές του ντύνει τους στίχους με το κουστούμι που τους ταιριάζει. Η ιδιόρρυθμη, λαϊκή αλλά και ρόκ μαζί, ερμηνεία του Παπάζογλου αναδεικνύει έναν νέο τραγουδιστή με προσωπικότητα και χαρακτήρα… Ο δίσκος άλλαξε τα δεδομένα και τη μοίρα του τραγουδιού μας στα κατοπινά χρόνια. Εδώ είναι τα Τρελή κι αδέσποτη, Κανείς εδώ δεν τραγουδά, εδώ και Το τροχαίο…

Τι να τα κάνω τα λεφτά
Όταν δεν έχω φράγκο…

Μια δημώδη έκφραση αρκεί για να στηρίξει ένα ολόκληρο τραγούδι. Στις ποδοσφαιρικές μέρες μας όλοι πλέον μιλάμε για τα λεφτά. Παραδόξως οι φίλαθλοι που ασχολούνται με τα μπάτζετ των ομάδων και των ποδοσφαιριστών ενδιαφέρονται λιγότερο για το τόπι που παίζεται στο χορτάρι.

Τι να κάνουμε οι ταπεινοί όταν σφυροκοπούμαστε συνεχώς από έντεχνες πληροφορίες για το πώς οι νταλαβερτζήδες ξεπλένουν τα φράγκα τους; Σίγουρα σε μια φυσιολογική κοινωνία, ακόμα και σε μια κανονική αγορά, σχεδόν κανείς από τους μεγάλους αστέρες δεν αξίζει τα λεφτά που παίρνει. Μα θα ισχυριστούν ορισμένοι: αφού τα φέρνει… Η πιο σωστή φράση είναι: αφού έτσι τα μπερδεύουν, τα ανακατεύουν, και τα ξαναφέρνουν στην πιάτσα «καθαρισμένα» από πολλές αμαρτίες. Γι’ αυτό όλοι οι Άραβες κι οι πολυεθνικές έχουν και τις ομάδες τους που στρώνουν το παιχνίδι εκτός γηπέδων. Το χρήμα βλέπετε δεν έχει πατρίδα… Κάποιοι κάπως ρομαντικοί, μπορεί και δύστροποι, το βλέπουν αλλιώς και ενδεχομένως να βγαίνουν και κερδισμένοι. Ο Τότι ας πούμε, ο Μέσι, ο Κριστιάνο… Μόνο που αυτοί είναι Μοϊκανοί και όχι ο κανόνας. Ο Νεϊμάρ καλά κάνει. Άλλωστε η σκιά του Αργεντίνου στη Μπάρτσα είναι βαριά, και μπορεί να τον ενοχλεί έως έναν βαθμό. Αλλά πως καθόμαστε και ανεχόμαστε να παρακολουθούμε και να αναλύουμε όλο αυτό το αλισβερίσι; Και την ίδια ώρα μας έχουν βάλει σε έναν ντορό να παλεύουμε να προβλέψουμε την εξέλιξη των αγώνων που συχνά η μοίρα τους είναι προκαθορισμένη. Γιατί έτσι προκύπτουν τα ατελείωτα εκατομμύρια. Τέλος πάντων το ιδιαίτερο στοιχείο είναι πως στις μεγάλες ποδοσφαιρικές γειτονιές, Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία και στις δεύτερες ακόμα πιάτσες βλέπουν μπαλίτσα της προκοπής, που σε κάνει να παραμυθιάζεσαι και να ξεγελάς τον πόνο σου. Η παράσταση είναι άρτια στημένη και επιτρέπει και αυτοσχεδιασμούς. Εδώ, τι παρακολουθούμε; Ευτυχώς υπάρχουν οι ευρωπαϊκές αναμετρήσεις και παίρνουμε ανάσες. Άλλωστε οι ομάδες μας είναι μικροί παίκτες σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που όμως είναι και καθρέφτης της κοινωνίας μας. Γι’ αυτό και γι’ αυτές και για εμάς είναι σημαντικό οι ομάδες μας να προχωρήσουν στην Ευρώπη. Διαφορετικά αν το θέμα στραβώσει, όπως γράφει και ο Ρασούλης.

Τι να το κάνω το όχημα
Μετά από τέτοιο τράκο…

...μπάλα μετά μουσικής

Το άρθρο προέρχεται από το οπισθόφυλλο της Sportday (2/8/2017) και είναι μια χορηγία του cer’ 8 (τσερότο). Μπορείτε να το διαβάσετε και μέσα από το pdf που ακολουθεί.
Συνημμένα αρχεία:

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!