Ο Dominic Joseph Fontana έφυγε απ’ τη ζωή κατά τη διάρκεια του ύπνου του, σε ηλικία 87 ετών. Είχε γεννηθεί τον Μάρτιο του 1931.
Συγκαταλέγεται στους 100 καλύτερους ντράμερ όλων των εποχών. Ο Fontana έπαιζε ντραμς με τον Presley από το 1954 μέχρι και το 1968.
Συμμετείχε στις πιο σημαντικές και δημοφιλείς ηχογραφήσεις του «βασιλιά», σε τραγούδια όπως τα "Hound Dog", "Heartbreak Hotel", "Jailhouse Rock" και "Don't Be Cruel."
Γνωστός για το στιβαρό του παίξιμο, ο Fontana είχε το ροκαμπίλυ στυλ από τα πρώτα του βήματα και η παρουσία πίσω από τα ντραμς δεν ήταν απλή αλλά διέθετε το επαναστατικό στυλ που είχε και ο Elvis και δεν τον συμπλήρωνε απλώς.
Στην πορεία της καριέρας του επηρεάστηκε περισσότερο από jazz ντράμερς όπως ο Gene Krupa και ο Buddy Rich και λιγότερο από country μουσικούς.
Με τον Elvis γνωρίστηκε τυχαία στην γενέτειρά του, το Shreveport του L.Α, όπου είχε ξεχωρίσει ως πηγαίο ταλέντο, συνοδεύοντας country καλλιτέχνες της όπως ο Webb Pierce και ο Faron Young.
Είχε αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνεντεύξεις του ο Fontana:
«Άκουγα τους δίσκους του Elvis και αισθανόμουν πως κάτι διαφορετικό γεννιόταν. Κάτι εκπληκτικό… Όταν ο Elvis επισκέφτηκε την πόλη μου μαζί με τους Scotty Moore (κιθάρα) και Bill Black (μπάσο), ο Scotty με πλησίασε και μου πρότεινε να παίξω ντραμς μαζί τους. Έτσι ξεκίνησαν όλα».
Στη δεκαετία του ’60, Ο d.j. Fontana εγκαταστάθηκε στο Νάσβιλ και έγινε ένας μουσικός αιθουσών καθώς η καριέρα του Elvis είχε μία κάμψη, ώσπου ο Elvis τον κάλεσε να παίξει μαζί του στο “Comeback Special’68” που τον επανέφερε στο μουσικό προσκήνιο.
Έπαιξαν χωρίς πολλές πρόβες, κυρίως με αυθορμητισμό, κάιτ που ήθελε ο Elvis εκείνη την στιγμή. Ωστόσο ο D.J. Fontana δεν αποδέχθηκε εν συνεχεία την πρόταση του Elvis να παίξει μαζί του στο Λας Βέγκας και προτίμησε να παραμείνει στο Nashville.
Η Fontana έπαιξε επίσης με μια σειρά κορυφαίων ονομάτων τις επόμενες δεκαετίες, όπως οι Ringo Starr, Paul McCartney, Charley Pride, Jerry Lee Lewis, ο Waylon Jennings, ο Dolly Parton και ο Roy Orbison. Το 1997, ο Fontana επανενώθηκε με τον Moore στους All Men's King συνοδεύοντας τις εμφανίσεις του Keith Richards, του Levon Helm, του Steve Earle, των Cheap Trick, του Ron Wood και του Jeff Beck.
