Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης στα 49 του μόλις χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει πολλά και σημαντικά. Πέρα από τα σκηνοθετικά ήταν και ένας εμπνευσμένος μουσικάνθρωπος. Ανάμεσα στα άλλα λειτούργησε ως κινητήρια δύναμη του συναυλιακού χώρου Gagarin 205 που έχει αφήσει εποχή με την φιλοξενία σπουδαίων ονομάτων της ελληνικής και παγκόσμιας σκηνής.
Νίκος Τριανταφυλλίδης - Βιογραφία
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης είχε γεννηθεί στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 9 Σεπτεμβρίου 1966. Γιός του ηθοποιού και ανατρεπτικού καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν) μπολιάστηκε από μικρός με το μικρόβιο της τέχνης.
Σπούδασε κοινωνιολογία και επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Η πτυχιακή του ταινία Dogs Licking My Heart (τα Σκυλιά Γλείφουν Την Καρδιά Μου) με τον μουσικό Μπλέιν Ρέινινγκερ και τον Παναγιώτη Θανασούλη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο 7ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 1993.
Είναι η χρονιά που ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σκηνοθέτησε σε ασπρόμαυρο super 8 mm φιλμ το video clip του «Δεν Χωράς Πουθενά» του συγκροτήματος Τρύπες που τον έκανε ιδιαίτερα γνωστό στο μουσικό περιβάλλον και το κοινό.
Για τις Τρύπες σκηνοθέτησε και μια ταινία μικρού μήκους από την συναυλία τους στο ιστορικό club Marquee του Λονδίνου.
Λίγο αργότερα, το 1995, ήρθε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Ράδιο Μόσχα» με τη συμμετοχή του πατέρα του, Χάρρυ Κλυνν, αλλά και του Ντίνου Ηλιόπουλου. Η ταινία ξεχώρισε για την cult ματιά της και βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στα Κρατικά Βραβεία του ΥΠΠΟ ενώ ταξίδεψε σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Ακολούθησε για λογαριασμό της ΕΤ2 η τηλεταινία «Το Παλτό», μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ από τον ίδιο και την Ευγενία Λυρούδια με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Δύο χρόνια αργότερα με αφορμή την επετειακή συναυλία των Tuxedomoon για τα δέκα τους χρόνια στο Θέατρο Λυκαβηττού, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης γύρισε το ντοκιμαντέρ «No Tears».
Σειρά είχε το 199 η ταινία «Μαύρο Γάλα» σε συνεργασία με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη και το ντοκιμαντέρ για τον Σκρίμιν Τζέι Χόκινς «Ι put a spell on me» με την κινηματογράφηση των τελευταίων εμφανίσεων του περίφημου αμερικανού μουσικού και ερμηνευτή, που πέθανε δύο μήνες αργότερα. Το ντοκιμαντέρ απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα πλαίσια των Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ.
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης «έγραψε» και στο ραδιόφωνο μέσα από τις συχνότητες των TOP FM, BBC World Service, 902 Αριστερά στα FM και Στο Κόκκινο 105,5.
Το 2002 δημιούργησε και λειτούργησε την μουσική σκηνή Gagarin 205 στην οδό Λιοσίων.
Τελευταίες του καταθέσεις, η ταινία «Οι Αισθηματίες» και η τηλεοπτική σειρά «Τα Στέκια - Ιστορίες Αγοραίου Πολιτισμού» που προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση.
Οι Αισθηματίες (2014, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία
Screamin Jay Hawkins - Ι put a spell on me (2001, ντοκιμαντέρ) σκηνοθεσία, παραγωγή
Μαύρο γάλα (1999, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Tuxedomoon, no tears (1998, ντοκιμαντέρ) σκηνοθεσία, παραγωγή, μοντάζ
Το παλτό (1997, τηλεταινία μυθοπλασίας) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Ράδιο Μόσχα (1995, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Dogs licking my heart (1993, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, εκτέλεση παραγωγής, μοντάζ
Momus, amongst women only (1992, ντοκιμαντέρ) σενάριο, σκηνοθεσία
Νίκος Τριανταφυλλίδης - Βιογραφία
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης είχε γεννηθεί στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 9 Σεπτεμβρίου 1966. Γιός του ηθοποιού και ανατρεπτικού καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν) μπολιάστηκε από μικρός με το μικρόβιο της τέχνης. Σπούδασε κοινωνιολογία και επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Η πτυχιακή του ταινία Dogs Licking My Heart (τα Σκυλιά Γλείφουν Την Καρδιά Μου) με τον μουσικό Μπλέιν Ρέινινγκερ και τον Παναγιώτη Θανασούλη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο 7ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 1993.
Είναι η χρονιά που ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σκηνοθέτησε σε ασπρόμαυρο super 8 mm φιλμ το video clip του «Δεν Χωράς Πουθενά» του συγκροτήματος Τρύπες που τον έκανε ιδιαίτερα γνωστό στο μουσικό περιβάλλον και το κοινό.
Για τις Τρύπες σκηνοθέτησε και μια ταινία μικρού μήκους από την συναυλία τους στο ιστορικό club Marquee του Λονδίνου.
Λίγο αργότερα, το 1995, ήρθε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Ράδιο Μόσχα» με τη συμμετοχή του πατέρα του, Χάρρυ Κλυνν, αλλά και του Ντίνου Ηλιόπουλου. Η ταινία ξεχώρισε για την cult ματιά της και βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στα Κρατικά Βραβεία του ΥΠΠΟ ενώ ταξίδεψε σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Ακολούθησε για λογαριασμό της ΕΤ2 η τηλεταινία «Το Παλτό», μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ από τον ίδιο και την Ευγενία Λυρούδια με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Δύο χρόνια αργότερα με αφορμή την επετειακή συναυλία των Tuxedomoon για τα δέκα τους χρόνια στο Θέατρο Λυκαβηττού, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης γύρισε το ντοκιμαντέρ «No Tears».
Σειρά είχε το 199 η ταινία «Μαύρο Γάλα» σε συνεργασία με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη και το ντοκιμαντέρ για τον Σκρίμιν Τζέι Χόκινς «Ι put a spell on me» με την κινηματογράφηση των τελευταίων εμφανίσεων του περίφημου αμερικανού μουσικού και ερμηνευτή, που πέθανε δύο μήνες αργότερα. Το ντοκιμαντέρ απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα πλαίσια των Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ.
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης «έγραψε» και στο ραδιόφωνο μέσα από τις συχνότητες των TOP FM, BBC World Service, 902 Αριστερά στα FM και Στο Κόκκινο 105,5.
Το 2002 δημιούργησε και λειτούργησε την μουσική σκηνή Gagarin 205 στην οδό Λιοσίων.
Τελευταίες του καταθέσεις, η ταινία «Οι Αισθηματίες» και η τηλεοπτική σειρά «Τα Στέκια - Ιστορίες Αγοραίου Πολιτισμού» που προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση.
Νίκος Τριανταφυλλίδης - Φιλμογραφία
Οι Αισθηματίες (2014, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία
Screamin Jay Hawkins - Ι put a spell on me (2001, ντοκιμαντέρ) σκηνοθεσία, παραγωγή
Μαύρο γάλα (1999, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Tuxedomoon, no tears (1998, ντοκιμαντέρ) σκηνοθεσία, παραγωγή, μοντάζ
Το παλτό (1997, τηλεταινία μυθοπλασίας) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Ράδιο Μόσχα (1995, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή
Dogs licking my heart (1993, μυθοπλασία) σενάριο, σκηνοθεσία, εκτέλεση παραγωγής, μοντάζ
Momus, amongst women only (1992, ντοκιμαντέρ) σενάριο, σκηνοθεσία
