16 Μαρτίου, Ανάμνηση θαύματος κολλύβων Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, Οσίου Χριστοδούλου θαυματουργού εν Πάτμω, Αγίου Ιουλιανού… αναφέρει το Εορτολόγιο.
Σύμφωνα με αυτό την τιμητική του έχουν οι:
-Ιουλιανός, Γιουλιανός, Γιολανός
-Χριστόδουλος
-Θεόδωρος, Θοδωρής, Θόδωρος, Θεοδώρα, Δώρα, Θοδώρα, Δωρούλα, Ντόρα
Για τα δύο τελευταία ονόματα υπάρχουν κι άλλες γιορτινές μέρες… όμως τόσο για τους «εναλλακτικούς» όσο και για τους φίλους των τραγουδιών οι αφορμές παραμένουν…
Ταξιδεύουμε με «καπετάνιο» τον Μίκη «Ανατολικά του Αιγαίου», μας φυσά «Άνεμος καυτός, Ιουλιανός».
Χριστός+δούλος που σημαίνουν «αυτός που έχει το χρίσμα και υπηρέτης, διάκονος, υποτακτικός».
Αυθαίρετα, ακουμπάω στο «Δούλος υγιών φρονημάτων» του Βάρναλη…
Ή ξαφνικά στο χάντακα σωριάσου,
να μάσουν αύριο την κακομοιριά σου,
ή στην ψάθα σου χρόνια ανακυλίσου
και να μην ξεκολλά η αμαρτωλή σου.
Έσκαβες λίγες μέρες κάθε μήνα
για την πανεθνική σου φασουλάδα.
«Τ’ αφεντικά μου ας έχουν την Ελλάδα,
έχω εγώ Μαραθώνα, Σαλαμίνα…»
Τη σκλαβιά σου την έζησες, σκαφτιά,
σκοτωμένος, χωρίς να πολεμάς.
Δεν έβαλες στην Κόλαση φωτιά,
όπως θα ’λεγε τώρα ο Παλαμάς.
Ίσως πιο πεζά, μα το ίδιο «Πικρά κι Ανθρώπινα»
Σ' ένα μπουκάλι το κερί
και το κρεβάτι δίχως στρώμα
κι έτσι που πάνε οι καιροί,
καν' το σταυρό σου Θοδωρή,
μη δεις χειρότερα ακόμα.
Μαζί με τον Σπύρο Παπαβασιλείου, τον Κώστα Ρουβέλα και τον Στράτο συντάσσεται και… ο Καραϊσκάκης του Νίκου Καλογερόπουλου…
Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
Σύμφωνα με αυτό την τιμητική του έχουν οι:
-Ιουλιανός, Γιουλιανός, Γιολανός
-Χριστόδουλος
-Θεόδωρος, Θοδωρής, Θόδωρος, Θεοδώρα, Δώρα, Θοδώρα, Δωρούλα, Ντόρα
Για τα δύο τελευταία ονόματα υπάρχουν κι άλλες γιορτινές μέρες… όμως τόσο για τους «εναλλακτικούς» όσο και για τους φίλους των τραγουδιών οι αφορμές παραμένουν…
Ταξιδεύουμε με «καπετάνιο» τον Μίκη «Ανατολικά του Αιγαίου», μας φυσά «Άνεμος καυτός, Ιουλιανός».
Χριστός+δούλος που σημαίνουν «αυτός που έχει το χρίσμα και υπηρέτης, διάκονος, υποτακτικός».
Αυθαίρετα, ακουμπάω στο «Δούλος υγιών φρονημάτων» του Βάρναλη…
Ή ξαφνικά στο χάντακα σωριάσου,
να μάσουν αύριο την κακομοιριά σου,
ή στην ψάθα σου χρόνια ανακυλίσου
και να μην ξεκολλά η αμαρτωλή σου.
Έσκαβες λίγες μέρες κάθε μήνα
για την πανεθνική σου φασουλάδα.
«Τ’ αφεντικά μου ας έχουν την Ελλάδα,
έχω εγώ Μαραθώνα, Σαλαμίνα…»
Τη σκλαβιά σου την έζησες, σκαφτιά,
σκοτωμένος, χωρίς να πολεμάς.
Δεν έβαλες στην Κόλαση φωτιά,
όπως θα ’λεγε τώρα ο Παλαμάς.
Ίσως πιο πεζά, μα το ίδιο «Πικρά κι Ανθρώπινα»
Σ' ένα μπουκάλι το κερί
και το κρεβάτι δίχως στρώμα
κι έτσι που πάνε οι καιροί,
καν' το σταυρό σου Θοδωρή,
μη δεις χειρότερα ακόμα.
Μαζί με τον Σπύρο Παπαβασιλείου, τον Κώστα Ρουβέλα και τον Στράτο συντάσσεται και… ο Καραϊσκάκης του Νίκου Καλογερόπουλου…
Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
