13 Απριλίου, Αγίας Θεοδοσίας και Γεροντίου, Αγίου Μαρτίνου… αναφέρει το Εορτολόγιο.
Σύμφωνα με αυτό γιορτάζουν oι Γερόντιος, Μαρτίνος, Μαρτίνη, Μαρτίνα
Γερόντιος, γέρων δηλαδή, ο παλιός, ο ηλικιωμένος.
Συνειρμοί, αυθαίρετοι μεν, τραγουδίσιμοι δε, αφού δίνουν τις αφορμές, τρέχουν τις επιλογές:
Τα Γερόντια, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου, μέσα από τα «Κατά Μάρκον» στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ‘90.
Υπάρχουν ακόμα ρεμπέτες στην πιάτσα
υπάρχουν ακόμα καλά παιδιά
κι ας είναι γερόντια κι ας πάθαν στραπάτσα
δεν πάψανε όμως να έχουν καρδιά.
Οι γέροι όταν σε κοιτούν
δεν βλέπουν μόνο εσένα
Τους κόσμους που περπάτησαν
κοιτούν σ’ άλλους καιρούς
Πενθούν γι’ αυτά που θα ‘ρθουνε
πενθούν για τα κλεμμένα
με τους αγγέλους στέλνουνε
μπιλιέτα στους θεούς.
Τσέλιγκα, γερο τσέλιγκα
του λέν’ δυο βλαχοπούλες,
πόσες φορές ανέβηκες
σ’ εκείνες τις ραχούλες;
Περιγράφει, ρωτά και απαντά, μια μαγική ερμηνεύτρια…
Το άλλο όνομα έχει λατινική ρίζα, προέρχεται από το όνομα Mars που είναι «ο θεός του πολέμου Άρης».
Και οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται…
Μαράθηκαν τα λούλουδα χάθηκε το φεγγάρι
ένας λεβέντης χάθηκε που τον ελέγαν Άρη…
Κλείνω με ένα τραγούδι για τη Martina από τον Ιταλό τραγουδοποιό Fabrizio Consoli
Σύμφωνα με αυτό γιορτάζουν oι Γερόντιος, Μαρτίνος, Μαρτίνη, Μαρτίνα
Γερόντιος, γέρων δηλαδή, ο παλιός, ο ηλικιωμένος.
Συνειρμοί, αυθαίρετοι μεν, τραγουδίσιμοι δε, αφού δίνουν τις αφορμές, τρέχουν τις επιλογές:
Τα Γερόντια, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου, μέσα από τα «Κατά Μάρκον» στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ‘90.
Υπάρχουν ακόμα ρεμπέτες στην πιάτσα
υπάρχουν ακόμα καλά παιδιά
κι ας είναι γερόντια κι ας πάθαν στραπάτσα
δεν πάψανε όμως να έχουν καρδιά.
Οι γέροι όταν σε κοιτούν
δεν βλέπουν μόνο εσένα
Τους κόσμους που περπάτησαν
κοιτούν σ’ άλλους καιρούς
Πενθούν γι’ αυτά που θα ‘ρθουνε
πενθούν για τα κλεμμένα
με τους αγγέλους στέλνουνε
μπιλιέτα στους θεούς.
Τσέλιγκα, γερο τσέλιγκα
του λέν’ δυο βλαχοπούλες,
πόσες φορές ανέβηκες
σ’ εκείνες τις ραχούλες;
Περιγράφει, ρωτά και απαντά, μια μαγική ερμηνεύτρια…
Το άλλο όνομα έχει λατινική ρίζα, προέρχεται από το όνομα Mars που είναι «ο θεός του πολέμου Άρης».
Και οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται…
Μαράθηκαν τα λούλουδα χάθηκε το φεγγάρι
ένας λεβέντης χάθηκε που τον ελέγαν Άρη…
Κλείνω με ένα τραγούδι για τη Martina από τον Ιταλό τραγουδοποιό Fabrizio Consoli