Τα Διάφανα Κρίνα στο Fuzz... Ανάγκη και υστερόγραφο!

(VIDEO) Η ζωή συνεχίζεται. Να το πούμε χρέος; Ο Θάνος θα το ήθελε. Να το πούμε ανάγκη; Η υπόλοιπη μπάντα το χρειαζόταν. Να το πούμε δικαίωμα; Διάφανα Κρίνα δεν ήταν μόνο ο Θάνος Ανεστόπουλος. Και δημιουργικά αν το δούμε, σημαντικό ρόλο έπαιζαν πάντοτε και τα άλλα παιδιά.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Τα Διάφανα Κρίνα, ειδικά για τους ανθρώπους της γενιάς μου, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους είναι εμβληματική μπάντα. Είναι η μπάντα εκείνη που ξόρκιζε το δίλημμα μιας ολόκληρης εποχής που συνοψιζόταν στο «παλαιοδικομματικό»: Τρύπες ή Σπαθιά. Με τα Κρίνα ευνοήθηκε η σύζευξη: Κρίνα, φίλε. Και Τρύπες και Σπαθιά, αλλά οπωσδήποτε και Κρίνα.

Ήταν η μπάντα μιας παράξενης - καλλιτεχνικής - συναίνεσης. Μπορούσες να ήσουν φανατικός των Τρυπών ή των Σπαθιών αλλά οπωσδήποτε θα αναγνώριζες και θα άκουγες και τα Διάφανα Κρίνα.

Έπειτα, όπως και οι άλλες δύο μπάντες, τα Κρίνα διαλύθηκαν. Και όπως - ανεξήγητα - συμβαίνει, το brand name το διατήρησαν οι τραγουδιστές τους. Κι αν αυτό έχει μια λογική εξήγηση - ο τραγουδιστής εκφέρει το στίχο - είναι ταυτόχρονα ολότελα άνισο και άδικο για τα υπόλοιπα μέλη της εκάστοτε μπάντας που αποφασίζει να σταματήσει να λειτουργεί ως τέτοια. Με αυτή την συνήθεια, εύκολα απαξιώνονται μουσικοί, στιχουργοί, δεξιοτέχνες χωρίς να μπορούν και να κάνουν πολλά, επειδή ενδεχομένως υπήρξαν απλά πιο ντροπαλοί ή εσωστρεφείς, ή ακόμα και λιγουλάκι φάλτσοι.

Και ερχόμαστε στο παρόν. Τα Διάφανα Κρίνα επανενώθηκαν πριν από μερικά χρόνια για χάρη του τραγουδιστή τους. Ο Θάνος Ανεστόπουλος έδινε τη μεγάλη μάχη με τον καρκίνο και ήθελε στο πλευρό του τους παλιούς του συνοδοιπόρους και φίλους. Έδωσαν μαζί μερικές αξέχαστες αποχαιρετιστήριες συναυλίες όπου το συναίσθημα ξεχύλιζε από παντού παρασύροντας στο διάβα του ανθρώπους, στιγμές, σχέσεις, αγκαλιές, μνήμες και δάκρυα. Όσοι παραβρέθηκαν στην Τεχνόπολη βίωσαν κάτι το ανεπανάληπτο.

Στη συνέχεια, ο Θάνος «έφυγε», αλλά είχε αφήσει την παρακαταθήκη του. Είχε καταφέρει να ξαναενώσει τη μπάντα. Και τα Κρίνα έπρεπε να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν χωρίς εκείνον ή θα σταματήσουν ξανά. Για μένα, πήραν τη σωστή απόφαση. Να το πούμε κλισέ; Η ζωή συνεχίζεται. Να το πούμε χρέος; Ο Θάνος θα το ήθελε. Να το πούμε ανάγκη; Η υπόλοιπη μπάντα το χρειαζόταν. Να το πούμε δικαίωμα; Διάφανα Κρίνα δεν ήταν μόνο ο Θάνος Ανεστόπουλος. Και δημιουργικά αν το δούμε, σημαντικό ρόλο έπαιζαν πάντοτε και τα άλλα παιδιά.

Πάμε τώρα στα του Fuzz (3/2). Πήγα επιφυλακτικός αλλά «ανοιχτός». Έχω σημαντικές μνήμες από τη μπάντα και επομένως και αρκετές ανείπωτες (λόγω της περίστασης) προσδοκίες. Η πρώτη - πρώτη, όσο κι αν σας ακουστεί περίεργο, είναι ήδη εκπληρωμένη. Ήταν να συνεχίσουν να παίζουν - και το κάνουν.

Από εκεί και πέρα, προσωπικά, συγκινήθηκα. Σε πολλές φάσεις. Είδα μια μπάντα μεσήλικων να συμπεριφέρεται σαν σχολική μπάντα νεοφερμένη στα πρώτα τραγούδια. Σα να ντρέπονταν, σα να «ψάχνονταν», σα να μην ήθελαν να προκαλέσουν. Στατικοί, προσεκτικοί, σχολαστικοί.

Όσο, όμως, η νύχτα περνούσε, και με τη βοήθεια του θερμού κοινού που συμμετείχε, τα Κρίνα ανέβασαν στροφές. Άρχισαν να βρίσκουν τα «πατήματά» τους. Λύθηκαν, πως το λένε; Κι όταν πια φτάναμε προς το τέλος και ακούστηκαν τραγούδια ιστορικά, όπως το «Κλόουν την Τετάρτη», οι «Μέρες Αργίας», τα «Λευκά φτερά» και ο «Μπλε Χειμώνας» όλα ήταν όπως παλιά. Η μπάντα δούλευε σωστά και έβγαζε πάθος. Και «πόνο».

Τα Κρίνα πρέπει να παίξουν κι άλλο. Να κάνουν περισσότερα live και περισσότερες πρόβες. Να βρουν ρυθμό και να χαλαρώσουν στη σκηνή. Δεν τους είναι άγνωστο το «παιχνίδι» αυτό. Σε εκείνους δεν είναι άγνωστο και για εμάς είναι γνώριμο, επιθυμητό και απαραίτητο.

Καλή αντάμωση.

Υ.Γ. Τα φώτα καθόλου δεν βοήθησαν τη μπάντα στο δύσκολο έργο της. Πολύ σκοτεινό το μεγαλύτερο μέρος του live. Επικεντρωμένο -χωρίς λόγο- στον τραγουδιστή και με καθυστερήσεις στην «ατάκα» των τραγουδιών.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!