Μια ιδιαίτερη συναυλία είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι μουσικόφιλοι της Θεσσαλονίκης το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου.
Έτσι λοιπόν, στο πλαίσιο εμπλουτισμού του «Nick Galis Cup» που διοργάνωσε η ομάδα του Άρη από τις 25 μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 2015 προς τιμήν του Νίκου Γκάλη, έγινε η πρόταση στους 3 καλλιτέχνες να κάνουν μια κοινή συναυλία.
Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν η συναυλία να γίνει στον εξωτερικό χώρο της Διεθνούς Έκθεσης με τη σκηνή να έχει φόντο το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο. Η βροχή όμως που έπεφτε έντονα από το πρωί του Σαββάτου άλλαξε τα σχέδια των διοργανωτών της ομάδας του Άρη και έτσι η συναυλία έγινε μέσα στο Περίπτερο 13, το οποίο αποδείχθηκε ιδιαίτερα βολικό και εξυπηρετικό, τόσο, που πολλοί σκεφτήκαμε ότι αν ξεπεραστούν κάποιες δυσκολίες (όπως π.χ. η κακή ηχητική του χώρου) θα μπορούσε να φιλοξενεί συναυλίες τέτοιας κλίμακας όλο το χειμώνα.
Το κοινό «ζέστανε» αρχικά η μπάντα School Drivers, μέχρι τις 21.00 που ξεκίνησε η κυρίως συναυλία.
Πρώτος στη σκηνή βγήκε ο Μίλτος Πασχαλίδης τραγουδώντας τις γνωστές και αγαπημένες στο κοινό επιτυχίες του, για περίπου μιάμιση ώρα μαζί με τη δική του ορχήστρα. Ο Μίλτος έχει καθιερωθεί πλέον στη συνείδηση του κοινού ως μια σταθερή και αγαπητή μορφή του χώρου. Ο κόσμος τον αγαπά, ξέρει όλα του τα τραγούδια και τα τραγουδά και τα χορεύει με ενθουσιασμό! Μαζί του όπως πάντα στα πλήκτρα και το ακορντεόν η Μιρέλα Πάχου, που τραγούδησε επίσης, 2-3 κομμάτια αποσπώντας πλατύ χειροκρότημα.
Αλλαγή ορχήστρας για το δίδυμο Θηβαίου - Παπακωνσταντίνου για τους οποίους ουσιαστικά ήταν η τελευταία στάση της καλοκαιρινής περιοδείας που έκαναν μαζί. Με μεγάλη ευχαρίστηση είδαμε κοινό όλων των ηλικιών, αλλά κυρίως νέων, να παρακολουθούν και να χορεύουν ενθουσιασμένοι με όλους τους τραγουδιστές! Ειδικά όμως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχει το χάρισμα να προκαλεί μεγάλες συγκινήσεις με τις εκρηκτικές ερμηνείες του! Τον άκουγα, βλέποντας ταυτόχρονα να σιγοτραγουδούν τους στίχους από τον «Κουρσάρο», τον «Γάτο», το «Φοβάμαι», τη «Σφεντόνα», τον «Γουίλι» παιδιά 20 χρονών και σκεφτόμουν για άλλη μια φορά την αξία αυτών των καλλιτεχνών της γενιάς του Βασίλη που είναι στο «πατάρι» για περισσότερα από 45 χρόνια.
Η συναυλία έκλεισε μετά από 4, περίπου, ώρες με τους 3 καλλιτέχνες επί σκηνής να τραγουδούν μαζί με όλους εμάς «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» από το «Άξιον Εστί» του Μίκη και του Ελύτη.
Μαζί με τις φωτογραφίες πειραματίστηκα να φτιάξω για πρώτη φορά ένα gifακι εμπνεόμενος από 7-8 συνεχιζόμενα καρέ που τράβηξα με σκοπό ως συνήθως να κρατήσω το ένα!
Έτσι λοιπόν, στο πλαίσιο εμπλουτισμού του «Nick Galis Cup» που διοργάνωσε η ομάδα του Άρη από τις 25 μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 2015 προς τιμήν του Νίκου Γκάλη, έγινε η πρόταση στους 3 καλλιτέχνες να κάνουν μια κοινή συναυλία.
Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν η συναυλία να γίνει στον εξωτερικό χώρο της Διεθνούς Έκθεσης με τη σκηνή να έχει φόντο το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο. Η βροχή όμως που έπεφτε έντονα από το πρωί του Σαββάτου άλλαξε τα σχέδια των διοργανωτών της ομάδας του Άρη και έτσι η συναυλία έγινε μέσα στο Περίπτερο 13, το οποίο αποδείχθηκε ιδιαίτερα βολικό και εξυπηρετικό, τόσο, που πολλοί σκεφτήκαμε ότι αν ξεπεραστούν κάποιες δυσκολίες (όπως π.χ. η κακή ηχητική του χώρου) θα μπορούσε να φιλοξενεί συναυλίες τέτοιας κλίμακας όλο το χειμώνα.
Παπακωνσταντίνου, Πασχαλίδης, Θηβαίος
Το κοινό «ζέστανε» αρχικά η μπάντα School Drivers, μέχρι τις 21.00 που ξεκίνησε η κυρίως συναυλία.
Πρώτος στη σκηνή βγήκε ο Μίλτος Πασχαλίδης τραγουδώντας τις γνωστές και αγαπημένες στο κοινό επιτυχίες του, για περίπου μιάμιση ώρα μαζί με τη δική του ορχήστρα. Ο Μίλτος έχει καθιερωθεί πλέον στη συνείδηση του κοινού ως μια σταθερή και αγαπητή μορφή του χώρου. Ο κόσμος τον αγαπά, ξέρει όλα του τα τραγούδια και τα τραγουδά και τα χορεύει με ενθουσιασμό! Μαζί του όπως πάντα στα πλήκτρα και το ακορντεόν η Μιρέλα Πάχου, που τραγούδησε επίσης, 2-3 κομμάτια αποσπώντας πλατύ χειροκρότημα.
Αλλαγή ορχήστρας για το δίδυμο Θηβαίου - Παπακωνσταντίνου για τους οποίους ουσιαστικά ήταν η τελευταία στάση της καλοκαιρινής περιοδείας που έκαναν μαζί. Με μεγάλη ευχαρίστηση είδαμε κοινό όλων των ηλικιών, αλλά κυρίως νέων, να παρακολουθούν και να χορεύουν ενθουσιασμένοι με όλους τους τραγουδιστές! Ειδικά όμως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχει το χάρισμα να προκαλεί μεγάλες συγκινήσεις με τις εκρηκτικές ερμηνείες του! Τον άκουγα, βλέποντας ταυτόχρονα να σιγοτραγουδούν τους στίχους από τον «Κουρσάρο», τον «Γάτο», το «Φοβάμαι», τη «Σφεντόνα», τον «Γουίλι» παιδιά 20 χρονών και σκεφτόμουν για άλλη μια φορά την αξία αυτών των καλλιτεχνών της γενιάς του Βασίλη που είναι στο «πατάρι» για περισσότερα από 45 χρόνια.
Η συναυλία έκλεισε μετά από 4, περίπου, ώρες με τους 3 καλλιτέχνες επί σκηνής να τραγουδούν μαζί με όλους εμάς «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» από το «Άξιον Εστί» του Μίκη και του Ελύτη.
Μαζί με τις φωτογραφίες πειραματίστηκα να φτιάξω για πρώτη φορά ένα gifακι εμπνεόμενος από 7-8 συνεχιζόμενα καρέ που τράβηξα με σκοπό ως συνήθως να κρατήσω το ένα!
