Ο Tricky χάθηκε σαν σκιά το Σαββατόβραδο…

(PHOTOS) Έχουν περάσει 50 λεπτά από την στιγμή που ο Tricky έχει βγει στην σκηνή του κατάμεστου Fuzz. Η ώρα είναι 11 και 20. Η εμβληματική σκελετώδης και γεμάτη τατουάζ φιγούρα, αποσύρεται στα καμαρίνια, μαζί με τον ντράμερ, τον μπασίστα του και την όμορφη ξανθιά τραγουδίστρια που τον βοηθά στα φωνητικά.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Δεν είναι όμως η Martina Topley-Bird που είχε εξαγγελθεί ότι θα ξανασμίξει μαζί της στην Αθήνα μετά από 15 χρόνια. Είναι ολοφάνερο ότι κάτι δεν πάει καλά…

Ο φωτισμός είναι τόσο χαμηλός που με δυσκολία διακρίνεται που βρίσκεται ο Tricky στην σκηνή. Κάτι σύνηθες βέβαια στις συναυλίες του. Οι φωτογράφοι τραβάνε τα μαλλιά τους. Έχει δύο μικρόφωνα στη διάθεσή του και με κινήσεις σαν σκιέρ πάνω στο πάγο κάνει… σλάλομ, αλλά στην ουσία τα χρησιμοποιεί συχνά για να ακουστεί δυνατά η φωνή του. Το ξαφνικό «διάλειμμα» κρατά περίπου δέκα λεπτά και κανείς δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει. Ένα κενό επί σκηνής. Δεν είναι διάλειμμα καθώς τα φώτα δεν άναψαν.

«Καλά που ήρθαμε να τον δούμε, ίσως είναι η τελευταία φορά», μου λέει φίλη που βλέπω ξαφνικά μπροστά μου. Η ξανθιά τραγουδίστριά του - το όνομά της δεν το ανέφερε καθόλου ο Tricky - ξαναβγαίνει στην σκηνή, μόνη της χωρίς αυτόν, και συνεχίζει το πρόγραμμα μαζί με τους άλλους δύο μουσικούς.

Στο δεύτερο τραγούδι που ξεκινά βγαίνει ο Tricky και πάλι στην σκηνή για περίπου 20 λεπτά και το Σαββατόβραδο αυτό τελειώνει κάπως έτσι. Μάταια ο κόσμος περιμένει να ξαναβγεί στην σκηνή. Σχεδόν αμέσως αρχίζει να παίζει μουσική από τα ηχεία. Αυτό σημαίνει το τέλος μιας συναυλίας. Το σετ κράτησε 80 λεπτά μαζί με το ξαφνικό κενό. Τα φώτα ανοίγουν σιγά - σιγά, όλα έχουν τελειώσει κι ας μην ακούσαμε το Saturday Night…

Ο κατά κόσμον Adrian Thaws από το Μπρίστολ, από τους πρωτοπόρους της trip hop σκηνής, που σε μια βδομάδα κλείνει τα 50 του χρόνια, μας παρουσίασε στο μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας του το φετινό 13ο δίσκο του «Ununiform» που δεν θα έλεγες ότι έφτιαξε το κοινό. Είχε πρωτοέρθει στην Ελλάδα στις 14 Δεκεμβρίου 1996 στις ένδοξες μέρες του «Ρόδον» σε μια απίθανη τότε συναυλία, καλύτερα να θυμάμαι εκείνη. Και κάτι ακόμη, δικό μου. Το «Ρόδον» έγραψε ιστορία ΚΑΙ για τους μπάρμαν του. Ήταν cool και πρόσχαροι όσο κόσμο κι αν είχε… ακόμη περιμένω την μπύρα μου!

Φωτογραφίες: Γιάννης Αλεξίου

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!