«Σ’ ένα δρόμο εδώ από κάτω, στη Σκρα, κάναμε μαζί με το Γιάννη Νικολάου τις πρώτες μας πρόβες για την πρώτη μας δισκογραφία ως Λαθρεπιβάτες…» είπε ο Παντελής Θαλασσινός το βράδυ της 3ης Σεπτεμβρίου, καλωσορίζοντας τον κόσμο που συγκεντρώθηκε στο Βεάκειο για να τον ακούσει σε μια συναυλία, που διοργανώθηκε για τους σκοπούς της ΑΚΤ-ΕΙΝ. «Γι’ αυτό και αυτή η συναυλία θα ξεκινήσει διαφορετικά» πρόσθεσε, καλώντας επί σκηνής τον έτερο «Λαθρεπιβάτη» Γιάννη Νικολάου.
Κάπως έτσι, με τα «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε» & «Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω» και τους δυο τους μαζί ξεκίνησε μια υπέροχη βραδιά, που έμελλε να εξελιχθεί σε μια από τις πιο όμορφες, ψυχαγωγικές και παράλληλα διασκεδαστικές συναυλίες του Παντελή Θαλασσινού.
Μαζί του σταθερά, ήταν η υπέροχη Νάνα Μπινοπούλου η οποία τραγούδησε κομμάτια, όπως το ακυκλοφόρητο «Καφές Λουμίδης Παπαγάλος» που της έχει γράψει ο Παντελής κ.α. Όμως, δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις από πλευράς παρουσιών, καθώς εκτός από το Γιάννη Νικολάου στο Βεάκειο παραβρέθηκαν και προσκλήθηκαν επί σκηνής ο Πάνος Παπαϊωάννου με τα «Μεροκάματα», ο Αλέξανδρος Μπελλές με τα «Περαστικός κι αμίλητος» & «Τα λόγια και τα χρόνια», ο Σταμάτης Χατζηευσταθίου με τα δικά του «Όσο υπάρχει ουρανός» & «Οι δρόμοι μου», «Το πεπρωμένο», αλλά και, μαζί με το Γεράσιμο Ανδρεάτο, το «Ύστερα έρχεται η αγάπη», από την πρόσφατη, κοινή δισκογραφική τους εργασία. Ο Γεράσιμος Ανδρεάτος είπε επίσης κάποια από τα κομμάτια που «σημάδεψαν» την προσωπική του δισκογραφία, δηλαδή «Στη σκέψη της τρελής», «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια» & τέλος «Το σκάκι» - μετά από «απαίτηση» του Παντελή Θαλασσινού.
Ο ίδιος ο Παντελής, εκτός από τραγούδια άλλων που αγάπησε, φυσικά τραγούδησε στιγμές απ’ όλους τους δίσκους του, όπως τα «Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης», «Ανάθεμά σε», «Εισιτήριο στη τσέπη σου», «Στο κάστρο το παλιό», «Στη Σέριφο ήσουν πουλί», «Του παραδείσου λεμονιά» και πολλά άλλα, πότε μόνος, πότε με τη Νάνα Μπινοπούλου και πότε με το Γιάννη Νικολάου. Ιδιαίτερη στιγμή και πάλι η ερμηνεία του στο τραγούδι «Ο πατέρας», όπου με μόνη συνοδεία την κιθάρα του, καθήλωσε ένα ολόκληρο θέατρο.
Τη δική της μοναδικά υπέροχη πινελιά στο όλο πρόγραμμα έδωσε η σπουδαία ορχήστρα του Παντελή Θαλασσινού, που δεν παίζει απλά, αλλά χορεύει, τραγουδάει (και άλλα – αν έχετε παρακολουθήσει έστω και μια συναυλία τους ξέρετε τι εννοώ) και αποτελείται από τους: Γιάννη Βιλιώτη στο λαούτο και το μπουζούκι, Δημήτρη Γάσια στο βιολί, Φίλιππο Λευκαδίτη στα κρουστά, Γιώργο Μακρή στα πνευστά, γκάιντες και τσαμπούνες, Πέτρο Βαρθακούρη στο μπάσο και Γιάννη Μπελώνη στο πιάνο.
Το φινάλε της βραδιάς γράφτηκε με όλους τους καλλιτέχνες επί σκηνής, οι οποίοι μετά από ξέφρενο χορό, αποφάσισαν να κλείσουν με το «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» των Μίκη Θεοδωράκη & Οδυσσέα Ελύτη. Τα… πειστήρια στις φωτογραφίες και το βίντεο που ακολουθούν!
Κάπως έτσι, με τα «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε» & «Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω» και τους δυο τους μαζί ξεκίνησε μια υπέροχη βραδιά, που έμελλε να εξελιχθεί σε μια από τις πιο όμορφες, ψυχαγωγικές και παράλληλα διασκεδαστικές συναυλίες του Παντελή Θαλασσινού.
Μαζί του σταθερά, ήταν η υπέροχη Νάνα Μπινοπούλου η οποία τραγούδησε κομμάτια, όπως το ακυκλοφόρητο «Καφές Λουμίδης Παπαγάλος» που της έχει γράψει ο Παντελής κ.α. Όμως, δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις από πλευράς παρουσιών, καθώς εκτός από το Γιάννη Νικολάου στο Βεάκειο παραβρέθηκαν και προσκλήθηκαν επί σκηνής ο Πάνος Παπαϊωάννου με τα «Μεροκάματα», ο Αλέξανδρος Μπελλές με τα «Περαστικός κι αμίλητος» & «Τα λόγια και τα χρόνια», ο Σταμάτης Χατζηευσταθίου με τα δικά του «Όσο υπάρχει ουρανός» & «Οι δρόμοι μου», «Το πεπρωμένο», αλλά και, μαζί με το Γεράσιμο Ανδρεάτο, το «Ύστερα έρχεται η αγάπη», από την πρόσφατη, κοινή δισκογραφική τους εργασία. Ο Γεράσιμος Ανδρεάτος είπε επίσης κάποια από τα κομμάτια που «σημάδεψαν» την προσωπική του δισκογραφία, δηλαδή «Στη σκέψη της τρελής», «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια» & τέλος «Το σκάκι» - μετά από «απαίτηση» του Παντελή Θαλασσινού.
Ο ίδιος ο Παντελής, εκτός από τραγούδια άλλων που αγάπησε, φυσικά τραγούδησε στιγμές απ’ όλους τους δίσκους του, όπως τα «Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης», «Ανάθεμά σε», «Εισιτήριο στη τσέπη σου», «Στο κάστρο το παλιό», «Στη Σέριφο ήσουν πουλί», «Του παραδείσου λεμονιά» και πολλά άλλα, πότε μόνος, πότε με τη Νάνα Μπινοπούλου και πότε με το Γιάννη Νικολάου. Ιδιαίτερη στιγμή και πάλι η ερμηνεία του στο τραγούδι «Ο πατέρας», όπου με μόνη συνοδεία την κιθάρα του, καθήλωσε ένα ολόκληρο θέατρο.
Τη δική της μοναδικά υπέροχη πινελιά στο όλο πρόγραμμα έδωσε η σπουδαία ορχήστρα του Παντελή Θαλασσινού, που δεν παίζει απλά, αλλά χορεύει, τραγουδάει (και άλλα – αν έχετε παρακολουθήσει έστω και μια συναυλία τους ξέρετε τι εννοώ) και αποτελείται από τους: Γιάννη Βιλιώτη στο λαούτο και το μπουζούκι, Δημήτρη Γάσια στο βιολί, Φίλιππο Λευκαδίτη στα κρουστά, Γιώργο Μακρή στα πνευστά, γκάιντες και τσαμπούνες, Πέτρο Βαρθακούρη στο μπάσο και Γιάννη Μπελώνη στο πιάνο.
Το φινάλε της βραδιάς γράφτηκε με όλους τους καλλιτέχνες επί σκηνής, οι οποίοι μετά από ξέφρενο χορό, αποφάσισαν να κλείσουν με το «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» των Μίκη Θεοδωράκη & Οδυσσέα Ελύτη. Τα… πειστήρια στις φωτογραφίες και το βίντεο που ακολουθούν!
