Μίκης Θεοδωράκης - «Ποιος τη ζωή μου» στο Badminton (ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ!)

Ένας άνθρωπος που μπορεί με βεβαιότητα να το πει αυτό, είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Από τα παιδικά του χρόνια, λόγω της δουλειάς του πατέρα του γύρισε πάρα πολλές πόλεις της Ελλάδας. Στη συνέχεια, ήρθαν ο έρωτας, η μουσική, οι αγώνες για την πατρίδα, ξανά η μουσική, ξανά ο έρωτας, ξανά οι αγώνες. Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει στις αποσκευές του εμπειρίες που είναι δύσκολο να αποκτηθούν σε μια μόνο ζωή. Πριν από ένα μήνα, ξεκίνησε στο θέατρο Badminton μια παράσταση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού με τίτλο «Ποιος τη ζωή μου». Ο κόσμος την αγκάλιασε αυτή την παράσταση – και όχι άδικα. Όλοι οι συντελεστές απόδωσαν τα μέγιστα προκειμένου να σκιαγραφήσουν τον πολυτάραχο βίο του Θεοδωράκη. Ο Γρηγόρης Βαλτινός υποδυόμενος τον πατέρα του Μίκη, η Φιλαρέτη Κομνηνού τη μητέρα του, η Ελισάβετ Μουτάφη τη γυναίκα της ζωής του, ο Χρήστος Πλαΐνης τον αδελφό του, Γιάννη, ο Άρης Λεμπεσόπουλος τον ίδιο τον συνθέτη, αλλά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, με ερμηνείες δωρικές και μέσα στο πλαίσιο του επιτρεπτού, κατάφεραν να παρουσιάσουν με σεβασμό τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του Έλληνα δημιουργού.

Στο τραγουδιστικό μέρος, ο Κώστας Μακεδόνας, η Γιώτα Νέγκα, ο Κώστας Θωμαΐδης, η Άννα Λινάρδου και ο Γιάννης Μαθές στάθηκαν αντάξιοι των προγενέστερων ερμηνευτών, δίνοντας το δικό τους χρώμα σε πάνω από πενήντα αγαπημένες μελωδίες του Θεοδωράκη. Οι ενορχηστρώσεις του Γιάννη Παπαζαχαριάκη κινήθηκαν σε γενικές γραμμές στο γνώριμο ύφος του συνθέτη, ενώ οι χορογραφίες της Αποστολίας Παπαδαμάκη έδωσαν τον κατάλληλο τόνο στην εξέλιξη της παράστασης. Ξεκινώντας από το ολοκαύτωμα της Σμύρνης και φτάνοντας μέχρι τη μεταπολίτευση, παρουσιάζονται οι πολιτικές και κοινωνικές εκφάνσεις της Ελλάδας, πάντα μέσα από τη ζωή του Θεοδωράκη, δίνοντας το στίγμα των καταστάσεων ακόμα και σε όλους όσοι δε γνώριζαν με λεπτομέρειες τη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Μόνη ένσταση σε όλη αυτή την επιτυχημένη παράσταση, είναι ότι σταματάει η περιγραφή της ζωής του συνθέτη λίγο μετά την πτώση της Χούντας. Έκτοτε, έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, ανάμεσα στις οποίες ο Θεοδωράκης εξακολούθησε – και εξακολουθεί - να έχει έντονη καλλιτεχνική και πολιτική παρουσία. Θα μπορούσε, λοιπόν, να υπάρχει μια επιπλέον ενότητα στην παράσταση, στην οποία να περιγράφονται έστω και με λίγα λόγια όσα συνέβησαν στη ζωή του δημιουργού τα ελεύθερα πολιτικά και καλλιτεχνικά χρόνια…

---