Με ένα πρόγραμμα που κάθε άλλο παρά «τρύπα στον καιρό» θύμιζε, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας παρουσίασε το βράδυ της Τετάρτης 22 Ιουλίου 2015 στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ένα αφιέρωμα στον ποιητή Μάνο Ελευθερίου, στο οποίο συμμετείχαν οι Γιάννης Κότσιρας, Αφροδίτη Μάνου και Δήμητρα Παπίου.
Ο τίτλος της συναυλίας ήταν «Μια τρύπα στον καιρό… κύριε Μάνο», έτσι, δηλαδή, όπως ονομάζεται η τελευταία δισκογραφική συνεργασία του Μαχαιρίτσα με τον Ελευθερίου. Παρών ήταν και ο ίδιος ο ποιητής, που ανέβηκε δύο φορές επί σκηνής, για να διαβάσει αποσπάσματα από το έργο του. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τραγούδια από την υπόλοιπη δισκογραφία του Λαυρέντη, αλλά και από τη συνολική πορεία του Μάνου, ενώ το πρόγραμμα εμπλουτίστηκε και με έργα άλλων δημιουργών.
Το πρώτο τραγούδι, που έδωσε το ρυθμό στον γεμάτο από κόσμο χώρο, ήταν το «Ρίξε κόκκινο στη νύχτα», ενώ το αμέσως επόμενο, το «Αντέχω», ήταν το πρώτο τραγούδι που έδωσε ο Ελευθερίου στον τιμώμενο καλλιτέχνη. Το «Ποιος τη ζωή μου» που «ανέβασε» τον Κότσιρα στη σκηνή, καταχειροκροτήθηκε, όπως και το «Είν’ αρρώστια τα τραγούδια» (είναι το μοναδικό τραγούδι στο οποίο συνεργάστηκαν ο Σταύρος Ξαρχάκος με τον Μάνο Ελευθερίου ως συνθέτης και στιχουργός). Λίγα λεπτά αργότερα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ερμήνευσε τον «Άμλετ της Σελήνης», χωρίς να παραλείψει να σχολιάσει τις τελευταίες δηλώσεις του Χρήστου Θηβαίου, δικαιολογώντας τες με μια διάθεση χιούμορ. Η Αφροδίτη Μάνου είπε το τραγούδι «Ρόζα Λούξεμπουργκ», το οποίο είχε ερμηνεύσει πρώτη η Μαρία Δημητριάδη και το «Στων αγγέλων τα μπουζούκια». Η Δήμητρα Παπίου έδωσε τη δική της ερμηνεία στη «Διαθήκη» και τη «Μαρκίζα», ενώ λίγο αργότερα όλοι οι συμμετέχοντες μαζί θύμισαν πολύ αγαπημένα τραγούδια του Ελευθερίου.
Ακούστηκαν τα «Παραπονεμένα λόγια» & «Οι ελεύθεροι κι ωραίοι», με το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να αστειεύεται, προτρέποντάς μας να «αφήσουμε τον εαυτό μας, να ξεχυθεί ο Νταλάρας που έχουμε μέσα μας», καθώς οι πρώτες εκτελέσεις ανήκουν στο Γιώργο Νταλάρα, όπερ και εγένετο, «Η σούστα πήγαινε μπροστά» & «Άλλος για Χίο τράβηξε» με μια μικρή αναφορά στο «Μήτσο» - δηλαδή στο Δημήτρη Μητροπάνο που πρώτος ερμήνευσε τα τραγούδια αυτά του Μάνου Ελευθερίου και του Δήμου Μούτση - και «Τα λόγια και τα χρόνια». Μάλιστα, για το τελευταίο αυτό τραγούδι, ο Μαχαιρίτσας ανάφερε πως το τραγουδούσε συνεχώς κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας.
Το ανκόρ έγινε με ένα τραγούδι - σταθμό που δεν ήταν άλλο από το «Ήτανε μια φορά». Λίγο πριν το φινάλε, οι Μαχαιρίτσας - Κότσιρας ερμήνευσαν το «Νότο» και το «Και τι ζητάω» και τέλος, δε θα μπορούσε να μην ακουστεί το «Πόσο σε θέλω» που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, εξακολουθεί να ανεβάζει τους ρυθμούς.
Μαζί τους έπαιξαν οι: Βαγγελης Μαχαίρας – μπουζούκι & τζουρά, Στάθης Άννινος - πιάνο, Steve Tesser - κιθάρες, Άκης Αμπραζής - μπάσο & Φίλιππος Σπυρόπουλος - τύμπανα.
Κάπως έτσι, μια ακόμα καλοκαιρινή συναυλία έλαβε τέλος, αφήνοντας πίσω της εικόνες αναμνήσεων και ευδιαθεσίας με τραγούδια που όλοι γνωρίζουν και αγαπούν και που κάθε φορά που ακούγονται, μοιάζουν με καινούρια.
Η συναυλία ήταν μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής & της MINOS EMI και το ρεπορτάζ μια… συμπαραγωγή της Καλής Βανδώρου με την Κίκα Α. Ρόκα!
Φωτογραφίες – video: Κίκα Α. Ρόκα
Ο τίτλος της συναυλίας ήταν «Μια τρύπα στον καιρό… κύριε Μάνο», έτσι, δηλαδή, όπως ονομάζεται η τελευταία δισκογραφική συνεργασία του Μαχαιρίτσα με τον Ελευθερίου. Παρών ήταν και ο ίδιος ο ποιητής, που ανέβηκε δύο φορές επί σκηνής, για να διαβάσει αποσπάσματα από το έργο του. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τραγούδια από την υπόλοιπη δισκογραφία του Λαυρέντη, αλλά και από τη συνολική πορεία του Μάνου, ενώ το πρόγραμμα εμπλουτίστηκε και με έργα άλλων δημιουργών.
Το πρώτο τραγούδι, που έδωσε το ρυθμό στον γεμάτο από κόσμο χώρο, ήταν το «Ρίξε κόκκινο στη νύχτα», ενώ το αμέσως επόμενο, το «Αντέχω», ήταν το πρώτο τραγούδι που έδωσε ο Ελευθερίου στον τιμώμενο καλλιτέχνη. Το «Ποιος τη ζωή μου» που «ανέβασε» τον Κότσιρα στη σκηνή, καταχειροκροτήθηκε, όπως και το «Είν’ αρρώστια τα τραγούδια» (είναι το μοναδικό τραγούδι στο οποίο συνεργάστηκαν ο Σταύρος Ξαρχάκος με τον Μάνο Ελευθερίου ως συνθέτης και στιχουργός). Λίγα λεπτά αργότερα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ερμήνευσε τον «Άμλετ της Σελήνης», χωρίς να παραλείψει να σχολιάσει τις τελευταίες δηλώσεις του Χρήστου Θηβαίου, δικαιολογώντας τες με μια διάθεση χιούμορ. Η Αφροδίτη Μάνου είπε το τραγούδι «Ρόζα Λούξεμπουργκ», το οποίο είχε ερμηνεύσει πρώτη η Μαρία Δημητριάδη και το «Στων αγγέλων τα μπουζούκια». Η Δήμητρα Παπίου έδωσε τη δική της ερμηνεία στη «Διαθήκη» και τη «Μαρκίζα», ενώ λίγο αργότερα όλοι οι συμμετέχοντες μαζί θύμισαν πολύ αγαπημένα τραγούδια του Ελευθερίου.
Ακούστηκαν τα «Παραπονεμένα λόγια» & «Οι ελεύθεροι κι ωραίοι», με το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να αστειεύεται, προτρέποντάς μας να «αφήσουμε τον εαυτό μας, να ξεχυθεί ο Νταλάρας που έχουμε μέσα μας», καθώς οι πρώτες εκτελέσεις ανήκουν στο Γιώργο Νταλάρα, όπερ και εγένετο, «Η σούστα πήγαινε μπροστά» & «Άλλος για Χίο τράβηξε» με μια μικρή αναφορά στο «Μήτσο» - δηλαδή στο Δημήτρη Μητροπάνο που πρώτος ερμήνευσε τα τραγούδια αυτά του Μάνου Ελευθερίου και του Δήμου Μούτση - και «Τα λόγια και τα χρόνια». Μάλιστα, για το τελευταίο αυτό τραγούδι, ο Μαχαιρίτσας ανάφερε πως το τραγουδούσε συνεχώς κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας.
Το ανκόρ έγινε με ένα τραγούδι - σταθμό που δεν ήταν άλλο από το «Ήτανε μια φορά». Λίγο πριν το φινάλε, οι Μαχαιρίτσας - Κότσιρας ερμήνευσαν το «Νότο» και το «Και τι ζητάω» και τέλος, δε θα μπορούσε να μην ακουστεί το «Πόσο σε θέλω» που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, εξακολουθεί να ανεβάζει τους ρυθμούς.
Μαζί τους έπαιξαν οι: Βαγγελης Μαχαίρας – μπουζούκι & τζουρά, Στάθης Άννινος - πιάνο, Steve Tesser - κιθάρες, Άκης Αμπραζής - μπάσο & Φίλιππος Σπυρόπουλος - τύμπανα.
Κάπως έτσι, μια ακόμα καλοκαιρινή συναυλία έλαβε τέλος, αφήνοντας πίσω της εικόνες αναμνήσεων και ευδιαθεσίας με τραγούδια που όλοι γνωρίζουν και αγαπούν και που κάθε φορά που ακούγονται, μοιάζουν με καινούρια.
Η συναυλία ήταν μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής & της MINOS EMI και το ρεπορτάζ μια… συμπαραγωγή της Καλής Βανδώρου με την Κίκα Α. Ρόκα!
Φωτογραφίες – video: Κίκα Α. Ρόκα
