Όμως, το αφιέρωμα που διοργάνωσε και παρουσίασε ο στιχουργός Βαγγέλης Βελώνιας με τη μουσική ομάδα Masif είχε δύο «στόχους»: Να τιμήσει τον ποιητή της θάλασσας, που έφυγε στις 10 Φεβρουαρίου 1975 και να μας «συστήσει» τον άνθρωπο Νίκο Καββαδία, μια προσωπικότητα που, μεταξύ άλλων, λάτρευε την «καζούρα».
Ο Βαγγέλης Βελώνιας επέλεξε ακριβώς την 40η επέτειο από το θάνατο του Καββαδία, δηλαδή την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015, για να παρουσιάσει τη μουσική παράσταση - αφιέρωμα «Η προφητεία της Περουάνας», στο Holy Wood Stage. Ο τίτλος της παράστασης, που είναι και ανέκδοτο τραγούδι αφιερωμένο στον ποιητή, σε στίχους του Βαγγέλη Βελώνια, αναφέρεται σε μια επίσης ανέκδοτη - αν θυμάμαι καλά - ιστορία που θέλει τον ποιητή να έχει συναντήσει κάποια μάντισσα από το Περού, η οποία προέβλεψε με ακρίβεια πότε εκείνος θα γινόταν γνωστός, αλλά και πότε θα έφευγε από τη ζωή.
Αυτή και άλλες πολλές ιστορίες σχετικά με τη ζωή του Καββαδία, όπως τις διηγήθηκε ο ίδιος ή τις κατέγραψαν φίλοι του, καθώς και αποσπάσματα από συνεντεύξεις και ποιήματά του, διάβασε για μας ο Βαγγέλης Βελώνιας, πετυχαίνοντας με τις επιλογές, αλλά και τον τρόπο απαγγελίας του να μας γοητεύσει, να μας συγκινήσει, αλλά και να μας κάνει να γελάσουμε, με περιστατικά που σκιαγραφούν την ιδιαίτερη προσωπικότητα του Νίκου Καββαδία, τη σχέση του με την οικογένειά του, τις γυναίκες της ζωής του, τους φίλους του, τα ταξίδια του στις θάλασσες του κόσμου.
Με χιουμοριστικό τρόπο, ο στιχουργός υποδέχτηκε στη σκηνή και τους καλεσμένους τραγουδιστές, που συνέπραξαν με τους υπέροχους Masif, δηλαδή τη Ζωή Βεργάκη & το Μάνο Μαρμαρινό στο τραγούδι, τον Θοδωρή Κουέλη στο κοντραμπάσο και το Γιάννη Βενιζέλο στην κιθάρα, στο τραγουδιστικό κομμάτι του αφιερώματος, όπου ακούστηκαν περισσότερο ή λιγότερο γνωστά ποιήματα του Νίκου Καββαδία, μελοποιημένα από τους Θάνο Μικρούτσικο, Μαρίζα Κωχ, Γιάννη Σπανό & Μιχάλη Τερζή, ένα ανέκδοτο - το «Γράμμα» - σε μελοποίηση Θοδωρή Κουέλη & στίχους Βασίλη Κομύτη και η «Προφητεία της Περουάνας» που προανέφερα, σε στίχους Βαγγέλη Βελώνια και μελοποίηση Δημήτρη Ψαρρά.
«Μαζί μας ένας τραγουδοποιός που κάποτε θα γίνει γνωστός» προφήτευσε, αστειευόμενος, ο Βαγγέλης Βελώνιας, καλωσορίζοντας στη σκηνή τον Παντελή Θαλασσινό, ενώ δεν παρέλειψε να εξάρει το ταλέντο των μουσικών, λέγοντας «πρώτη φορά ακούω τόσο πολλή μουσική, από τόσο λίγα όργανα»! Έτερος καλεσμένος, ο Απόστολος Ρίζος, αλλά και η Φωτεινή Βελεσιώτου, της οποίας η συμμετοχή δεν είχε ανακοινωθεί.
Να προσθέσω πως κατά τη διάρκεια των αφηγήσεων και των τραγουδιών γινόταν προβολή φωτογραφιών του Νίκου Καββαδία - όλα με φροντισμένη χρονολογική σειρά, ώστε αυτά που ακούγαμε κι αυτά που βλέπαμε να σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και να κλιμακώνουν τη ζωή του ποιητή, ως το τέλος της, το οποίο δυστυχώς δεν ήταν αυτό που θα ήθελε. «Αυτό που φοβόμουν, έγινε!» ήταν τα λόγια του, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα `χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες
Δε θα αναφερθώ περαιτέρω στους τραγουδιστές ή στα τραγούδια που ακούστηκαν, άλλωστε είναι όλοι και όλα τους γνωστά και καταξιωμένα στο κοινό που αφορούν. Θερμά συγχαρητήρια, όμως, στο Βαγγέλη Βελώνια & τους Masif για το σεβασμό με τον οποίο προσέγγισαν το υλικό του Νίκου Καββαδία, στο πιο ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον αφιέρωμα που θυμάμαι να έχω παρακολουθήσει.
Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι του Kostas Scrom - τον ευχαριστώ.
Ο Βαγγέλης Βελώνιας επέλεξε ακριβώς την 40η επέτειο από το θάνατο του Καββαδία, δηλαδή την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015, για να παρουσιάσει τη μουσική παράσταση - αφιέρωμα «Η προφητεία της Περουάνας», στο Holy Wood Stage. Ο τίτλος της παράστασης, που είναι και ανέκδοτο τραγούδι αφιερωμένο στον ποιητή, σε στίχους του Βαγγέλη Βελώνια, αναφέρεται σε μια επίσης ανέκδοτη - αν θυμάμαι καλά - ιστορία που θέλει τον ποιητή να έχει συναντήσει κάποια μάντισσα από το Περού, η οποία προέβλεψε με ακρίβεια πότε εκείνος θα γινόταν γνωστός, αλλά και πότε θα έφευγε από τη ζωή.
Αυτή και άλλες πολλές ιστορίες σχετικά με τη ζωή του Καββαδία, όπως τις διηγήθηκε ο ίδιος ή τις κατέγραψαν φίλοι του, καθώς και αποσπάσματα από συνεντεύξεις και ποιήματά του, διάβασε για μας ο Βαγγέλης Βελώνιας, πετυχαίνοντας με τις επιλογές, αλλά και τον τρόπο απαγγελίας του να μας γοητεύσει, να μας συγκινήσει, αλλά και να μας κάνει να γελάσουμε, με περιστατικά που σκιαγραφούν την ιδιαίτερη προσωπικότητα του Νίκου Καββαδία, τη σχέση του με την οικογένειά του, τις γυναίκες της ζωής του, τους φίλους του, τα ταξίδια του στις θάλασσες του κόσμου.
Με χιουμοριστικό τρόπο, ο στιχουργός υποδέχτηκε στη σκηνή και τους καλεσμένους τραγουδιστές, που συνέπραξαν με τους υπέροχους Masif, δηλαδή τη Ζωή Βεργάκη & το Μάνο Μαρμαρινό στο τραγούδι, τον Θοδωρή Κουέλη στο κοντραμπάσο και το Γιάννη Βενιζέλο στην κιθάρα, στο τραγουδιστικό κομμάτι του αφιερώματος, όπου ακούστηκαν περισσότερο ή λιγότερο γνωστά ποιήματα του Νίκου Καββαδία, μελοποιημένα από τους Θάνο Μικρούτσικο, Μαρίζα Κωχ, Γιάννη Σπανό & Μιχάλη Τερζή, ένα ανέκδοτο - το «Γράμμα» - σε μελοποίηση Θοδωρή Κουέλη & στίχους Βασίλη Κομύτη και η «Προφητεία της Περουάνας» που προανέφερα, σε στίχους Βαγγέλη Βελώνια και μελοποίηση Δημήτρη Ψαρρά.
«Μαζί μας ένας τραγουδοποιός που κάποτε θα γίνει γνωστός» προφήτευσε, αστειευόμενος, ο Βαγγέλης Βελώνιας, καλωσορίζοντας στη σκηνή τον Παντελή Θαλασσινό, ενώ δεν παρέλειψε να εξάρει το ταλέντο των μουσικών, λέγοντας «πρώτη φορά ακούω τόσο πολλή μουσική, από τόσο λίγα όργανα»! Έτερος καλεσμένος, ο Απόστολος Ρίζος, αλλά και η Φωτεινή Βελεσιώτου, της οποίας η συμμετοχή δεν είχε ανακοινωθεί.
Να προσθέσω πως κατά τη διάρκεια των αφηγήσεων και των τραγουδιών γινόταν προβολή φωτογραφιών του Νίκου Καββαδία - όλα με φροντισμένη χρονολογική σειρά, ώστε αυτά που ακούγαμε κι αυτά που βλέπαμε να σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και να κλιμακώνουν τη ζωή του ποιητή, ως το τέλος της, το οποίο δυστυχώς δεν ήταν αυτό που θα ήθελε. «Αυτό που φοβόμουν, έγινε!» ήταν τα λόγια του, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα `χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες
Δε θα αναφερθώ περαιτέρω στους τραγουδιστές ή στα τραγούδια που ακούστηκαν, άλλωστε είναι όλοι και όλα τους γνωστά και καταξιωμένα στο κοινό που αφορούν. Θερμά συγχαρητήρια, όμως, στο Βαγγέλη Βελώνια & τους Masif για το σεβασμό με τον οποίο προσέγγισαν το υλικό του Νίκου Καββαδία, στο πιο ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον αφιέρωμα που θυμάμαι να έχω παρακολουθήσει.
Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι του Kostas Scrom - τον ευχαριστώ.
