αυτό του Βοτανικού κατατάσσεται στα βαριά χαρτιά του χρηματιστηρίου της νύχτας, έμενε μόνο η αυτοψία για να το επιβεβαιώσει. Κι όμως! Η εμπειρία ήταν ανώτερη από τις προσδοκίες μου που ήταν ψηλά ούτως ή άλλως.
Σχήμα με ουσία και πρόγραμμα με συνοχή! Χωρίς φανφάρες, χωρίς σόου, χωρίς ψεύτικα περιτυλίγματα. Η βραδιά στον Βοτανικό μας θύμισε την ουσία της νύχτας και τη διασκέδαση όπως θα πρεπε να είναι.
Η Νατάσσα Θεοδωρίδου με την υπέροχη, στιβαρή λαϊκή φωνή της βγήκε στην πίστα χωρίς εντυπωσιασμούς – έτσι απλά μπήκε από την είσοδο της πίστας και έκανε αμέσως όλο το μαγαζί μια παρέα. Και είναι συγκλονιστικό να βλέπεις μια τραγουδίστρια των δικών της αξιώσεων να είναι τόσο σεμνή, φιλική και απλή με τον κόσμο που σε κάνει να αναρωτιέσαι: Πως είναι δυνατόν το καλάμι να το καβαλάνε αυτοί που δεν αξίζουνε ενώ αυτοί που έχουν όλους τους λόγους να το κάνουνε –και τους αξίζει στο φινάλε- να είναι τόσο γήινοι; Στους δεύτερους κατατάσσεται και η Θεοδωρίδου. Μαζί της χορέψαμε, τραγουδήσαμε, διασκεδάσαμε και μετά… βγήκε η Θεά.
Η Μαρινέλλα μας καθήλωσε από την πρώτη νότα, τις πρώτες συλλαβές, τους πρώτους στίχους που σχημάτισαν τα χείλη της. Ακούγαμε τη φωνή της και δεν το πιστεύαμε ότι αυτή η γυναίκα έχει μια κάποια ηλικία.
Τι να πρωτοπεις για τη Μαρινέλλα. Για τη φωνή της; Για το μπρίο της; Για τα χορευτικά της; Για τα τραγούδια της; Για το χιούμορ της; Μίλαγε στον κόσμο σα να ‘τανε στη γειτονιά της και αντίκριζε τους φίλους της. Για ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος, Θεοδωρίδου και Μαρινέλλα συνδημιούργησαν επί σκηνής, κάνοντας τα πάντα: από πρόζα (Η Μαρινέλλα δεν ξεχνά το θεατρικό απωθημένο της), πλάκα μέχρι και live Αργεντίνικο tango με τη Μαρινέλλα να παραδίδει μαθήματα ζωντάνιας και νεότητας. (ελπίζουμε μόνο το tango που είδαμε να μην το επέβαλλε η Τρόικα για να μας προετοιμάσει να γίνουμε Αργεντινή…..)
Το μαγαζί κατάμεστο . Ο κόσμος κρέμονταν κυριολεκτικά σαν τα σταφύλια. Μέχρι τις 4:30 όπου έφυγα δεν έπεφτε καρφίτσα και αυτό αφορά τόσο τον κόσμο στα τραπέζια όσο και τους όρθιους.
Μόνη ένσταση στο καταπληκτικό αυτό πρόγραμμα ήταν κατ’ εμέ ο Παναγιώτης Πετράκης. Ωραία παρουσία, καλή φωνή, επικοινωνία με τον κόσμο ωστόσο θα έπρεπε να έχει μια καλύτερη αίσθηση του μέτρου. Χάνει το μέτρο σε πολλά σημεία και μαζί με αυτό χάνει και τη θετική τελική εντύπωση του κόσμου.
Αν δεν έχετε πάει ακόμα στο Βοτανικό, σπεύσατε! Σας εγγυώμαι μια υπέροχη γεμάτη βραδιά που θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς! Για του λόγου του αληθές δείτε τα βίντεο!
