Εκεί στη "ρωγμή του χρόνου'' μας λύτρωσε με τους στίχους του, μας πότισε συναισθήματα και άφησε παρακαταθήκη το σημαντικό του έργο να ταξιδεύει αναλλοίωτο στο χρόνο.
Η συναυλία άνοιξε με τη φωνή του ίδιου στο αγαπημένο του τραγούδι Τα μαλλιά σου είναι μια πατρίδα συνοδευόμενος από τον εκπληκτικό χορό μιας Ινδοκινέζας χορεύτριας.
Οι Χανιώτες Ριζίτες προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης με την ανατριχιαστική τους ερμηνεία, αποδίδοντας το αγαπημένο του Ριζίτικο Κόσμε Χρυσέ. Η Βάσω Αλλαγιάννη και ο Γιώργος Κοντογιάννης μίλησαν σε απόσπασμα γι αυτόν: «Υπήρξε συνεχιστής του λαϊκού τραγουδιού με τη διαφορά ότι κατάφερε να το ανατρέψει και να το αναδημιουργήσει...». Ο Χρήστος Νικολόπουλος τον ευχαρίστησε δημόσια για τα «Χρυσά» τραγούδια της καριέρας του όπως είπε, ενώ παράλληλα το «Μοναχικό του Λουλούδι» η κόρη του Ναταλία ήταν εκεί να τον ερμηνεύσει.
Ήταν πολλά τα τραγούδια. Όλα σε θυμίζουν... Απ’ το μοναδικό τραγούδι που έγραψε στον Σταύρο Κουγιουμτζή Με εσένα πλάι μου μέχρι το κύκνειο άσμα του 3 μήνες πριν φύγει με τίτλο Έγκλημα και Τιμωρία που καθήλωσε με το σκληρό αντικατοπτρισμό της πραγματικότητας.
Μία απ’ τις δυνατές μουσικές στιγμές της βραδιάς που αξίζει να αναφέρω ήταν το εξαιρετικό ταξίμι του Δημήτρη Μαργιολά στο λαούτο ως εισαγωγή του Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια που δικαίως καταχειροκροτήθηκε.
Η συναυλία έκλεισε με μια αγκαλιά ανθρώπους μέσα σ' αυτούς η Βάσω Αλλαγιάννη συνοδευόμενη από το Μιχάλη Κουμπιό, να τραγουδούν το Αχ Ελλάδα Σ'αγαπώ μαζί με τον κόσμο και μ' ένα μικρό απόσπασμα να το τραγουδά ο ίδιος στην οθόνη του θεάτρου, παρέα με τον καλό του φίλο Νίκο Παπάζογλου που αξίζει να αναφέρω πως μου έλειψε έντονα, χωρίς ασφαλώς να θέλω να μειώσω τους εκπληκτικούς συναδέλφους του που ήταν εκεί.
Και κάπως έτσι κύλισε η βραδιά, με την παρουσία του τόσο έντονη στο χώρο, θαρρείς πως καθόταν στις πίσω θέσεις χωμένος στο πλήθος φορώντας το μαύρο του καπέλο να παρακολουθεί με τα χαμογελαστά του μάτια, φίλους και συνεργάτες να τον τραγουδούν .
Βαθύτατο ανήσυχο πνεύμα, πολιτικά στρατευμένος, οξυδερκής, γεμάτος αντιθέσεις, περιεκτικός, πολύπλοκος μα τόσο αληθινός, ΠΡΟΦΗΤΗΣ αυτός ήταν ο Μανώλης Ρασούλης.
Τίποτα δεν πάει χαμένο... στη χαμένη σου ζωή
το όνειρο σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί...
Φωτογραφίες: Γιώργος Ποντικάκης
