βγήκαν παλικάρια. Κλασικό παράδειγμα ο αμανετζής, δημοτικός, βυζαντινός και λαϊκός Βαγγέλης Περπινιάδης που απογείωσε με το χάρισμά του συνθέσεις του Χρήστου Λεοντή, του Γιώργου Κατσαρού και του Κώστα Γιαννίδη που αποτελούν και τις λαμπρές εξαιρέσεις της «ορθόδοξης» διαδρομής του. Το ίδιο ισχύει και για την Πόλυ Πάνου και τη Γιώτα Λύδια, όταν καταπιάστηκαν με δημιουργίες του Μίκη και του Μάνου, αλλά και του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Θα μου πείτε βέβαια πως μιλάω για τις «κολώνες του Παρθενώνα». Θυμηθείτε το Μιχάλη Μενιδιάτη στον «Λαϊκό Τραγουδιστή» του Διονύση Σαββόπουλου.
Μήπως και ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος και ο Βασίλης Καρράς με τους τραγουδοποιούς δεν τα πήγαν μια χαρά; Και πάλι βέβαια αναφερόμαστε σε φωνές με χάρισμα, ουσία και λαϊκό ένστικτο.
Από τέτοια στοιχεία, καλής πάστας είναι και το μέταλλο της Ευδοκίας… που στο «Αγγέλων Βήμα» βρίσκει την ευκαιρία να αναδείξει την πλατιά γκάμα της και την τραγουδιστική της κουλτούρα. Συνοδευόμενη από τρεις ικανούς μουσικούς (τον μπουζουκίστα Αντώνη Πουλάκη, τον κιθαρίστα Λουκά Κωνσταντινίδη, τον πιανίστα και μαέστρο Σωτήρη Αγραφιώτη) ανεβάζει μια παράσταση όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα τραγούδια που αναφέρονται στη «Νύχτα».
Από αυτήν του «Μαρόκο» του Κραουνάκη και της Νικολακοπούλου και τη «Φαίδρα» (Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει) του Μίκη και του Γιάννη Θεοδωράκη μέχρι το «Η νύχτα θέλει έρωτα» και το «Φωτιά χιονίζει ο ουρανός» (και τρέχεις στη νύχτα να βρεις ξένα χέρια) των Νικολόπουλου και Λευτέρη Παπαδόπουλου και το «Φίλα με απόψε» (Φοβάμαι τη νύχτα) του Μουσαφίρη.
Και ξανά απ’ το «Έπεφτε βαθιά σιωπή» (Κι είχες μέσα στην ματιά ένα σκούρο θάμπος, ένα σκούρο... σάμπως να ‘πεφτε η νυχτιά) των Πλέσσα και Παπαδόπουλου στη «Νύχτα ονειρομάνα» του Ζαμπέτα και του Ζαμπέτα και του Φιλέρη… Όλα αυτά παντρεύονται στο ζεστό, «γκαλερίστικο» και ατμοσφαιρικό χώρο του «Αγγέλων Βήμα» μαζί με μικρές προζίτσες που τεκμηριώνουν τη «νύχτα» ως πηγή έμπνευσης των δημιουργών, κρυψώνα των μοναχικών… δίχως να ξεχνάμε τη νύχτα του κεφιού, τη νύχτα της χαράς και της λύπης… Η νύχτα του έρωτα και της εγκατάλειψης, η νύχτα που στα μονοπάτια της συναντήθηκαν και χάθηκαν οι πιο μεγάλοι έρωτες. Η νύχτα με την μεγάλη αγκαλιά της, που εκεί φωλιάζουν όλα τα συναισθήματα και γίνονται τραγούδια… Η σκηνοθετική επιμέλεια είναι του θεατράνθρωπου και μουσικάνθρωπου Γιάννη Μάνιου.
Η Ευδοκία είναι φίλη, γι’ αυτό χαίρομαι και για την αποδοχή που έχει η παράστασή της, αλλά και για κυρίως για το γεγονός πως ίδια απολαμβάνει με όλη της την καρδιά αυτό το «Βήμα». Και αυτό περνάει και στον κόσμο. Μια πρόταση που τη θεωρώ σαν σκαλοπάτι για όσα δημιουργικά μπορούν να έρθουν, με τα σωστά βήματα, για εκείνη στο μέλλον… Άλλωστε και τα δικαιούται, και της αξίζουν… και το σημαντικότερο μπορεί να τα τρέξει. Στο χέρι της είναι…
Αγγέλων Βήμα | Κάθε Τετάρτη στις 22:00 | Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια Τηλ.: 2105242211 | Τιμή εισόδου: 10 ευρώ | Τιμή ποτού: 5 ευρώ
*Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος
Θα μου πείτε βέβαια πως μιλάω για τις «κολώνες του Παρθενώνα». Θυμηθείτε το Μιχάλη Μενιδιάτη στον «Λαϊκό Τραγουδιστή» του Διονύση Σαββόπουλου.
Μήπως και ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος και ο Βασίλης Καρράς με τους τραγουδοποιούς δεν τα πήγαν μια χαρά; Και πάλι βέβαια αναφερόμαστε σε φωνές με χάρισμα, ουσία και λαϊκό ένστικτο.
Από τέτοια στοιχεία, καλής πάστας είναι και το μέταλλο της Ευδοκίας… που στο «Αγγέλων Βήμα» βρίσκει την ευκαιρία να αναδείξει την πλατιά γκάμα της και την τραγουδιστική της κουλτούρα. Συνοδευόμενη από τρεις ικανούς μουσικούς (τον μπουζουκίστα Αντώνη Πουλάκη, τον κιθαρίστα Λουκά Κωνσταντινίδη, τον πιανίστα και μαέστρο Σωτήρη Αγραφιώτη) ανεβάζει μια παράσταση όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα τραγούδια που αναφέρονται στη «Νύχτα».
Από αυτήν του «Μαρόκο» του Κραουνάκη και της Νικολακοπούλου και τη «Φαίδρα» (Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει) του Μίκη και του Γιάννη Θεοδωράκη μέχρι το «Η νύχτα θέλει έρωτα» και το «Φωτιά χιονίζει ο ουρανός» (και τρέχεις στη νύχτα να βρεις ξένα χέρια) των Νικολόπουλου και Λευτέρη Παπαδόπουλου και το «Φίλα με απόψε» (Φοβάμαι τη νύχτα) του Μουσαφίρη.
Και ξανά απ’ το «Έπεφτε βαθιά σιωπή» (Κι είχες μέσα στην ματιά ένα σκούρο θάμπος, ένα σκούρο... σάμπως να ‘πεφτε η νυχτιά) των Πλέσσα και Παπαδόπουλου στη «Νύχτα ονειρομάνα» του Ζαμπέτα και του Ζαμπέτα και του Φιλέρη… Όλα αυτά παντρεύονται στο ζεστό, «γκαλερίστικο» και ατμοσφαιρικό χώρο του «Αγγέλων Βήμα» μαζί με μικρές προζίτσες που τεκμηριώνουν τη «νύχτα» ως πηγή έμπνευσης των δημιουργών, κρυψώνα των μοναχικών… δίχως να ξεχνάμε τη νύχτα του κεφιού, τη νύχτα της χαράς και της λύπης… Η νύχτα του έρωτα και της εγκατάλειψης, η νύχτα που στα μονοπάτια της συναντήθηκαν και χάθηκαν οι πιο μεγάλοι έρωτες. Η νύχτα με την μεγάλη αγκαλιά της, που εκεί φωλιάζουν όλα τα συναισθήματα και γίνονται τραγούδια… Η σκηνοθετική επιμέλεια είναι του θεατράνθρωπου και μουσικάνθρωπου Γιάννη Μάνιου.
Η Ευδοκία είναι φίλη, γι’ αυτό χαίρομαι και για την αποδοχή που έχει η παράστασή της, αλλά και για κυρίως για το γεγονός πως ίδια απολαμβάνει με όλη της την καρδιά αυτό το «Βήμα». Και αυτό περνάει και στον κόσμο. Μια πρόταση που τη θεωρώ σαν σκαλοπάτι για όσα δημιουργικά μπορούν να έρθουν, με τα σωστά βήματα, για εκείνη στο μέλλον… Άλλωστε και τα δικαιούται, και της αξίζουν… και το σημαντικότερο μπορεί να τα τρέξει. Στο χέρι της είναι…
Αγγέλων Βήμα | Κάθε Τετάρτη στις 22:00 | Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια Τηλ.: 2105242211 | Τιμή εισόδου: 10 ευρώ | Τιμή ποτού: 5 ευρώ
*Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος
