Μία πολύ καλή νέα τραγουδίστρια, ένας μουσικοσυνθέτης που ξεχωρίζει και ένας δίσκος που κρατά «Αποστάσεις» από τα συνηθισμένα.
Στις 22/3 στον Σταυρό του Νότου Plus, δύο νέα ταλαντούχα παιδιά, μας χάρισαν μία ωραία μουσική βραδιά. Ακούσαμε τραγούδια από τον νέο δίσκο τους «Αποστάσεις» και συνειδητοποιήσαμε πως ευτυχώς υπάρχει ελπίδα στο ελληνικό τραγούδι. Η φωνή της Μαρίας Κρασοπούλου πολύ ενδιαφέρουσα, το ίδιο και η μουσική του Γρηγόρη Πολύζου. Εκείνη ένα γλυκό και γήινο κορίτσι με δυνατές κορώνες, που φαίνεται ότι έχει πάθος για το τραγούδι και που αποπνέει μία φυσική σεμνότητα. Εκείνος δεξιοτέχνης στο πιάνο, δημιουργός άρτιων μελωδιών, που έχουν όλα τα φόντα να ακούγονται στο ραδιόφωνο για πολύ καιρό και να γεμίζουν μουσικές σκηνές.
Σε αυτή την μουσική σκηνή πάντως σύστησαν στο κοινό τη καινούρια τους δισκογραφική δουλειά και μοιράστηκαν μαζί του τις μουσικές και τις ευαισθησίες τους. Όμορφες λέξεις στους στίχους της Αυγής Βυθούλκα, της ίδιας της Μαρίας και του Πόλυ Κυριάκου, κομμάτια περίτεχνα δομημένα, που χρειάζονται τέλεια άρθρωση για να ειπωθούν, που δίνουν ολοκληρωμένα νοήματα και διηγούνται ιστορίες. Μια αξιόλογη προσπάθεια, που κυκλοφορεί από την εταιρεία Μικρός Ήρως. Ο υπεύθυνος Άγγελος Σφακιανάκης προλογίζει τους καλλιτέχνες. «Ο δίσκος είναι πολύτιμος από όλες τις απόψεις», αναφέρει.
Ο Κώστας Μακεδόνας ανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδά με τη Μαρία το ντουέτο τους «Ό,τι αγάπησες δεν είναι πια εκεί». «Υπάρχουν πολλά καλά τραγούδια που δεν ακούγονται», λέει χαρακτηριστικά για τις δημιουργίες των παιδιών. Και έχει δίκιο. Ευχάριστο και που ένας καλλιτέχνης όπως αυτός στηρίζει νεότερους καλλιτέχνες, αν μη τι άλλο. «Μόνο μια φορά», «Κάτσε καλά», «Το ποδήλατο», «Αντικριστά». Μας ανεβάζει το κέφι και κάνει ένα τσακ πιο λαϊκό, το έντεχνο μέχρι στιγμής πρόγραμμα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο από όλα κατά την διάρκεια όλης της βραδιάς είναι ότι επικρατούσε ησυχία και όχι βαβούρα όπως σε άλλες μουσικές παραστάσεις, γεγονός που αποδεικνύει πως θέλαμε όλοι να ακούσουμε πολύ και καλά. Η αδελφή μου, που ζει στο εξωτερικό και δεν ακούει ούτε κατά διάνοια τέτοιου είδους μουσική, μου είπε τα καλύτερα. Και αυτό είναι κάτι. Άσε που αν θέλεις να αφοσιωθείς κάπου, τότε μάλλον υπάρχει λόγος. Και η Μαρία Κρασοπούλου κατάφερε να μας κάνει να αφοσιωθούμε. Το πιο θετικό, πέρα από την καθαρή και δυνατή φωνή της -που live είναι ακόμη καλύτερη από ότι στις ηχογραφήσεις- είναι η ερμηνεία της. Άμα ο καλλιτέχνης νιώθει αυτό που τραγουδά, κάπως σαν να το νιώθεις καλύτερα και εσύ, σωστά;
Ωραίες αρμονίες και κυρίως φρέσκια ενορχήστρωση, ένα δυναμικό come back μετά την πρώτη τους εμφάνιση στον πολυσυλλεκτικό δίσκο του Γρηγόρη «Σε τόπους που δεν ξέρω» το 2012, που περιλάμβανε και το «Ακατοίκητο νησί». Τώρα επιστρέφουν με τραγούδια όπως το «Χαρακιά», το «Δωμάτιο Πανικού», αλλά και το πολύ δυνατό «Νέοι κανόνες», που έχει εξαιρετικά λόγια και ακόμη πιο εξαιρετικό νόημα, με πολιτική διάσταση, σαν αυτά που θα πρέπει να γράφονται συχνότερα.
Ο Απόστολος Ρίζος, που ήταν και αυτός εκεί, μεταξύ άλλων, είπε το υπέροχο «Τι να θυμηθώ» και το επίσης υπέροχο «Τυφλό πουλί» μαζί με τον Γρηγόρη Πολύζο. Η Μαρία τραγουδά «Αυτή η νύχτα μένει» του Κραουνάκη, «Άμλετ της Σελήνης» του Θάνου Μικρούτσικου, «Τι λάθος κάνω» του Πορτοκάλογλου, μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας. Ολοκληρώνει την εμφάνισή της με ένα εξαίσιο σχεδόν ακαπέλα τραγούδισμα και αποθεώνεται από το κοινό. Εύγε της. Όμως η παράσταση δεν κλείνει έτσι. Αλλά με τον Γρηγόρη, που φυλάει κάτι πολύ ιδιαίτερο για το τέλος.
Φωτογραφίες - Βίντεο: Δημήτρης Διολής
Στις 22/3 στον Σταυρό του Νότου Plus, δύο νέα ταλαντούχα παιδιά, μας χάρισαν μία ωραία μουσική βραδιά. Ακούσαμε τραγούδια από τον νέο δίσκο τους «Αποστάσεις» και συνειδητοποιήσαμε πως ευτυχώς υπάρχει ελπίδα στο ελληνικό τραγούδι. Η φωνή της Μαρίας Κρασοπούλου πολύ ενδιαφέρουσα, το ίδιο και η μουσική του Γρηγόρη Πολύζου. Εκείνη ένα γλυκό και γήινο κορίτσι με δυνατές κορώνες, που φαίνεται ότι έχει πάθος για το τραγούδι και που αποπνέει μία φυσική σεμνότητα. Εκείνος δεξιοτέχνης στο πιάνο, δημιουργός άρτιων μελωδιών, που έχουν όλα τα φόντα να ακούγονται στο ραδιόφωνο για πολύ καιρό και να γεμίζουν μουσικές σκηνές.
Σε αυτή την μουσική σκηνή πάντως σύστησαν στο κοινό τη καινούρια τους δισκογραφική δουλειά και μοιράστηκαν μαζί του τις μουσικές και τις ευαισθησίες τους. Όμορφες λέξεις στους στίχους της Αυγής Βυθούλκα, της ίδιας της Μαρίας και του Πόλυ Κυριάκου, κομμάτια περίτεχνα δομημένα, που χρειάζονται τέλεια άρθρωση για να ειπωθούν, που δίνουν ολοκληρωμένα νοήματα και διηγούνται ιστορίες. Μια αξιόλογη προσπάθεια, που κυκλοφορεί από την εταιρεία Μικρός Ήρως. Ο υπεύθυνος Άγγελος Σφακιανάκης προλογίζει τους καλλιτέχνες. «Ο δίσκος είναι πολύτιμος από όλες τις απόψεις», αναφέρει.
Ο Κώστας Μακεδόνας ανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδά με τη Μαρία το ντουέτο τους «Ό,τι αγάπησες δεν είναι πια εκεί». «Υπάρχουν πολλά καλά τραγούδια που δεν ακούγονται», λέει χαρακτηριστικά για τις δημιουργίες των παιδιών. Και έχει δίκιο. Ευχάριστο και που ένας καλλιτέχνης όπως αυτός στηρίζει νεότερους καλλιτέχνες, αν μη τι άλλο. «Μόνο μια φορά», «Κάτσε καλά», «Το ποδήλατο», «Αντικριστά». Μας ανεβάζει το κέφι και κάνει ένα τσακ πιο λαϊκό, το έντεχνο μέχρι στιγμής πρόγραμμα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο από όλα κατά την διάρκεια όλης της βραδιάς είναι ότι επικρατούσε ησυχία και όχι βαβούρα όπως σε άλλες μουσικές παραστάσεις, γεγονός που αποδεικνύει πως θέλαμε όλοι να ακούσουμε πολύ και καλά. Η αδελφή μου, που ζει στο εξωτερικό και δεν ακούει ούτε κατά διάνοια τέτοιου είδους μουσική, μου είπε τα καλύτερα. Και αυτό είναι κάτι. Άσε που αν θέλεις να αφοσιωθείς κάπου, τότε μάλλον υπάρχει λόγος. Και η Μαρία Κρασοπούλου κατάφερε να μας κάνει να αφοσιωθούμε. Το πιο θετικό, πέρα από την καθαρή και δυνατή φωνή της -που live είναι ακόμη καλύτερη από ότι στις ηχογραφήσεις- είναι η ερμηνεία της. Άμα ο καλλιτέχνης νιώθει αυτό που τραγουδά, κάπως σαν να το νιώθεις καλύτερα και εσύ, σωστά;
Ωραίες αρμονίες και κυρίως φρέσκια ενορχήστρωση, ένα δυναμικό come back μετά την πρώτη τους εμφάνιση στον πολυσυλλεκτικό δίσκο του Γρηγόρη «Σε τόπους που δεν ξέρω» το 2012, που περιλάμβανε και το «Ακατοίκητο νησί». Τώρα επιστρέφουν με τραγούδια όπως το «Χαρακιά», το «Δωμάτιο Πανικού», αλλά και το πολύ δυνατό «Νέοι κανόνες», που έχει εξαιρετικά λόγια και ακόμη πιο εξαιρετικό νόημα, με πολιτική διάσταση, σαν αυτά που θα πρέπει να γράφονται συχνότερα.
Ο Απόστολος Ρίζος, που ήταν και αυτός εκεί, μεταξύ άλλων, είπε το υπέροχο «Τι να θυμηθώ» και το επίσης υπέροχο «Τυφλό πουλί» μαζί με τον Γρηγόρη Πολύζο. Η Μαρία τραγουδά «Αυτή η νύχτα μένει» του Κραουνάκη, «Άμλετ της Σελήνης» του Θάνου Μικρούτσικου, «Τι λάθος κάνω» του Πορτοκάλογλου, μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας. Ολοκληρώνει την εμφάνισή της με ένα εξαίσιο σχεδόν ακαπέλα τραγούδισμα και αποθεώνεται από το κοινό. Εύγε της. Όμως η παράσταση δεν κλείνει έτσι. Αλλά με τον Γρηγόρη, που φυλάει κάτι πολύ ιδιαίτερο για το τέλος.
Φωτογραφίες - Βίντεο: Δημήτρης Διολής
