Στην παρέα τους οι: Γιώργος Καραμφίλλης στο μπουζούκι, Γιώργος Σμύρνης στο μπάσο, Θωμάς Κωστούλας στα τύμπανα, Οδυσσέας Μαυρομάτης στις κιθάρες, Γιάννης Μαύρος στο κλαρίνο & Σοφία Νάτσιου στις ενορχηστρώσεις & το λαούτο.
Ήμουν εκεί την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου και σκέφτομαι να «συνοψίσω» την παράσταση της Φωτεινής Βελεσιώτου & της Λιζέτας Καλημέρη σε «σημεία». Για πάμε, λοιπόν!
Μου άρεσε:
Που Λιζέτα & Φωτεινή τραγουδούν απ’ τη ψυχή τους
Που δεν κατηγοριοποιούν και δε βάζουν ταμπέλες στη μουσική
Που δεν ξεχνάνε να αναφέρονται στους δημιουργούς των τραγουδιών
Που στις ερμηνείες τους αντικατοπτρίζεται η προσωπικότητά τους
Που τα τραγούδια δεν είναι τα ίδια και τα ίδια, ούτε περιορίζονται σε συγκεκριμένα είδη
Που αν έτσι νιώσουν, δε φοβόνται να τραγουδήσουν χωρίς μικρόφωνα & όργανα
Που γενικά κάνουν & τραγουδούν ό,τι νιώθουν
Που η Φωτεινή έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό της (όσοι ήταν εκεί, ξέρουν)
Που η Λιζέτα έχει κάτι γυρίσματα… μα κάτι γυρίσματα…
Που στο πρόγραμμα συμμετέχει ο Πάνος Παπαϊωάννου που αγαπάμε, με τα «Μεροκάματά» του & το «Για την Ελλάδα» του Σωκράτη
Που τα παιδιά της ορχήστρας, εκτός από καλοί μουσικοί, είναι και χαμογελαστοί άνθρωποι
Που ο κιθαρίστας, Οδυσσέας Μαυρομάτης, εκτός από τα φωνητικά, τραγούδησε και καταπληκτικά
Που η Σοφία Νάτσιου γράφει υπέροχα τραγούδια που ακούστηκαν στο πρόγραμμα
Δε μου άρεσε:
Που ο κόσμος ακόμα δεν έχει μάθει να μη μιλάει, ούτε όταν η άλλη τραγουδάει χωρίς όργανα και μικρόφωνα. Και αυτό το «σσσσσσσσσς» που φωνάζουν κάποιοι, τελικά είναι πιο εκνευριστικό κι από τις ίδιες τις ομιλίες
