Την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη παρουσίασε τη νέα της δισκογραφική εργασία με τίτλο «Μ’ αγαπούσες κι άνθιζε» στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Art Factory - Τεχνοστάσιο. Πρόκειται για δώδεκα ξεχωριστά τραγούδια, όλα σε μουσική Μίνου Μάτσα & στίχους Ελένης Φωτάκη, πλην τριών, που υπογράφει και στιχουργικά ο Μίνως Μάτσας.
Μαζί με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, εκτός από τους εκπρόσωπους της εταιρείας, ήταν βεβαίως ο συνθέτης Μίνως Μάτσας και εξαιρετική πολυμελής ορχήστρα, σε μια από τις σπάνιες φορές που συναντάμε τόσο μεγάλη ορχήστρα και μάλιστα σε παρουσίαση. Η Ελένη Φωτάκη δεν κατάφερε να παραβρεθεί.
Η βραδιά ξεκίνησε με τη Διευθύνουσα Σύμβουλο της Minos - EMI/Universal, Μαργαρίτα Μάτσα, η οποία καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, μας περιέγραψε διάφορα ενδιαφέροντα περιστατικά που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων και μίλησε για τη συνεργασία των τριών: «Τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι λίγες οι φορές που έχουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, δηλαδή με ένα συνθέτη, ένα στιχουργό και μια ερμηνεύτρια. Στην ουσία, έχουμε μια εργασία με τρεις συνδημιουργούς που καθένας, στον πρότερο καλλιτεχνικό του βίο, διαθέτει μια πολύ πετυχημένη καριέρα. Πίστευα, λοιπόν, ότι αυτό θα ήταν κάτι απλό, όμως έκανα λάθος. Κράτησε σίγουρα δυόμισι χρόνια, μπορεί κάτι παραπάνω. Πρόκειται για τρεις προσωπικότητες με ισχυρή ταυτότητα και αρκετά παγιωμένες απόψεις στο πώς θέλουν να κάνουν την τέχνη τους. Μέσα από όλη τη διαδικασία γίναμε όλοι σοφότεροι, μάθαμε να ξεπερνάμε τα όριά μας και καταλάβαμε πως μέσα από τις αντιθέσεις γεννιέται κάτι πάρα πολύ ωραίο και πολύ δημιουργικό. Χαίρομαι, επίσης, που γνώρισα και αγάπησα την Ελένη Φωτάκη. Είναι γιορτή, λοιπόν, η σημερινή βραδιά, αφού έχουμε στα χέρια μας τον καρπό αυτής της συνεργασίας και το αποτέλεσμα δικαιώνει όλους όσους δεν κατέθεσαν τα όπλα μπροστά σε δυσκολίες, που έμοιαζαν ανυπέρβλητες, μιας και από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, οι κριτικές είναι εξαιρετικές».
Το λόγο πήρε στη συνέχεια η Ελεωνόρα Ζουγανέλη που εξέφρασε τη χαρά της για το νέο δίσκο, προσθέτοντας πως οφείλει πολλά στους δυο δημιουργούς. Ο Μίνως Μάτσας αναφέρθηκε στο ιστορικό της συνεργασίας του με την Ελένη Φωτάκη, στην αγάπη του για την Ελεωνόρα και παρουσίασε τους μουσικούς, οι οποίοι ήταν: Νίκος Καλαντζάκος στα πλήκτρα, Ντίνος Χατζηιορδάνου στο ακορντεόν, Γιάννης Οικονομίδης στην τρομπέτα, Γιώργος Κοτσίνης στο κλαρίνο, Θάνος Γκιουλετζής στο βιολί, Παρασκευάς Κίτσος στο μπάσο, Γιάννης Αγγελόπουλος στα τύμπανα, Δημήτρης Μπαρμπαγάλας στην ηλεκτρική κιθάρα, Νίκος Πασσαλίδης στο μπουζούκι & στο λαούτο και ο Μανώλης Καραντίνης στο μπουζούκι.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη τραγούδησε ζωντανά έξι κομμάτια από το νέο δίσκο: «Ως κι οι θάλασσες», «Το κορμί της Κοραλίας», «Το τελευταίο σου το γεια», «Χωρίς εξηγήσεις», «Κλαίει ο Άγγελος μου», «Μείνε», «Μαργαρίτα». Στο τέλος, κάλεσε κοντά της τη Φωτεινή Βελεσιώτου και το Δημήτρη Υφαντή και με αφορμή τη συνεργασία τους στην Ακτή Πειραιώς, που ξεκινά στις 18 Δεκεμβρίου, τραγούδησαν μαζί το «Διάφανο», του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Η πρώτη αίσθηση; Ενθουσιασμός! Αν και ο δίσκος είχε διατεθεί τμηματικά σε προακρόαση, δεν είχα ακούσει κανένα από τα κομμάτια του και ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, δεν έχω ολοκληρώσει την ακρόασή μου, όμως πρέπει να παραδεχτώ πως ενθουσιάστηκα τόσο από τις συνθέσεις & τις ενορχηστρώσεις του Μίνου Μάτσα, όσο κι από τους «γήινους», αλλά τόσο περιγραφικούς στίχους της Ελένης Φωτάκη, που καταφέρνει με μαγικό τρόπο να χτυπά «φλέβα». Ο δίσκος αυτός είναι σίγουρα σταθμός στην πορεία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη - κάτι ανάλογο είχα νιώσει και με το «Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει» του Γιάννη Κότσιρα - ενώ η ίδια παρουσιάζεται ωριμότερη ερμηνευτικά και πιο όμορφη από ποτέ. Την αγαπάμε κι ανθίζει! Θα επανέλθω.
Μαζί με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, εκτός από τους εκπρόσωπους της εταιρείας, ήταν βεβαίως ο συνθέτης Μίνως Μάτσας και εξαιρετική πολυμελής ορχήστρα, σε μια από τις σπάνιες φορές που συναντάμε τόσο μεγάλη ορχήστρα και μάλιστα σε παρουσίαση. Η Ελένη Φωτάκη δεν κατάφερε να παραβρεθεί.
Η βραδιά ξεκίνησε με τη Διευθύνουσα Σύμβουλο της Minos - EMI/Universal, Μαργαρίτα Μάτσα, η οποία καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, μας περιέγραψε διάφορα ενδιαφέροντα περιστατικά που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων και μίλησε για τη συνεργασία των τριών: «Τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι λίγες οι φορές που έχουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, δηλαδή με ένα συνθέτη, ένα στιχουργό και μια ερμηνεύτρια. Στην ουσία, έχουμε μια εργασία με τρεις συνδημιουργούς που καθένας, στον πρότερο καλλιτεχνικό του βίο, διαθέτει μια πολύ πετυχημένη καριέρα. Πίστευα, λοιπόν, ότι αυτό θα ήταν κάτι απλό, όμως έκανα λάθος. Κράτησε σίγουρα δυόμισι χρόνια, μπορεί κάτι παραπάνω. Πρόκειται για τρεις προσωπικότητες με ισχυρή ταυτότητα και αρκετά παγιωμένες απόψεις στο πώς θέλουν να κάνουν την τέχνη τους. Μέσα από όλη τη διαδικασία γίναμε όλοι σοφότεροι, μάθαμε να ξεπερνάμε τα όριά μας και καταλάβαμε πως μέσα από τις αντιθέσεις γεννιέται κάτι πάρα πολύ ωραίο και πολύ δημιουργικό. Χαίρομαι, επίσης, που γνώρισα και αγάπησα την Ελένη Φωτάκη. Είναι γιορτή, λοιπόν, η σημερινή βραδιά, αφού έχουμε στα χέρια μας τον καρπό αυτής της συνεργασίας και το αποτέλεσμα δικαιώνει όλους όσους δεν κατέθεσαν τα όπλα μπροστά σε δυσκολίες, που έμοιαζαν ανυπέρβλητες, μιας και από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, οι κριτικές είναι εξαιρετικές».
Το λόγο πήρε στη συνέχεια η Ελεωνόρα Ζουγανέλη που εξέφρασε τη χαρά της για το νέο δίσκο, προσθέτοντας πως οφείλει πολλά στους δυο δημιουργούς. Ο Μίνως Μάτσας αναφέρθηκε στο ιστορικό της συνεργασίας του με την Ελένη Φωτάκη, στην αγάπη του για την Ελεωνόρα και παρουσίασε τους μουσικούς, οι οποίοι ήταν: Νίκος Καλαντζάκος στα πλήκτρα, Ντίνος Χατζηιορδάνου στο ακορντεόν, Γιάννης Οικονομίδης στην τρομπέτα, Γιώργος Κοτσίνης στο κλαρίνο, Θάνος Γκιουλετζής στο βιολί, Παρασκευάς Κίτσος στο μπάσο, Γιάννης Αγγελόπουλος στα τύμπανα, Δημήτρης Μπαρμπαγάλας στην ηλεκτρική κιθάρα, Νίκος Πασσαλίδης στο μπουζούκι & στο λαούτο και ο Μανώλης Καραντίνης στο μπουζούκι.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη τραγούδησε ζωντανά έξι κομμάτια από το νέο δίσκο: «Ως κι οι θάλασσες», «Το κορμί της Κοραλίας», «Το τελευταίο σου το γεια», «Χωρίς εξηγήσεις», «Κλαίει ο Άγγελος μου», «Μείνε», «Μαργαρίτα». Στο τέλος, κάλεσε κοντά της τη Φωτεινή Βελεσιώτου και το Δημήτρη Υφαντή και με αφορμή τη συνεργασία τους στην Ακτή Πειραιώς, που ξεκινά στις 18 Δεκεμβρίου, τραγούδησαν μαζί το «Διάφανο», του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Οι πρώτες σκέψεις
Η πρώτη αίσθηση; Ενθουσιασμός! Αν και ο δίσκος είχε διατεθεί τμηματικά σε προακρόαση, δεν είχα ακούσει κανένα από τα κομμάτια του και ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, δεν έχω ολοκληρώσει την ακρόασή μου, όμως πρέπει να παραδεχτώ πως ενθουσιάστηκα τόσο από τις συνθέσεις & τις ενορχηστρώσεις του Μίνου Μάτσα, όσο κι από τους «γήινους», αλλά τόσο περιγραφικούς στίχους της Ελένης Φωτάκη, που καταφέρνει με μαγικό τρόπο να χτυπά «φλέβα». Ο δίσκος αυτός είναι σίγουρα σταθμός στην πορεία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη - κάτι ανάλογο είχα νιώσει και με το «Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει» του Γιάννη Κότσιρα - ενώ η ίδια παρουσιάζεται ωριμότερη ερμηνευτικά και πιο όμορφη από ποτέ. Την αγαπάμε κι ανθίζει! Θα επανέλθω.
