Λάκης Χαλκιάς - Το πρώτο μου τραγούδι

Λ.Χ: Κατά λάθος… Ουσιαστικά αυτά ήταν η αρχή… Από τότε που ξεκίνησα τη δισκογραφία, επειδή πήγαινα με τους δικούς μου, παρακολουθούσα ή έπαιζα κιθάρα όταν έγραφαν οι δικοί μου, ήμουν πιτσιρικάκι. Μ’ άκουσε ο Λαμπρόπουλος…

Έγραφαν δημοτικά τραγούδια οι δικοί σου;
Λ.Χ: Nαι, ο πατέρας μου πήγαινε συνέχεια με τα αδέρφια του, τον μπάρμπα-Φώτη και τον Κυριάκο. Γνωριζόμασταν με τον Λαμπρόπουλο, οπότε όταν έφυγε ο Καζαντζίδης για πρώτη φορά και πήγε στην Rca με φώναξε αμέσως, αλλά εκείνο τον καιρό δεν μ’ άφησε ο μπάρμπας μου, ο Φώτης, να κάνω δίσκο. Mετά, όταν ξανάφυγε ο Καζαντζίδης, με είχε βάλει στο μάτι ο Λαμπρόπουλος, με ξαναφώναξε και πήγα και έκανα αυτά τα πρώτα του Δερβενιώτη και του Βίρβου. Μετά ξαναγύρισε ο Καζαντζίδης. Μόλις γύρισε ο Καζαντζίδης «πήρα τον πούλο»… Κάπως έτσι γινόταν το παιχνίδι τότε, γιατί έτσι ήταν η κατάσταση… Εμένα δεν μ’ ενδιέφερε και πάρα πολύ βέβαια, εγώ ήθελα να βρίσκομαι μέσα στο χώρο, μου άρεσε όλο αυτό που γινόταν, γιατί ήδη είχα μπει από πολύ μικρός.

Έτσι, το 1961 ο Λάκης Χαλκιάς μπαίνει στα στούντιο της Columbia για να ηχογραφήσει τα πρώτα του τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών, σε μουσική Θόδωρου Δερβενιώτη και στίχους Κώστα Βίρβου. Στις αρχές του Μάρτη ηχογραφεί το «Παραπονιάρικο», ένα συρτοτσιφτετέλι, στο οποίο δεύτερη φωνή κάνει η Νινή Ζαν. Στην άλλη όψη από το 45άρι, που κυκλοφορεί με την ετικέτα της Columbia, τραγουδά η Γιώτα Λύδια μια σύνθεση του Δερβενιώτη με τίτλο «Μ’ έχει λιώσει ο καημός». Λίγο μετά, προς τα τέλη του Ιούνη, ο Χαλκιάς ηχογραφεί σε 45άρια, με την ετικέτα της His master’ s voice αυτή τη φορά, τα «Μ’ έκαψες, μ’ έκαψες» και «Όπου γης και πατρίς» με δεύτερες φωνές τη Βούλα Λιάτσου. Όλα αυτά τα τραγούδια παραμένουν μέχρι σήμερα ανέκδοτα σε lp ή cd.

Από κει και πέρα τραγουδά μια σειρά από λαϊκά και δημοτικά τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών σε μικρές εταιρείες, για μια πενταετία σχεδόν φεύγει στην Αμερική, ενώ με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1972, ηχογραφεί λαϊκά τραγούδια των Γιάννη Καραμπεσίνη, Αντώνη Κατινάρη και Χρήστου Νικολόπουλου. Παράλληλα, συμμετέχει με ένα τραγούδι στα «Μικροαστικά» του Λουκιανού Κηλαηδόνη και μπαίνοντας πλέον στην ομάδα του Γιάννη Μαρκόπουλου, παίρνει μέρος σε κάποια από τα ιστορικά έργα της ελληνικής δισκογραφίας, όπως οι «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», ο «Θεσσαλικός κύκλος», οι «Μετανάστες», η «Θητεία» κλπ. Το 1978 κάνει την πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα καταγραφής δημοτικών τραγουδιών με τα «Τραγούδια της Ελλάδας», η επιτυχία της οποίας θα φέρει μέχρι σήμερα μια σειρά δίσκων με δημοτικά τραγούδια, όπως είναι και η τελευταία του δουλειά, οι «Μνήμες της Ξενιτιάς», με 12 δημοτικά της Ηπείρου, παρμένα από το βιβλίο της Βασιλικής και του Θανάση Σκουτέλα «A weft of memory».

---

Ευχαριστώ το φίλο και ερευνητή ελληνικής μουσικής Βαγγέλη Αρναουτάκη για τη βοήθειά του

---

Φωτογραφίες
2: Στην Αμερική κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα. Χορεύει ο Anthony Quinn, υπό τους ήχους του μπουζουκιού του Λάκη Χαλκιά
3: Στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
(Πηγή: www.lakischalkias.gr)

---