Η αρχή γίνεται μέσα από το «Καλαντάρι» του Παντελή Θαλασσινού και του Ηλία Κατσούλη.
Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ’ ένα τρένο
Αθήνα Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας...
Πάλι ο Παντελή Θαλασσινός κρατά το «νήμα» του μήνα, μαζί με τον Γιάννη Νικολάου, απ’ την εποχή που σαν Λαθρεπιβάτες, το μακρινό 1987, πρότειναν «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε», υπογραμμίζοντας όμως πως «Μπήκε ο Νοέμβρης»
Το 1991 ο Διονύσης Τσακνής στον «Αλήτη Καιρό» του, περιέγραφε μια παντοτινή, ηρωική και συνάμα τραγική ιστορία που εκτυλίσσονταν έναν «Νοέμβρη». Συνοδοιπόρος του ο Γιώργος Νταλάρας.
Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία
Μα ανάλογες αφορμές αλλά διαφορετικούς τρόπους, ο Τζίμης Πανούσης…
«Ήταν 18 Νοέμβρη» με τα λόγια του Brendan Behan δια χειρός Βασίλη Ρώτα και με την καίρια μελωδία αλλά και ερμηνεία του Μίκη…
«Ο φετινός Νοέμβρης κράτησε δυο χρόνια… Του χρόνου θα κρατήσει τα διπλά» προμήνυε ο Μάνος Ελευθερίου, μελοποιούσε ο Σπύρος Παρασκευάκος και τραγουδούσε το 2015 ο Ζαχαρίας Καρούνης.
Για τον «Νοέμβρη των ματιών της» έγραψαν ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης και η Αναστασία Μητσοπούλου.
Στους Νοέμβριους του κόσμου, λατρεμένος αυτός των Pavlov's Dog…
Στην Ιταλία, τα τελευταία χρόνια, τον Νοέμβριο τον τραγούδησε με επιτυχία η Giusy Ferreri.
Κλείνω την «αναφορά στον Νοέμβρη» με τον Νοέμβριο του Ορφέα Περίδη.
