Ιδιαίτερος στιχουργός, ο Θοδωρής Γκόνης, με δική του ταυτότητα.
Ο Γκόνης έχει μια αμεσότητα που δεν είναι «φτηνή» και ταυτόχρονα μια βιωματικότητα που στην εξωτερίκευσή της αγκαλιάζει τους πολλούς και τους φέρνει κοντά της, εντάσσοντάς τους στην αλήθεια της.
Ας μιλήσουν καλύτερα τα -υποκειμενικά διαλεγμένα- τραγούδια:
Το 1987 ο Γκόνης βρέθηκε μαζί με τον Νίκο Ξυδάκη «Κοντά στη δόξα μια στιγμή» χάρις και στις ερμηνείες της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.
Το 1991 η ολοκληρωμένη συνάντηση των Ξυδάκη και Γκόνη στην «Τένεδο» θα γεννήσει, μεταξύ άλλων και μια «Ωραία κοιμωμένη»
Το 1994 πάντα το δίδυμο Ξυδάκης - Γκόνης θα φέρει «Το μέλι των γκρεμών» και «Τα μαύρα μάτια» με την Μελίνα Κανά.
Την επόμενη χρονιά στους «4 κύκλους τραγουδιών με τον Μανώλη Λιδάκη» ο Θοδωρής Γκόνης σε μουσική του Κώστα Παπαδόπουλου θα γράψει «Το χαρμάνι του ασώτου»
Τρία χρόνια αργότερα στον «Ήλιο του Γενάρη» του Μανώλη Λιδάκη ο Γκόνης άφηνε βαριές στάμπες συνεργαζόμενος με τον Ορφέα Περίδη…
Την επόμενη χρονιά η συνεργασία με τον Περίδη συνεχίζονταν στο δίσκο του τραγουδοποιού «Για πού το ‘βαλες καρδιά μου».
Είναι η χρονιά που ο Γκόνης μαζί με τον Ξυδάκη και τον Σωκράτη Μάλαμα πίνουν μαζί «Τρεις καφέδες».
Λίγο πριν, το 1998, ο Γκόνης συνεργάζονταν με τον Χρήστο Νικολόπουλο, δημιουργώντας το άλμπουμ «Δέκα χρόνια στου Μπακάκου με ερμηνευτή τον Γεράσιμο Ανδρεάτο.
Το 2007 ο Θοδωρής Γκόνης με τον Κώστα Λειβαδά έγραφαν για την Γιώτα Νέγκα «Έχω άνθρωπο»
Το 2009 ο Θοδωρής Γκόνης με τον Παντελή Θαλασσινό θα ζητήσουν… «Ένα τσιγάρο». Αργότερα μπήκε και ο Δημήτρης Πάντος στην παρέα.
