Παγκόσμια Ημέρα των Ιεροδούλων
Ακούγοντας πριν από λίγες μέρες το πρώτο κομμάτι από τον τελευταίο δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τον Σωκράτη Μάλαμα «Με στόμα που γελά», σκέφτηκα πως μέχρι σήμερα έχουμε συγκεντρώσει τραγούδια κι έχουμε αφιερώσει εκπομπές σε δεκάδες κατηγορίες ανθρώπων, από τις οποίες λείπουν οι γυναίκες που εργάζονται στα «σπίτια με τα κόκκινα τα φώτα», κάνοντας το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου.
Κάνοντας τις σκέψεις αυτές, ξεκίνησα τη συγκέντρωση τραγουδιών για ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα και αναζητώντας κάποια στοιχεία στο διαδίκτυο, διαπίστωσα πως στις 2 Ιουνίου γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα των Ιεροδούλων!
Όπως αναφέρεται σε άρθρο του sansimera.gr, η μέρα αυτή «Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Ιουνίου ως φόρος τιμής στις ιερόδουλες όλου του κόσμου και για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, σ’ ένα χώρο, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση.
Όλα ξεκίνησαν στις 2 Ιουνίου 1976, όταν περισσότερες από 100 ιερόδουλες κατέλαβαν την εκκλησία του Αγίου Νικητίου (Saint Nizier) στην πόλη Λιόν της Γαλλίας για να προσελκύσουν την προσοχή της τοπικής κοινωνίας για τις απάνθρωπες συνθήκες του επαγγέλματός τους, την εις βάρος τους αστυνομική βία και την απροθυμία της γαλλικής κυβέρνησης να επιλύσει τα χρονίζοντα προβλήματά τους.
Κατά τη διάρκεια της οχταήμερης κατάληψης της εκκλησίας τραγουδούσαν πολιτικά τραγούδια και κραύγαζαν συνθήματα για καλύτερες συνθήκες εργασίας και τερματισμό του εις βάρος τους στίγματος από την κοινωνία. Η κατάληψη έληξε με την επέμβαση της αστυνομίας, αλλά αποτέλεσε την αφετηρία για τη διεθνοποίηση του κινήματός τους και την καθιέρωση της 2ας Ιουνίου ως Διεθνούς Ημέρας Ιερόδουλων (International Sex Workers Day)».
Δε νομίζω πως χρειάζεται να αναλύσω περισσότερο τη θέση και το ρόλο αυτών των γυναικών στην κοινωνία. Δεν έχω στατιστικά στοιχεία, αλλά νομίζω πως το μεγαλύτερο μέρος του ανδρικού πληθυσμού έχει περάσει από αυτά τα σπίτια, είτε από περιέργεια, είτε από ανάγκη ή πολύ απλά για να κάνει την πλάκα του…
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου σε συνέντευξή του στην Μαρία Αναγνωστάκη που δημοσιεύθηκε στο Ogdoo.gr στις 31 Μαΐου 2013: «Αγαπώ τις πουτάνες, δεν ανέχομαι τους νταβατζήδες!»
Δυστυχώς δεν πρόλαβα να ετοιμάσω όπως ήθελα μια αφιερωματική εκπομπή, άλλωστε σε λίγες ημέρες οι εκπομπές μας στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης (100,6 fm) ολοκληρώνονται για τη φετινή σεζόν. Έτσι, προτίμησα να συγκεντρώσω κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια, που αναφέρονται στις γυναίκες αυτές, πηγαίνοντας - αντίθετα από τη συνήθη τακτική μου - από τα καινούργια στα παλιά και με τη «δέσμευση» ενός ολοκληρωμένου αφιερώματος στο μέλλον…
Στα πόδια της
(Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Τάσος Λειβαδίτης)
Ερμηνεύει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Από τον τελευταίο δίσκο της συνεργασίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τον Σωκράτη Μάλαμα, με τίτλο «Με στόμα που γελά», που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2018.
Παλιό εικόνισμα
(Γιώργος Καγιαλίκος – Δημήτρης Λέντζος)
Τραγουδά η Πίτσα Παπαδοπούλου. Από το δίσκο «Αιώνια μέθη» που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2018.
Λαδάδικα
(Μάριος Τόκας – Φίλιππος Γράψας)
Τραγουδά ο Δημήτρης Μητροπάνος. Από το δίσκο Παρέα μ’ έναν ήλιο που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του 1994.
Ζήνωνος
(Νίκος Ζούδιαρης)
Τραγουδά ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Από το δίσκο «Στην αγορά του κόσμου» που κυκλοφόρησε το 1993.
Οδός Ακομινάτου
(Γιάννης – Μπαχ – Σπυρόπουλος)
Τραγουδά ο Θοδωρής Παπαδόπουλος. Από το δίσκο «Τα λόγια του Κεραμεικού» που κυκλοφόρησε το 1993.
Η παλιά Σωκράτους
(Απόστολος Καλδάρας - Κώστας Βίρβος)
Τραγουδά ο Ανδρέας Καρακότας. Από το δίσκο του Απόστολου Καλδάρα «Μπαλάντες του περιθωρίου», που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 1990, αποτελώντας το «Κύκνειο άσμα» του τρικαλινού δημιουργού.
Η Γαβριέλλα
(Κώστας Καλδάρας)
Τραγουδούν ο Κώστας Χατζημιχάλης και ο Γιώργος Νταλάρας. Από το δίσκο του Κώστα Καλδάρα «Νυχτερινή κυβέρνηση» που κυκλοφόρησε το 1988.
Στο video μπορείτε να το ακούσετε, όπως παρουσιάστηκε το 1989 στην εκπομπή της Μαλβίνας Κάραλη «Νότες και λόγια» στην ΕΡΤ, μετά το «Καημέ του κόσμου» του Κώστα Καλδάρα και της Λίνας Νικολακοπούλου.
Το καλντερίμι
(Γιάννης Σπανός – Αλέκος Γαλανός)
Τραγουδά η Αλέκα Μαβίλη. Από τα τραγούδια του θεατρικού έργου του Αλέκου Γαλανού «Κόκκινα φανάρια», που το 1970 διασκευάσθηκε και ανέβηκε σε μορφή μιούζικαλ στο θέατρο «Περοκέ». Το τραγούδι εντάχθηκε το 1976 στο δίσκο της Αλέκας Μαβίλη «Πού να χωρέσει τ’ όνειρο», ενώ ολόκληρη η μουσική και τα τραγούδια του έργου κυκλοφόρησαν σε δίσκο το 1994.
Κόκκινα φανάρια (Το καλντερίμι)
(Σταύρος Ξαρχάκος – Αλέκος Γαλανός)
Τραγουδά η Πόλυ Πάνου. Από τα τραγούδια του θεατρικού έργου του Αλέκου Γαλανού «Τα κόκκινα φανάρια». Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1962.
Η αμαρτωλή
(Θόδωρος Δερβενιώτης – Κώστας Βίρβος)
Τραγουδά η Πόλυ Πάνου. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1960.
Η παραστρατημένη
(Απόστολος Καλδάρας)
Τραγουδούν η Στέλλα Χασκίλ και ο Γιάννης Κυριαζής. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 78 στροφών το 1947.
