Παγκόσμια Ημέρα Δισκοπωλείων
Δέκα χρόνια κλείνει το Σάββατο 22 Απριλίου ο θεσμός της Παγκόσμιας Ημέρας Δισκοπωλείων (Record Store Day), που ξεκίνησε το 2007 στη Βαλτιμόρη μετά από μια συζήτηση δισκοπωλών και από τότε πραγματοποιείται κάθε χρόνο, το τρίτο Σάββατο του Απριλίου, με πάνω από 1000 καταστήματα σε όλο τον κόσμο να συμμετέχουν στη γιορτή.
Ένας δίσκος η ζωή μας
Από πολύ μικρή ηλικία, στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, θυμάμαι πως τις περισσότερες ώρες στο σπίτι μας ακουγόταν μουσική, από ένα πικάπ National Panasonic (το οποίο υπάρχει ακόμα) και ένα μπομπινόφωνο Philips… Κυρίως παλιά λαϊκά, αλλά και «έντεχνα» τραγούδια της εποχής. Και μια ταινία με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που έπαιζε κρυφά και σε πολύ χαμηλή ένταση… Στον πατέρα μου, εκτός από το να αγοράζει δίσκους, άρεσε ιδιαίτερα, να γράφει επιλογές από τους δίσκους αυτούς, ή από άλλους δανεισμένους από φίλους, σε ταινίες μπομπίνες, που διαρκούσαν οκτώ ώρες… Αγαπημένος δικός μου δίσκος τότε, η «Μικρά Ασία», ο «Μέτοικος» και όλοι οι δίσκοι του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Γιώργο Νταλάρα… Λίγο μετά, σε ηλικία 9-10 ετών άρχισα να ανακαλύπτω τον Καζαντζίδη, τον Τσιτσάνη, τον Μπιθικώτση και βεβαίως τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο «Επιτάφιος» ήταν ένα από τα δώρα του πατέρα μου, όταν ήμουν 10-11 ετών. Αν και είχα ακούσει το έργο αυτό και στις μπομπίνες, τότε ήταν που μου έκανε τη μεγάλη εντύπωση…
Οι πρώτοι δίσκοι που ζήτησα συνειδητά να αποκτήσω, ήταν, σε ηλικία 4 ετών, την άνοιξη του 1975, το «Στα ψηλά τα παραθύρια» του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Γιώργο Νταλάρα και την Άννα Βίσση (MSM 239) και τα «12 λαϊκά τραγούδια» της Χαρούλας Αλεξίου (MSM 240), που κυκλοφόρησαν μαζί. Λίγα χρόνια μετά, μαθητής του δημοτικού πλέον, άρχισα τις δικές μου «καταθέσεις» στα δισκοπωλεία της Θεσσαλονίκης… Στο «Solfege», τον «Σωτήρη», την «Jamaica» στον «Ταξίδη» και τον «Ηχοχώρο» στην Καλαμαριά, στον «Σούτσο», τον «Πάτση», το «Blow up», τον «Ήχο», τον «Άλκη», το «Μetropolis» που έκλεισαν, αλλά και το «Studio 52», το «Stereodisc», τη «Μαντουμπάλα», τη «Δισκοθήκη ποπ», το υποκατάστημα του «Ζαχαρία» της Αθήνας, το «Πάρε Δώσε» που αντέχουν ακόμα στο κέντρο της πόλης…
Θα μπορούσα να γράφω ώρες ατελείωτες για τις εμπειρίες μου από τα δισκάδικα και τους δισκάδες, όλα αυτά τα χρόνια… Ευχάριστες οι περισσότερες. Ίσως κάποια στιγμή το κάνω. Προς το παρόν, περιορίζομαι στην επιλογή 10 + 1 τραγουδιών, στα οποία αναφέρονται ποικιλοτρόπως ο δίσκος και τα δισκάδικα… Τραγούδια ετερόκλητα, από διαφορετικούς μουσικούς χώρους, από το μακρινό 1960 και τις δημιουργίες του Μπάμπη Μπακάλη, μέχρι το πρόσφατο 2011 και τα «Ημισκούμπρια»…
Επειδή, όπως λέει ένα από αυτά, «Η ακόμα γυρίζει, σαν δίσκος από βινύλιο…»
Της αγάπης μου το δίσκο
(Μπάμπης Μπακάλης)
Τραγουδούν ο Στράτος Διονυσίου και η Πόλυ Πάνου. Κυκλοφόρησε το 1960 σε δίσκο 45 στροφών.
Αυτό το δίσκο που θ’ ακούσεις
(Μπάμπης Μπακάλης - Δημήτρης Γκούτης)
Τραγουδούν ο Πέτρος Αναγνωστάκης και η Νίτσα Αντωνάτου. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1963.
Το θαύμα
(Λουκιανός Κηλαηδόνης)
Τραγουδά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Από το δίσκο «Ψυχραιμία παιδιά» που κυκλοφόρησε το 1979.
Νέο κύμα
(Διονύσης Σαββόπουλος)
Τραγουδά ο Διονύσης Σαββόπουλος. Από το δίσκο «Τραπεζάκια έξω» που κυκλοφόρησε το 1983.
Ένας δίσκος η ζωή μου
(Θανάσης Πολυκανδριώτης - Βασίλης Παπαδόπουλος)
Τραγουδά ο Στράτος Διονυσίου. Από το δίσκο «Μόνο οι ερωτευμένοι» που κυκλοφόρησε το 1984.
Σα δίσκος παλιός
(Νίκος Καρβέλας)
Τραγουδά ο Νίκος Καρβέλας, στον ομώνυμο δίσκο που κυκλοφόρησε το 1986.
33 στροφές
(Βασίλης Καζούλης)
Τραγουδά ο Βασίλης Καζούλης. Από το δίσκο «Τρύπια καπέλα» που κυκλοφόρησε το 1989.
Δισκογραφική
(Φοίβος Δεληβοριάς)
Τραγουδά ο Φοίβος Δεληβοριάς. Από το δίσκο «Έξω» που κυκλοφόρησε το 2007.
33 στροφές
(Ελένη Τσαλιγοπούλου - Vassilikos)
Τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Από το δίσκο «Ταρίρα» που κυκλοφόρησε το 2011.
Ο δικός μου δίσκος
Από το δίσκο του Δημήτρη Μεντζέλου των «Ημισκούμπρια» «Ο ράπερ της χρονιάς». Συμμετέχει ο Μιθριδάτης.
Σαν δίσκος από βινύλιο
Κείμενο - αφήγηση: Βασίλης Νικολαΐδης
Από το δίσκο «Η νύχτα ήταν πάλι κάπου αλλού» που κυκλοφόρησε το 1989.
