«Δεν είναι απίθανο» με τον Δημήτρη Κοντογιάννη
Το 2003 κυκλοφόρησε από το «Δίκτυο» ένα cd «περιορισμένης διάρκειας» (ΕP) με έξη τραγούδια με ερμηνευτή τον Δημήτρη Κοντογιάννη.
Τίτλος του cd «3 συν τρία» ενώ στο πλάι υπήρχε η χαρακτηριστική σημείωση «6 λαϊκά τραγούδια – 6 Ευρώ».
Τα «3 συν τρία» ήταν τρία καινούργια και τρία παλαιότερα τραγούδια. Οι τρεις επανεκτελέσεις ήταν οι «Αγωνίες» του Μανώλη Χιώτη, το παραδοσιακό «Θεέ μου μεγαλόδύναμε», σε διασκευή του Δημήτρη Κοντογιάννη κι ένα ωραίο χασάπικο του Νάκη Πετρίδη σε στίχους Πυθαγόρα με τίτλο «Δεν είναι απίθανο» ή «Δεν αποκλείεται».
«Δεν αποκλείεται» με τον Στέλιο Καζαντζίδη
Στο ένθετο του cd του Δημήτρη Κοντογιάννη σημειώνεται: «Ευχαριστούμε το Βαγγέλη Αρναουτάκη που μας παραχώρησε από την προσωπική του συλλογή ανέκδοτο ηχογράφημα – ντοκουμέντο με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη του τραγουδιού “Δεν αποκλείεται”».
Η ηχογράφηση του τραγουδιού με τον Δημήτρη Κοντογιάννη λοιπόν, βασίσθηκε στο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή του Καζαντζίδη. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, η ηχογράφηση με τον Καζαντζίδη «διέρρευσε» σε αρκετά κανάλια στο youtube, ώσπου το 2013 συμπεριλήφθηκε σε μια συλλογή με ανέκδοτες ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις με τη φωνή του Καζαντζίδη, που διανεμήθηκε από την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος».
«Δεν ειν’ απίθανο» με τον Γιάννη Ντουνιά
Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό πως το τραγούδι είχε ηχογραφηθεί πολλά χρόνια πριν, με ερμηνευτή τον Γιάννη Ντουνιά, αυτή τη φορά στο ρυθμό του ζεϊμπέκικου και με τίτλο «Δεν είν’ απίθανο». Συμπεριλήφθηκε στο δεύτερο προσωπικό δίσκο του ερμηνευτή με τίτλο «Του άντρα του πολλά βαρύ» που κυκλοφόρησε το 1973 και μέχρι σήμερα παραμένει ανέκδοτος σε cd. Ένας δίσκος με τραγούδια των Μίμη Πλέσσα, Γιάννη Μαρκόπουλου, Νάκη Πετρίδη, Νίκου Καρανικόλα, Τάκη Μουσαφίρη, Κώστα Μυλωνά σε στίχους Αλέκου Σακελλάριου, Ερρίκου Θαλασσινού, Πυθαγόρα, Κ.Χ. Μύρη, Ηλία Λυμπερόπουλου, Ανδρέα Αγγελάκη και Γιάννη Λευκαδίτη. O δίσκος είχε κυκλοφορήσει μάλιστα με το ίδιο εξώφυλλο, τα ίδια τραγούδια, αλλά με τίτλο «Ο Ταρζάν».
Η ερμηνεία του Γιάννη Ντουνιά στο «Δεν είν’απίθανο» αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, μια από τις πιο δυνατές ερμηνείες που έχει καταθέσει στη δισκογραφία…
