Δύο ακυκλοφόρητα τραγούδια από τον ανέκδοτο κύκλο τραγουδιών του Χρήστου Πήττα «Νοέμβρης 1973», όπως παρουσιάστηκε από την Μαρία Φαραντούρη τον Απρίλιο του 1974 στο Round House του Λονδίνου μαζί με τραγούδια από τον κύκλο «Εξορία 1973», επίσης ανέκδοτο έργο του Κύπριου συνθέτη που διετέλεσε και διευθυντής της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC.
Ο Χρήστος Πήττας γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στην Κύπρο, τόπο καταγωγής του πατέρα του ζωγράφου-σκιτσογράφου Μικέ Πήττα. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην ηλικία των οκτώ. Στα δεκάξι τού απονεμήθηκε δίπλωμα βιολιού από το Εθνικό Ωδείο Κύπρου. Περίπου την ίδια εποχή κάποιες από τις πρώτες συνθέσεις του παρουσιάστηκαν στο κοινό και καταγράφηκαν από το CBC. Λίγο μετά η οικογένειά του μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα. Το 1964, στην ηλικία των δεκαεννέα, δίδασκε μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Η ελληνική μουσική βρισκόταν σε ένα στάδιο ωρίμανσης γεφυρώνοντας το χάσμα και τις λόγιες αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στη Λαϊκή, τη Σύγχρονη αλλά και τα Κλασικά είδη μουσικής, με την παρουσία, κυρίως, συνθετών όπως του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Χρήστου Λεοντή, του Νίκου Μαμαγκάκη κ.α.
Ο Χρήστος Πήττας, όπως πολλοί νέοι συνθέτες της γενιάς του, επηρεάστηκε άμεσα από το κίνημα αυτό κι έτσι έγραψε και παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια με την Μαρία Μουτσίου «Στιγμές» και «Αρνήθηκα το Αθάνατο Νερό» (1965) τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την ενορχήστρωση του, πιανίστα του Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Διδήλη «Στο Πέραμα» και «Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι» (1966) και αργότερα με την Πόπη Αστεριάδη «Ο Ναύτης από τον Απείρανθο» και «Η Μπαλάντα του ξανθού Εγγλέζου» (1969), ενώ, ήταν από τους πρώτους που μελοποίησαν ποιήματα του Νίκου Καββαδία (στο μέλλον θα παρουσιάσουμε κάποιες από εκείνες τις πρωτόγνωρες ανέκδοτες συνθετικές προσεγγίσεις του στον Καββαδία). Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 άλλαξε δραματικά την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Μίκης Θεοδωράκης φυλακίστηκε και η μουσική του απαγορεύτηκε. Ο Πήττας έφυγε από την Ελλάδα για τη Βρετανία το 1969.
Την περίοδο 1970-1974, ο διαρκής αγώνας για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Ελλάδα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα και τους στόχους των δραστηριοτήτων και τη δημιουργικότητα του Χρήστου Πήττα και υπό αυτή τη φόρτιση έγραψε τραγούδια που παρουσίασε, μαζί με εκείνα του Μίκη Θεοδωράκη, συνοδεύοντας στο πιάνο διάφορους τραγουδιστές, σε συναυλίες, καθώς και εκπομπές του BBC (του Ελληνικού Τμήματος του οποίου, χρόνια αργότερα, το 1994, διορίστηκε επικεφαλής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1997). Την άνοιξη του 1970, εκκλήθει να ενορχηστρώσει, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, την τελευταία μεγάλης κλίμακας εργασία του Μίκη Θεοδωράκη, το Ορατόριο «Πνευματικό Εμβατήριο» για συμφωνική ορχήστρα, σολίστ και χορωδία, το οποίο διηύθυνε ο ίδιος ο συνθέτης στο Royal Albert Hall, με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, τον Ιούνιο του 1970. Ο αγώνας για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτών των ετών δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στα πολλά τραγούδια που ο Πήττας έγραψε τότε, αλλά και σε μερικές από τις μεγαλύτερης κλίμακας συνθέσεις του της περιόδου εκείνης με τα έργα «Σίβυλλα» (το 1971, μέρος του εκτελέστηκε στο Cambridge Theatre του Λονδίνου) «Επιτάφιος» (καταγράφηκε το 1972, με την ηθοποιό Ασπασία Παπαθανασίου και τη London Chamber Soloists Orchestra) και «Τραγούδια της Εξορίας και της Εξέγερσης του Νοέμβρη» που εκτελέστηκαν το 1974 στο Round House του Λονδίνου, με σολίστ τη Μαρία Φαραντούρη, απ’ όπου προέρχεται και η σπάνια ηχογράφηση στα ανέκδοτα τραγούδια του συνθέτη «Σε σκότωσαν» & «Στερνό απομεσήμερο» («Νοέμβρη 17 ημέρα Σάββατο») που μπορείτε να ακούσετε στο Ogdoo.gr.
Στοιχεία αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα του Χρήστου Πήττα www.christospittas.com
Ο Χρήστος Πήττας γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στην Κύπρο, τόπο καταγωγής του πατέρα του ζωγράφου-σκιτσογράφου Μικέ Πήττα. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην ηλικία των οκτώ. Στα δεκάξι τού απονεμήθηκε δίπλωμα βιολιού από το Εθνικό Ωδείο Κύπρου. Περίπου την ίδια εποχή κάποιες από τις πρώτες συνθέσεις του παρουσιάστηκαν στο κοινό και καταγράφηκαν από το CBC. Λίγο μετά η οικογένειά του μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα. Το 1964, στην ηλικία των δεκαεννέα, δίδασκε μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Η ελληνική μουσική βρισκόταν σε ένα στάδιο ωρίμανσης γεφυρώνοντας το χάσμα και τις λόγιες αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στη Λαϊκή, τη Σύγχρονη αλλά και τα Κλασικά είδη μουσικής, με την παρουσία, κυρίως, συνθετών όπως του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Χρήστου Λεοντή, του Νίκου Μαμαγκάκη κ.α.
Ο Χρήστος Πήττας, όπως πολλοί νέοι συνθέτες της γενιάς του, επηρεάστηκε άμεσα από το κίνημα αυτό κι έτσι έγραψε και παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια με την Μαρία Μουτσίου «Στιγμές» και «Αρνήθηκα το Αθάνατο Νερό» (1965) τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την ενορχήστρωση του, πιανίστα του Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Διδήλη «Στο Πέραμα» και «Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι» (1966) και αργότερα με την Πόπη Αστεριάδη «Ο Ναύτης από τον Απείρανθο» και «Η Μπαλάντα του ξανθού Εγγλέζου» (1969), ενώ, ήταν από τους πρώτους που μελοποίησαν ποιήματα του Νίκου Καββαδία (στο μέλλον θα παρουσιάσουμε κάποιες από εκείνες τις πρωτόγνωρες ανέκδοτες συνθετικές προσεγγίσεις του στον Καββαδία). Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 άλλαξε δραματικά την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Μίκης Θεοδωράκης φυλακίστηκε και η μουσική του απαγορεύτηκε. Ο Πήττας έφυγε από την Ελλάδα για τη Βρετανία το 1969.
Την περίοδο 1970-1974, ο διαρκής αγώνας για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Ελλάδα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα και τους στόχους των δραστηριοτήτων και τη δημιουργικότητα του Χρήστου Πήττα και υπό αυτή τη φόρτιση έγραψε τραγούδια που παρουσίασε, μαζί με εκείνα του Μίκη Θεοδωράκη, συνοδεύοντας στο πιάνο διάφορους τραγουδιστές, σε συναυλίες, καθώς και εκπομπές του BBC (του Ελληνικού Τμήματος του οποίου, χρόνια αργότερα, το 1994, διορίστηκε επικεφαλής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1997). Την άνοιξη του 1970, εκκλήθει να ενορχηστρώσει, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, την τελευταία μεγάλης κλίμακας εργασία του Μίκη Θεοδωράκη, το Ορατόριο «Πνευματικό Εμβατήριο» για συμφωνική ορχήστρα, σολίστ και χορωδία, το οποίο διηύθυνε ο ίδιος ο συνθέτης στο Royal Albert Hall, με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, τον Ιούνιο του 1970. Ο αγώνας για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτών των ετών δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στα πολλά τραγούδια που ο Πήττας έγραψε τότε, αλλά και σε μερικές από τις μεγαλύτερης κλίμακας συνθέσεις του της περιόδου εκείνης με τα έργα «Σίβυλλα» (το 1971, μέρος του εκτελέστηκε στο Cambridge Theatre του Λονδίνου) «Επιτάφιος» (καταγράφηκε το 1972, με την ηθοποιό Ασπασία Παπαθανασίου και τη London Chamber Soloists Orchestra) και «Τραγούδια της Εξορίας και της Εξέγερσης του Νοέμβρη» που εκτελέστηκαν το 1974 στο Round House του Λονδίνου, με σολίστ τη Μαρία Φαραντούρη, απ’ όπου προέρχεται και η σπάνια ηχογράφηση στα ανέκδοτα τραγούδια του συνθέτη «Σε σκότωσαν» & «Στερνό απομεσήμερο» («Νοέμβρη 17 ημέρα Σάββατο») που μπορείτε να ακούσετε στο Ogdoo.gr.
Στοιχεία αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα του Χρήστου Πήττα www.christospittas.com
