Το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα ομορφότερα κανταδόρικα μινόρε του ελληνικού τραγουδιού. Γράφτηκε από τον Σταύρος Κουγιουμτζή στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοδισκογραφήθηκε με μικρές διαφορές, από την τελική του μορφή στους στίχους, από τη Χορωδία των Φίλων της Ελληνικής Μουσικής, το 1964, μαζί με τρία ακόμη τραγούδια της πρώτης περιόδου του Κουγιουμτζή και κυκλοφόρησε από την ετικέτα της Φιντέλιτυ. Ένα χρόνο αργότερα ηχογραφήθηκε και για λογαριασμό της Λύρα με τον Γιάννη Πουλόπουλο.
Το ιδιαίτερο αυτό τραγούδι του Κουγιουμτζή, όμως, δεν είχε βρεί ακόμη την κατάλληλη ερμηνεία του, κι έτσι ο συνθέτης το επανέφερε το 1975 με τον Γιώργο Νταλάρα (στον δίσκο «Στα ψηλά τα παραθύρια) σε μια αισθαντική εκτέλεση με το χαρακτηριστικό ταξίμι του Χρίστου Νικολόπουλου που το έφερνε πιο κοντά στην κανταδόρικη ρίζα του «Μινόρε της Αυγής». Έκτοτε δεν λείπει από καμία ζωντανή εμφάνιση του Γιώργου Νταλάρα. Το τραγούδι, όμως, είχε ηχογραφηθεί και παλιότερα με τη φωνή του, την πρώτη, δηλαδή, εποχή της συνεργασίας Κουγιουμτζή - Νταλάρα, σε μια εκτέλεση που ήταν πιο κοντά στο πνεύμα των παλιών ηχογραφήσεών του, αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε δίσκο.
Ως μια ακόμη, ιστορική στιγμή, το παρουσιάζουμε, σε αυτή την άγνωστη εκδοχή του 1969-70 από τον Γιώργο Νταλάρα με την επιμέλεια του Σταύρου Κουγιουμτζή, στο ogdoo . gr .
Οι στίχοι του τραγουδιού στην αρχική τους μορφή
Μη μου θυμώνεις μάτια μου
Κι αν φύγω για τα ξένα
Πουλί θα γίνω και θα’ρθώ
Πάλι κοντά σε σένα
Άνοιξ’ το παραθύρι σου
Έρωτα λατρευτέ μου
Και με γλυκό χαμόγελο
Μια καληνύχτα πες μου
Μη μου θυμώνεις μάτια μου
Παρηγοριά και φως μου
Κι αυτή την δύσκολη στιγμή
Μόνο κουράγιο δως μου
Άνοιξ’ το παραθύρι σου
Έρωτα λατρευτέ μου
Και με γλυκό χαμόγελο
Μια καληνύχτα πες μου
