στίχους της Χαράς Ρίζου που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό. Όλος ο δίσκος φέρει τη σφραγίδα του αλεξανδρινού μουσικοσυνθέτη Βοστάνη ενώ το βασικό πυρήνα των στίχων κατέχει ο σπουδαίος Μιχάλης Μπουρμπούλης (7) μαζί με το συγγραφέα Δημήτρη Στεφανάκη (2) -ο οποίος μεταξύ άλλων έχει καταθέσει και το βραβευμένο μυθιστόρημα «Μέρες Αλεξάνδρειας»-, τη Μίρκα Παπαδημητρίου (2), την Αμαλία Μπορτζοβίτου (2), την Ελένη Νανοπούλου (1) και τη Ρίζου (2).
Εκτός του Μητσιά, που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνει τα αδιαμφισβήτητα χαρίσματά του, τραγουδούν ο αειθαλής Λάκης Χαλκιάς, ο γλυκόλαλος Μπάμπης Τσέρτος, ο Αλέξανδρος Χατζής, η Μαρία Σπυροπούλου, η Αρετή Κετιμέ, ο Γιώργος Αιγιώτης και η Μαρίνα Μανωλάκου που συνοδεύει το Μητσιά στο «Στην πόλη του Καβάφη».
Εκτός του Μητσιά, που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνει τα αδιαμφισβήτητα χαρίσματά του, τραγουδούν ο αειθαλής Λάκης Χαλκιάς, ο γλυκόλαλος Μπάμπης Τσέρτος, ο Αλέξανδρος Χατζής, η Μαρία Σπυροπούλου, η Αρετή Κετιμέ, ο Γιώργος Αιγιώτης και η Μαρίνα Μανωλάκου που συνοδεύει το Μητσιά στο «Στην πόλη του Καβάφη».
Ο φίλος Νικήτας Βοστάνης που μέχρι τώρα δείχνει ξεχωριστής τάση ως δημιουργός καταθέτοντας «κόντρα» στους γκρίζους και άπονους καιρούς ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών (Τέρμα Γκάζι, Όνειρο Στην Έρημο, Στου Παραδείσου το Βυθό) δηλώνει πως το «Στην πόλη του Καβάφη» αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια, αφορούν εικόνες και βιώματά του από την Αλεξάνδρεια και τον ξεριζωμό που έζησε στο πετσί του επί Νάσερ, όταν το 1967 με μια βαλίτσα στο χέρι –όπως επιτρεπόταν σε κάθε άτομο- μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένεια του πέρναν το πλοίο της γραμμής για τη -συχνά άστοργη- μητέρα Ελλάδα.