Χρήστος Λεοντής & Δημήτρης Λέντζος «Φλόγα που καίει»

«Φλόγα που καίει»

Δέκα χρόνια μετά τον «Έρωτα αρχάγγελο», δίσκο που σηματοδότησε την επιστροφή του Χρήστου Λεοντή στο έντεχνο λαϊκό τραγούδι και σύστησε ουσιαστικά τον ποιητή και στιχουργό Δημήτρη Λέντζο, η «φλόγα», ευτυχώς, ακόμα καίει και οι δυο δημιουργοί επανέρχονται με έναν ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο «Φλόγα που καίει», με 13 καινούργια τραγούδια, ερμηνευμένα από τρεις σημαντικούς ερμηνευτές της νεότερης γενιάς, τον Θοδωρή Βουτσικάκη, την Ιωάννα Φόρτη και τον πρωτοεμφανιζόμενο στη δισκογραφία Αλέξανδρο Τσιωνά.

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Παράξενη νοσταλγία - Θοδωρής Βουτσικάκης
2) Θα είμαι εδώ - Θοδωρής Βουτσικάκης
3) Κάτασπρο γιασεμί - Ιωάννα Φόρτη
4) Άναρχος - Αλέξανδρος Τσιωνάς
5) Κανείς για σένα - Αλέξανδρος Τσιωνάς
6) Για μιαν Ιθάκη - Θοδωρής Βουτσικάκης
7) Πανάρχαιος θυμός - Θοδωρής Βουτσικάκης
8) Αδέποτη καρδιά - Αλέξανδρος Τσιωνάς
9) Κόκκινη κραυγή - Θοδωρής Βουτσικάκης
10) Σιταρήθρα - Ιωάννα Φόρτη
11) Γυμνός στη φωτιά - Θοδωρής Βουτσικάκης
12) Κράτα γερά - Αλέξανδρος Τσιωνάς
13) Όλοι στο χορό να μπούμε - Αλέξανδρος Τσιωνάς

Έπαιξαν οι μουσικοί:

Μάνος Αβαράκης: φυσαρμόνικα, Νεοκλής Νεοφυτίδης: πιάνο, Αντώνης Παπαγγελής: κλασική κιθάρα, Παντελής Ντζιάλας: ακουστική κιθάρα, Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο, Νίκος Παπαναστασίου: ακορντεόν, Σπήλιος Κούνας: λάφτα, σάζι, Γιάννης Σινάνης, Βαγγέλης Τσιαπλές, Στάθης Σαββίδης: μπουζούκι, Χρήστος Πανόπουλος: τύμπανα, Στράτος Σαμιώτης: κρουστά, Βασίλης Ραψανιώτης: βιολί.

Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας έγινε από τον Χρήστο Λεοντή και η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering από τον Γιώργο Φραγκέλη στο «Sound House Studio». Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι του Στάθη Λεοντή.

Λίγα λόγια για το δίσκο

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δελτίο τύπου: “Τα τραγούδια της εργασίας αυτής είναι λυτρωτικά και πάσχοντα. Είναι τραγούδια που καίνε σαν αιώνιες φλόγες στους βωμούς της αξιοπρέπειας, του έρωτα και της ανάγκης. Αυτή η «φλόγα που καίει» δεν είναι τίποτε άλλο από την ελπίδα του κόσμου να πάει ένα βηματάκι μέσα του. Είναι αυτό το «ωραίο ταξίδι» για μιαν Ιθάκη. Κι όλος ο κόσμος, πια, είναι μία Ιθάκη, κι όλος ο κόσμος πια είναι μια θάλασσα και τα άλλα νησιά δεν είναι τίποτε άλλο από τα πέτρινα δάκρυα των ανθρώπων”.

Όσον αφορά τους ερμηνευτές, ο «δικός μας», ο Θεσσαλονικιός Θοδωρής Βουτσικάκης, μετά τη συνεργασία του με τον Σταύρο Ξαρχάκο, αποδεικνύει με τη συμμετοχή του στο δίσκο, πως εκτός από το λυρικό τραγούδι, έχει θέση και μέλλον και σ’ αυτό που λέμε «έντεχνο» ελληνικό τραγούδι. Δεν ξέρω αν είναι μόνο δική μου η εντύπωση, αλλά ειδικά στα τραγούδια αυτά, η χροιά της φωνής του, μου θύμισε, με συγκίνηση, τον αείμνηστο Διονύση Θεοδόση.

Ακούγοντας την Ιωάννα Φόρτη (γνωστή από τις συνεργασίες της με κορυφαίους δημιουργούς), ήρθαν αμέσως στο νου μου, τα «γυναικεία» κομμάτια που ερμήνευσε η Τάνια Τσανακλίδου το 1974 στον κύκλο τραγουδιών του Χρήστου Λεοντή «Αχ έρωτα», με στίχους του Federico Garcia Lorca σε ελεύθερη απόδοση Λευτέρη Παπαδόπουλου. Λες και γράφτηκαν για να μπουν σε εκείνο το δίσκο και για κάποιους λόγους έμειναν εκτός.

Θετικότατες εντυπώσεις μου άφησε ο, εκ Λαρίσης ορμώμενος, Αλέξανδρος Τσιωνάς, που ανέλαβε τη «λαϊκή» πλευρά του δίσκου. Αν και τον άκουσα για πρώτη φορά σ’ αυτή τη δουλειά, νομίζω πως, έχοντας πλέον μια δυνατή έναρξη στο βιογραφικό του, με προσεκτικές επιλογές θα διαγράψει αξιόλογη πορεία στο λαϊκό τραγούδι.

Δεν μπορώ βέβαια να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία στη συμμετοχή του «βετεράνου» και συνάμα «μάχιμου» δεξιοτέχνη της φυσαρμόνικας Μάνου Αβαράκη, πανταχού παρόντα στις δουλειές του Χρήστου Λεοντή… «Ευλογία» να τον ακούς, αλλά και να τον βλέπεις να παίζει σαν έφηβος…

Σκοπίμως άφησα τελευταίους τους δημιουργούς. Στα 77 του χρόνια και μετά από 54 χρόνια στη δισκογραφία, ο Χρήστος Λεοντής είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις δημιουργών της γενιάς του ’60, που συνεχίζουν ακάθεκτοι, παρουσιάζοντας νέους κύκλους τραγουδιών, με λόγο ύπαρξης.