«Λάχανα και χάχανα» και ένα μουσικό παραμύθι, ο Τάσος Ιωαννίδης παρουσίασε, πριν από λίγο καιρό, ένα δίσκο με δέκα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, ειδικά διασκευασμένα για βρέφη…
1)Τα καβουράκια
2)Δώδεκα η ώρα
3)Χατζή Μπαξές (Μπαξέ τσιφλίκι)
4)Μ’ έναν πικρό αναστεναγμό
5)Καΐκι μου Άη Νικόλα
6)Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη
7)Στο Τούνεζι στη Μπαρμπαριά
8)Σ’ έχω κάνει πέρα
9)Δε με στεφανώνεσαι
10)Πέφτεις σε λάθη
Η ενορχήστρωση και ο προγραμματισμός έγιναν από τον Κώστα Κατωμέρη, ενώ το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Σπύρος Χρύση Δημητριάδης. Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν στο studio Sierra από τους Δημήτρη Μουρλά και Αλέξανδρο Χρυσίδη.
Στο οπισθόφυλλο του δίσκου ο Τάσος Ιωαννίδης σημειώνει: «Η μουσική για τα παιδιά είναι η πνευματική μας τροφή της ψυχούλας τους. “Φως ιλαρόν” για την συναισθηματική τους νοημοσύνη. Βάλσαμο μετουσιωμένο σε μελωδία και ρυθμό. Ο Τσιτσάνης θεωρώ, αποκωδικοποιεί μουσικά το DNA της ελληνικότητάς μας. Ας εμβαπτίσουμε τα παιδιά μας μες στα νοήματά του. Για να καταυγάζει το γαλάζιο μας!»
Βλέποντας τη συγκεκριμένη δουλειά, με το εξαιρετικό εξώφυλλο, στο δισκοπωλείο, αρχικά ξαφνιάστηκα, ενώ ταυτόχρονα μου ξύπνησε η περιέργεια για το περιεχόμενο της… Και οφείλω να ομολογήσω πως, αν και η ηχογράφηση –αν κατάλαβα καλά- έγινε αποκλειστικά με «συνθετικούς» ήχους, παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον, πολύ περισσότερο για τους λιλιπούτειους ακροατές στους οποίους απευθύνεται. Βέβαια, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα, αν είναι προτιμότερο τα βρέφη ή τα μικρά παιδιά να μεγαλώνουν με τις πρώτες εκτελέσεις του Τσιτσάνη (εγώ τουλάχιστον «ανατράφηκα» με αυτές) ή με κάτι πιο «σύγχρονο» όπως αυτή η δουλειά. Σίγουρα δεν είναι και το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο, τα μωρά να ακούνε Τσαουσάκη, Στράτο ή Κηρομύτη (υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις). Νομίζω όμως, πως ο δίσκος του Τάσου Ιωαννίδη, μπορεί να γίνει ένας καλός «Δούρειος Ίππος» για να περάσουν αυτά τα ακούσματα ευκολότερα στα παιδιά που βρίσκονται στην «τρυφερή» ηλικία, έτσι ώστε, όταν έρθει το «πλήρωμα του χρόνου» να αναζητήσουν από μόνα τους τα «Καβουράκια» με τον Μπίνη και τη Μπέλλου ή τον Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα και τη Γιώτα Λύδια….
1)Τα καβουράκια
2)Δώδεκα η ώρα
3)Χατζή Μπαξές (Μπαξέ τσιφλίκι)
4)Μ’ έναν πικρό αναστεναγμό
5)Καΐκι μου Άη Νικόλα
6)Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη
7)Στο Τούνεζι στη Μπαρμπαριά
8)Σ’ έχω κάνει πέρα
9)Δε με στεφανώνεσαι
10)Πέφτεις σε λάθη
Η ενορχήστρωση και ο προγραμματισμός έγιναν από τον Κώστα Κατωμέρη, ενώ το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Σπύρος Χρύση Δημητριάδης. Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν στο studio Sierra από τους Δημήτρη Μουρλά και Αλέξανδρο Χρυσίδη.
Στο οπισθόφυλλο του δίσκου ο Τάσος Ιωαννίδης σημειώνει: «Η μουσική για τα παιδιά είναι η πνευματική μας τροφή της ψυχούλας τους. “Φως ιλαρόν” για την συναισθηματική τους νοημοσύνη. Βάλσαμο μετουσιωμένο σε μελωδία και ρυθμό. Ο Τσιτσάνης θεωρώ, αποκωδικοποιεί μουσικά το DNA της ελληνικότητάς μας. Ας εμβαπτίσουμε τα παιδιά μας μες στα νοήματά του. Για να καταυγάζει το γαλάζιο μας!»
Βλέποντας τη συγκεκριμένη δουλειά, με το εξαιρετικό εξώφυλλο, στο δισκοπωλείο, αρχικά ξαφνιάστηκα, ενώ ταυτόχρονα μου ξύπνησε η περιέργεια για το περιεχόμενο της… Και οφείλω να ομολογήσω πως, αν και η ηχογράφηση –αν κατάλαβα καλά- έγινε αποκλειστικά με «συνθετικούς» ήχους, παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον, πολύ περισσότερο για τους λιλιπούτειους ακροατές στους οποίους απευθύνεται. Βέβαια, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα, αν είναι προτιμότερο τα βρέφη ή τα μικρά παιδιά να μεγαλώνουν με τις πρώτες εκτελέσεις του Τσιτσάνη (εγώ τουλάχιστον «ανατράφηκα» με αυτές) ή με κάτι πιο «σύγχρονο» όπως αυτή η δουλειά. Σίγουρα δεν είναι και το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο, τα μωρά να ακούνε Τσαουσάκη, Στράτο ή Κηρομύτη (υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις). Νομίζω όμως, πως ο δίσκος του Τάσου Ιωαννίδη, μπορεί να γίνει ένας καλός «Δούρειος Ίππος» για να περάσουν αυτά τα ακούσματα ευκολότερα στα παιδιά που βρίσκονται στην «τρυφερή» ηλικία, έτσι ώστε, όταν έρθει το «πλήρωμα του χρόνου» να αναζητήσουν από μόνα τους τα «Καβουράκια» με τον Μπίνη και τη Μπέλλου ή τον Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα και τη Γιώτα Λύδια….
