Συμμετέχουν: Δήμητρα Γαλάνη, Παντελής Θαλασσινός, Λαμπρινή Καρακώστα.
Πριν από λίγες ημέρες «υποδέχθηκα», με ιδιαίτερη χαρά, τον πολυαναμενόμενο δίσκο του Πάνου Παπαϊωάννου, που γράφτηκε με τη συνεργασία του Χρυσόστομου Καραντωνίου στη μουσική και του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους στους στίχους. Σε ένα τραγούδι οι στίχοι είναι του Νίκου Μαμαγκάκη, που υπήρξε για πολλά χρόνια μέντορας τόσο του Παπαϊωάννου, όσο και του Καραντωνίου.
Ίσως να θεωρηθεί υπερβολή, αλλά χαρακτήρισα το δίσκο «πολυαναμενόμενο», γιατί η πορεία του ξεκίνησε με τα «Μεροκάματα», το τραγούδι που απέσπασε το βραβείο κοινού στους «Αγώνες ελληνικού τραγουδιού» της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών το Δεκέμβρη του 2013. Τραγούδι που, εκτός από το βραβείο, απέσπασε γενικότερα τις θετικότερες εντυπώσεις και ακούστηκε όσο λίγα, στις ραδιοφωνικές συχνότητες. Ακούγοντάς το, τουλάχιστον σε μένα και, φαντάζομαι, σε πολλούς ακόμα, γεννήθηκε η προσδοκία για τον ολοκληρωμένο δίσκο, η προετοιμασία του οποίου κράτησε ενάμιση χρόνο.
«Ο χορός των ημερών» γίνεται με δώδεκα τραγούδια:
1) Ένιωσες ποτέ
2) Τα μεροκάματα
3) Να μην ξεχνώ
4) Είκοσι αιώνες – Τραγουδά η Δήμητρα Γαλάνη
5) Παγίδα
6) Κάθε βράδυ
7) Μ’ έναν σχισμένο χάρτη – Τραγουδούν ο Παντελής Θαλασσινός με τον Πάνο Παπαϊωάννου
8) Τα κλειδιά στο χέρι
9) Χορός – Λαμπρινή Καρακώστα
10) Το βαλς των ημερών
11) Το τραγούδι της ψυχής (στίχοι: Νίκος Μαμαγκάκης)
12) Δίπλα μου
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Χρυσόστομο Καραντωνίου που έπαιξε κλασική και ακουστική κιθάρα. Έπαιξαν επίσης οι μουσικοί: Γιάννης Παπατριανταφύλλου: κοντραμπάσο, Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα (7), Νίκος Παραουλάκης: νέυ (5,6,8,9), Δημήτρης Λίβανος: μπουζούκι (11), Χρήστος Παπαδόπουλος: μπουζούκι (2), Κώστας Αγέρης: βιολί (3,6,8,9), τσέλο (1,2,12), τσουμπούς (7), καμπακ κεμανέ (7), ποντιακή λύρα (6,4), νταούλι (6), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: λάφτα (2,5,9), σάζι (2,5,8,9), λαούτο (8), μπαγλαμά (2,5,8), Σωκράτης Γανιάρης (τύμπανα, κρουστά), Τιγκράν Σαρκισιάν: ντουντούκ (4,7), φλογέρα (4), Δρόσος Σκυλάς: κρουστά (5,7,8), Παναγιώτης Μπουραζάνης: ηλεκτρικό μπάσο, effects (4), Αγγέλικα Παπανικολάου: ακορντεόν (1,3,10,11), Δημήτρης Δερμάνης: πιάνο (3,10), Γιάννης Κατσαφλιάκας: μαντολίνο (5,3,10,12), Αντώνης Τζώρτζης: ηλεκτρική κιθάρα (12), Antonio Cortes: ηλεκτρική κιθάρα (4).
Τον αμανέ στο (4) έκανε ο Τιγκράν Σαρκισιάν και το σφύριγμα στο (1) ο Πάνος Παπαϊωάννου.
Η ηχοληψία έγινε από τον Κώστα Αγέρη στο studio «Χάριν Ευφωνίας» ενώ τις μίξεις έκαναν ο Κώστας Αγέρης με τον Αντώνη Τζώρτζη και το mastering ο Αντώνης Τζώρτζης. Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Μαργετουσάκη, που έκανε την επεξεργασία και τη σχεδίαση του εξωφύλλου, μαζί με τον Πάνο Παπαϊωάννου. Την επιμέλεια παραγωγής είχε ο Χρήστος Καρυώτης, ενώ την παραγωγή έκαναν ο Παπαϊωάννου με τον Καραντωνίου. Η Δήμητρα Γαλάνη ηχογραφήθηκε στο studio Sierra, από τον Γιώργο Καρυώτη, ο Πάνος Παπαϊωάννου και η Λαμπρινή Καρακώστα στο Expeptional studio από τον Αντώνη Τζώρτζη και ο Παντελής Θαλασσινός στο προσωπικό του studio «Κουτουρού». Τα τύμπανα ηχογραφήθηκαν στο 2nd Floor studio από τον Άκη Μουχλιανίτη.
Έχω ξαναγράψει, πως θεωρώ τα «Μεροκάματα» ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της εποχής μας - και όχι μόνο - και πως θα ακούγεται με την ίδια «ζέση» και μετά από πολλά, πολλά χρόνια… Πρόκειται, με λίγα λόγια, για ένα τραγούδι διαχρονικό, από τα λίγα που ξεχώρισαν τα τελευταία, τουλάχιστον, δέκα χρόνια… Kι έχω την αίσθηση πως όταν το πρώτο τραγούδι είναι τέτοιου επιπέδου, ο πήχης μπαίνει πολύ ψηλά και οι «απαιτήσεις» μεγαλώνουν… Ανταποκρινόμενοι στις «απαιτήσεις» λοιπόν, οι συντελεστές κατάφεραν να φτιάξουν ένα ομοιογενές σύνολο τραγουδιών, αντάξιο των προσδοκιών…
Αν έπρεπε να «κατατάξω» κάπου το «Χορό των ημερών», θα έλεγα πως πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό δείγμα «έντεχνου» τραγουδιού, από το τρίπτυχο «συνθέτης-στιχουργός-ερμηνευτής» (χωρίς βεβαίως να σημαίνει πως τα άλλα είδη είναι «άτεχνα», άλλωστε οι «ταμπέλες» μπαίνουν για να συνεννοούμαστε μεταξύ μας).
Όσον αφορά τις συμμετοχές του δίσκου, είναι πάγια θέση μου, πως, σχεδόν πάντα, λειτουργούν θετικά στο γενικό αποτέλεσμα μιας δουλειάς. Όσο αξιόλογος κι εκφραστικός κι αν είναι ένας ερμηνευτής - κι ο Παπαϊωάννου είναι ένας από αυτούς - αλλιώς ακούγεται όταν τραγουδά μόνος του δώδεκα τραγούδια κι αλλιώς όταν τραγουδά εννιά ή δέκα και παρεμβάλλονται, ενδιάμεσα κι άλλες σημαντικές φωνές. Νομίζω πως, όταν σε ένα δίσκο υπάρχουν κι άλλες συμμετοχές, τόσο τα τραγούδια όσο κι ο βασικός ερμηνευτής τους αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο…
«Ακριβοί» και σημερινοί οι στίχοι του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους. Ξεχώρισα αυτούς που βρίσκονται στο «Να μην ξεχνώ», το δεύτερο τραγούδι που ακούστηκε μετά τα «Μεροκάματα» και λένε:
«Να μην ξεχνώ, πως έχω γύρω μου φωτιά
και πάει να κάψει της ζωής μου τ’ακριβά
να μην ξεχνώ πως έχω μέσα μου βαθιά
φτώχια που δεν την αγοράζουν τα λεφτά»
Πριν από λίγες ημέρες «υποδέχθηκα», με ιδιαίτερη χαρά, τον πολυαναμενόμενο δίσκο του Πάνου Παπαϊωάννου, που γράφτηκε με τη συνεργασία του Χρυσόστομου Καραντωνίου στη μουσική και του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους στους στίχους. Σε ένα τραγούδι οι στίχοι είναι του Νίκου Μαμαγκάκη, που υπήρξε για πολλά χρόνια μέντορας τόσο του Παπαϊωάννου, όσο και του Καραντωνίου.
Ίσως να θεωρηθεί υπερβολή, αλλά χαρακτήρισα το δίσκο «πολυαναμενόμενο», γιατί η πορεία του ξεκίνησε με τα «Μεροκάματα», το τραγούδι που απέσπασε το βραβείο κοινού στους «Αγώνες ελληνικού τραγουδιού» της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών το Δεκέμβρη του 2013. Τραγούδι που, εκτός από το βραβείο, απέσπασε γενικότερα τις θετικότερες εντυπώσεις και ακούστηκε όσο λίγα, στις ραδιοφωνικές συχνότητες. Ακούγοντάς το, τουλάχιστον σε μένα και, φαντάζομαι, σε πολλούς ακόμα, γεννήθηκε η προσδοκία για τον ολοκληρωμένο δίσκο, η προετοιμασία του οποίου κράτησε ενάμιση χρόνο.
«Ο χορός των ημερών» γίνεται με δώδεκα τραγούδια:
1) Ένιωσες ποτέ
2) Τα μεροκάματα
3) Να μην ξεχνώ
4) Είκοσι αιώνες – Τραγουδά η Δήμητρα Γαλάνη
5) Παγίδα
6) Κάθε βράδυ
7) Μ’ έναν σχισμένο χάρτη – Τραγουδούν ο Παντελής Θαλασσινός με τον Πάνο Παπαϊωάννου
8) Τα κλειδιά στο χέρι
9) Χορός – Λαμπρινή Καρακώστα
10) Το βαλς των ημερών
11) Το τραγούδι της ψυχής (στίχοι: Νίκος Μαμαγκάκης)
12) Δίπλα μου
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Χρυσόστομο Καραντωνίου που έπαιξε κλασική και ακουστική κιθάρα. Έπαιξαν επίσης οι μουσικοί: Γιάννης Παπατριανταφύλλου: κοντραμπάσο, Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα (7), Νίκος Παραουλάκης: νέυ (5,6,8,9), Δημήτρης Λίβανος: μπουζούκι (11), Χρήστος Παπαδόπουλος: μπουζούκι (2), Κώστας Αγέρης: βιολί (3,6,8,9), τσέλο (1,2,12), τσουμπούς (7), καμπακ κεμανέ (7), ποντιακή λύρα (6,4), νταούλι (6), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: λάφτα (2,5,9), σάζι (2,5,8,9), λαούτο (8), μπαγλαμά (2,5,8), Σωκράτης Γανιάρης (τύμπανα, κρουστά), Τιγκράν Σαρκισιάν: ντουντούκ (4,7), φλογέρα (4), Δρόσος Σκυλάς: κρουστά (5,7,8), Παναγιώτης Μπουραζάνης: ηλεκτρικό μπάσο, effects (4), Αγγέλικα Παπανικολάου: ακορντεόν (1,3,10,11), Δημήτρης Δερμάνης: πιάνο (3,10), Γιάννης Κατσαφλιάκας: μαντολίνο (5,3,10,12), Αντώνης Τζώρτζης: ηλεκτρική κιθάρα (12), Antonio Cortes: ηλεκτρική κιθάρα (4).
Τον αμανέ στο (4) έκανε ο Τιγκράν Σαρκισιάν και το σφύριγμα στο (1) ο Πάνος Παπαϊωάννου.
Η ηχοληψία έγινε από τον Κώστα Αγέρη στο studio «Χάριν Ευφωνίας» ενώ τις μίξεις έκαναν ο Κώστας Αγέρης με τον Αντώνη Τζώρτζη και το mastering ο Αντώνης Τζώρτζης. Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Μαργετουσάκη, που έκανε την επεξεργασία και τη σχεδίαση του εξωφύλλου, μαζί με τον Πάνο Παπαϊωάννου. Την επιμέλεια παραγωγής είχε ο Χρήστος Καρυώτης, ενώ την παραγωγή έκαναν ο Παπαϊωάννου με τον Καραντωνίου. Η Δήμητρα Γαλάνη ηχογραφήθηκε στο studio Sierra, από τον Γιώργο Καρυώτη, ο Πάνος Παπαϊωάννου και η Λαμπρινή Καρακώστα στο Expeptional studio από τον Αντώνη Τζώρτζη και ο Παντελής Θαλασσινός στο προσωπικό του studio «Κουτουρού». Τα τύμπανα ηχογραφήθηκαν στο 2nd Floor studio από τον Άκη Μουχλιανίτη.
Έχω ξαναγράψει, πως θεωρώ τα «Μεροκάματα» ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της εποχής μας - και όχι μόνο - και πως θα ακούγεται με την ίδια «ζέση» και μετά από πολλά, πολλά χρόνια… Πρόκειται, με λίγα λόγια, για ένα τραγούδι διαχρονικό, από τα λίγα που ξεχώρισαν τα τελευταία, τουλάχιστον, δέκα χρόνια… Kι έχω την αίσθηση πως όταν το πρώτο τραγούδι είναι τέτοιου επιπέδου, ο πήχης μπαίνει πολύ ψηλά και οι «απαιτήσεις» μεγαλώνουν… Ανταποκρινόμενοι στις «απαιτήσεις» λοιπόν, οι συντελεστές κατάφεραν να φτιάξουν ένα ομοιογενές σύνολο τραγουδιών, αντάξιο των προσδοκιών…
Αν έπρεπε να «κατατάξω» κάπου το «Χορό των ημερών», θα έλεγα πως πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό δείγμα «έντεχνου» τραγουδιού, από το τρίπτυχο «συνθέτης-στιχουργός-ερμηνευτής» (χωρίς βεβαίως να σημαίνει πως τα άλλα είδη είναι «άτεχνα», άλλωστε οι «ταμπέλες» μπαίνουν για να συνεννοούμαστε μεταξύ μας).
Όσον αφορά τις συμμετοχές του δίσκου, είναι πάγια θέση μου, πως, σχεδόν πάντα, λειτουργούν θετικά στο γενικό αποτέλεσμα μιας δουλειάς. Όσο αξιόλογος κι εκφραστικός κι αν είναι ένας ερμηνευτής - κι ο Παπαϊωάννου είναι ένας από αυτούς - αλλιώς ακούγεται όταν τραγουδά μόνος του δώδεκα τραγούδια κι αλλιώς όταν τραγουδά εννιά ή δέκα και παρεμβάλλονται, ενδιάμεσα κι άλλες σημαντικές φωνές. Νομίζω πως, όταν σε ένα δίσκο υπάρχουν κι άλλες συμμετοχές, τόσο τα τραγούδια όσο κι ο βασικός ερμηνευτής τους αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο…
«Ακριβοί» και σημερινοί οι στίχοι του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους. Ξεχώρισα αυτούς που βρίσκονται στο «Να μην ξεχνώ», το δεύτερο τραγούδι που ακούστηκε μετά τα «Μεροκάματα» και λένε:
«Να μην ξεχνώ, πως έχω γύρω μου φωτιά
και πάει να κάψει της ζωής μου τ’ακριβά
να μην ξεχνώ πως έχω μέσα μου βαθιά
φτώχια που δεν την αγοράζουν τα λεφτά»
