Το 1947 η δισκογραφία αποκτούσε σταδιακά τους κανονικούς της ρυθμούς. Η χώρα βρισκόταν σε εμφύλιο σπαραγμό, αλλά οι πενιές και το θέατρο δεν σταμάτησαν ούτε την περίοδο της Κατοχής.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης ηχογραφούσε στο στούντιο της Columbia τους «θησαυρούς» που είχε δημιουργήσει μεθοδικά στη συμπρωτεύουσα τα χρόνια που οι κατακτητές λυμαίνονταν τον τόπο και το εργοστάσιο δίσκων στην Αθήνα παρέμενε επιταγμένο.
Μαζί παρουσίαζε και τις ανακαλύψεις του. Μεταξύ αυτών και η Στέλλα Χασκίλ η Σαλονικιά… σε ένα μαγικό μπολέρο ερωτικής απόγνωσης.
Αυτό το «Αράπικο λουλούδι» έρχεται να μας κεράσει ο Σωκράτης Μάλαμας μέσα από τα Σκέτα του για την ομορφιά και πολυτιμότητα των οποίων έχω αναφερθεί αρκετές στιγμές.
Μαζί του εδώ στις «απαντήσεις», ταιριαστοί και τεσταρισμένοι συνοδοιπόροι, η Ιουλία Καραπατάκη και ο Φώτης Σιώτας.
Σταθερός ο κεντητής Δημήτρης Λάππας στην κιθάρα και νέο αίμα, ο πολύς Μανώλης Πάππος στο μπουζούκι.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης ηχογραφούσε στο στούντιο της Columbia τους «θησαυρούς» που είχε δημιουργήσει μεθοδικά στη συμπρωτεύουσα τα χρόνια που οι κατακτητές λυμαίνονταν τον τόπο και το εργοστάσιο δίσκων στην Αθήνα παρέμενε επιταγμένο.
Μαζί παρουσίαζε και τις ανακαλύψεις του. Μεταξύ αυτών και η Στέλλα Χασκίλ η Σαλονικιά… σε ένα μαγικό μπολέρο ερωτικής απόγνωσης.
Αυτό το «Αράπικο λουλούδι» έρχεται να μας κεράσει ο Σωκράτης Μάλαμας μέσα από τα Σκέτα του για την ομορφιά και πολυτιμότητα των οποίων έχω αναφερθεί αρκετές στιγμές.
Μαζί του εδώ στις «απαντήσεις», ταιριαστοί και τεσταρισμένοι συνοδοιπόροι, η Ιουλία Καραπατάκη και ο Φώτης Σιώτας.
Σταθερός ο κεντητής Δημήτρης Λάππας στην κιθάρα και νέο αίμα, ο πολύς Μανώλης Πάππος στο μπουζούκι.