κόντρα στους δίσεκτους καιρούς, να παρουσιάζει ολοκληρωμένα έργα, που, αν μη τι άλλο, κοσμούν το μουσικό μας τοπίο. Όπως η τελευταία του δουλειά, με τίτλο «Στου χρόνου τις καταπακτές» με 18 τραγούδια, γραμμένα από οκτώ στιχουργούς και ερμηνευμένα από μια πλειάδα αξιόλογων ερμηνευτών….
1. Αλλάζω (στίχοι Μάρθα Βεκρή) Γιάννης Χαρούλης
2. Παλιές καταπακτές (Μαίρη Φασουλάκη) Γιώτα Νέγκα
3. Εμπιστευτικόν (Άλκης Χριστοφέλλης) Μίλτος Πασχαλίδης
4. Ερωτικό (Σούγκαρλαντ) (Άκος Δασκαλόπουλος) Χρήστος Κωνσταντόπουλος
5. Είμαι εδώ (Λίνα Δημοπούλου) Μπάμπης Τσέρτος
6. Ψυχές (Λίνα Δημοπούλου) Μελίνα Ασλανίδου
7. Σκυτάλη (Γιώργος Κορδέλλας) Διονύσης Τσακνής
8. Σπας τη βιτρίνα (Μαίρη Φασουλάκη) Μπάμπης Τσέρτος
9. Σε χρόνο παρακείμενο (Χρίστος Γ.Παπαδόπουλος) Χρήστος Κωνσταντόπουλος
10. Ένα όνειρο (Μάρθα Βεκρή) Σαββέρια Μαργιολά
11. Άλλη λαλιά (Γιώργος Κορδέλλας) Γιώτα Νέγκα
12. Η αγορά των νικημένων (Μαίρη Φασουλάκη) Μίλτος Πασχαλίδης
13. Μπάτης (Μαίρη Φασουλάκη) Χρήστος Κωνσταντόπουλος
14. Του έρωτα η μάχη (Κώστας Φασουλάς) Μπάμπης Τσέρτος
15. Τα χρόνια που θυμήθηκα (Χρίστος Γ.Παπαδόπουλος) Αμαλία Τάτση
16. Κόκκινο (Χρίστος Γ.Παπαδόπουλος) Χρήστος Κωνσταντόπουλος
17. Ένα όνειρο (Χορωδία) (Μάρθα Βεκρή) Χορωδία Kodaly
18. Cancion triste (Ανώνυμο-Διασκευή Νότης Μαυρουδής)
Κιθάρες: Νότης Μαυρουδής- Γιώργος Τοσικιάν
Στα τραγούδια που ερμηνεύει ο Μπάμπης Τσέρτος, δεύτερη φωνή κάνει η Ντένια Κουρούση, ενώ «Στην αγορά των νικημένων» το Μίλτο Πασχαλίδη συνοδεύει η εξάχρονη Μάγδα Βιτουλαδίτη, μέλος της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου. Η εναρμόνιση της χορωδίας στο «Ένα όνειρο» έγινε από τον Γιάννη Γιαννάκο, ενώ η διεύθυνση της Μικτής Χορωδίας Ωδείου Kodaly έγινε από τον Μιχάλη Πατσέα.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κλασική κιθάρα: Νότης Μαυρουδής – Γιώργος Τοσικιάν
Κοντραμπάσο: Σταύρος Καβαλιεράτος
Ηλεκτρικό μπάσο: Μιχάλης Ευδαίμων
Ντραμς: Καλλίστρατος Δρακόπουλος
Ηλεκτρικές κιθάρες: Βάσω Δημητρίου
Τσέλο: Κωνσταντίνος Μπουντούνης
Μαντολίνο: Γιώργος Γουμενάκης
Κλαρινέτο: Μανούσος Πλουμίδης
Φλάουτο: Σοφία Μαυρογεννίδου
Πλήκτρα-πιάνο: Θανάσης Θάνος
Πιάνο: Νίκος Γουργιώτης
Φυσαρμόνικα: Μάνος Αβαράκης
Ακουστική κιθάρα: Δημήτρης Οικονομάκης
Μπουζούκι-τζουράς-μπαγλαμάς: Δημήτρης Λίβανος
Ακορντεόν-μπαντονεόν: Ηρακλής Βαβάτσικας
Κλαρινέτο: Μανούσος Πλουμίδης
Κρουστά: Πέτρος Πελέλης
Συζητώντας πριν από λίγες ημέρες με το Νότη Μαυρουδή, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην κυκλοφορία του νέου του δίσκου.
ΝΜ: Είναι 18 (!!!) καινούργια τραγούδια, νέων συνεργατών στιχουργών, που αναζήτησαν νέους ερμηνευτές από το χώρο του ελληνικού τραγουδιού (Μελίνα Ασλανίδου, Χρήστος Κωνσταντόπουλος, Σαββέρια Μαργιολά, Γιώτα Νέγκα, Μίλτος Πασχαλίδης, Αμαλία Τάτση, Διονύσης Τσακνής, Μπάμπης Τσέρτος, Γιάννης Χαρούλης, Μικτή Χορωδία Ωδείου Kodaly του Μιχάλη Πατσέα, Νότης Μαυρουδής-Γιώργος Τοσικιάν, Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Πάτρας του Θανάση Τσιπινάκη). Οι «καταπακτές» εξ’ άλλου, είναι οι προσωπικοί μας χώροι που εναποθέτουμε μνήμες, εμπειρίες, μικρές ή μεγάλες ιστορίες, αναζητήσεις, στόχους, καημούς, χαρές, λύπες, όνειρα… Όλα μαζεμένα, φυλαγμένα, χρήσιμα εργαλεία ζωής μέσα στο χρόνο … Είναι ένας δίσκος που σε δύσκολους καιρούς, αναζητάει την επαφή με ένα κοινό απορημένο με ό,τι τον περιβάλει…
- Έχει αποδοχή ένα τέτοιο εγχείρημα στη σημερινή εποχή; Έχετε δηλώσει πως από την πορεία αυτού του δίσκου, ίσως εξαρτηθεί και η δική σας πορεία στη δισκογραφία στο μέλλον… Τι περιμένετε από αυτή τη δουλειά και πώς εννοείτε εσείς την επιτυχία;
ΝΜ: Είναι αυτονόητο πως η «επιτυχία» έχει σχέση με την αποδοχή και η αποδοχή έχει σχέση με την εποχή και τον κόσμο. Τις καταβολές, τις επιρροές και ότι άλλο έχει μεταφερθεί από τα ΜΜΕ στον πολίτη-καταναλωτή μουσικών προϊόντων. Δεν είμαστε μόνοι μας σ’ αυτό τον κόσμο. Βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον και σ’ αυτό αποτεινόμαστε. Κι επειδή στα 66 μου χρόνια βρέθηκα να αυτοχρηματοδοτώ για πρώτη φορά έναν δίσκο μου , αντιλαμβάνεστε κάτω από ποιες συνθήκες και από ποιο διαμορφωμένο δισκογραφικό περιβάλλον, η αποδοχή του κόσμου είναι το ζητούμενο, έστω και αν αυτές οι συνθήκες δεν ευνοούν καθόλου… Με εταιρίες δίσκων σχεδόν ανύπαρκτες, με καταστήματα που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με τα ονομαζόμενα «ελεύθερα ραδιόφωνα» απαξιωμένα, με την TV να συνεχίζει τον υπεροπτικό της αυτισμό γύρω από ζητήματα κουλτούρας και-τέλος-με την ολική κρίση της χώρας να μην επιτρέπει αισιόδοξους δρόμους σε νέα εγχειρήματα. Έτσι, γεννάται το ερώτημα: Θα βρω ξανά την ευκαιρία ενός προσωπικού δίσκου; Με διαλυμένο το δισκογραφικό μέτωπο ουδείς μπορεί να βλέπει τους δρόμους που θα διαμορφωθούν…
-Τόσο αυτός ο δίσκος, όσο και οι περισσότερες από τις παλιές σας δουλειές, είναι πολυσυλλεκτικοί, όσον αφορά τους ερμηνευτές. Αυτό έγινε τυχαία ή πιστεύετε πως είναι προτιμότερο σ’ ένα δίσκο να συμμετέχουν περισσότεροι από έναν τραγουδιστές;
ΝΜ: Οι περισσότεροι δίσκοι μου φτιάχτηκαν για να εξυπηρετήσουν τα τραγούδια και το προσωπικό μου ύφος. Δεν βρίσκω άλλο νόημα στη δισκογραφία, αν δεν αποτυπώνουμε το προσωπικό μας στίγμα- ήχο. Εγώ το πετυχαίνω αυτό με το να επιλέγω τη φωνή που αναζητάει το κάθε τραγούδι. Ομολογώ πως με κουράζει η ακρόαση ενός μόνο ερμηνευτή σε 12-13-14 τραγούδια, όσο καλός και να είναι. Αντίθετα, οι εναλλαγές φωνών σε έναν δίσκο (και μάλιστα 18 τραγουδιών) προσφέρει μια ηχητική ποικιλία εκ των πραγμάτων. Αρκεί να είναι προσεκτική η επιλογή και πιστεύω πως στις “Καταπακτές” μου, το καμάρι μου είναι οι ερμηνευτές και οι στιχουργοί που επέλεξα… (1)
Νιώθω ακούγοντας αυτά τα τραγούδια, να αιωρείται ένα πέπλο μελαγχολίας, απόλυτα ταιριαστό με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας. Και είναι βέβαιο, πως έχουμε να κάνουμε με τραγούδια «βραδυφλεγή»… Που δεν πρόκειται δηλαδή να γίνουν σουξέ με την πρώτη, δε νομίζω άλλωστε πως είναι αυτός ο σκοπός του δημιουργού, πολύ περισσότερο σήμερα, αλλά θα βρούνε τη θέση τους σιγά, σιγά στο χώρο και το χρόνο.
Και για να ’χουμε καλό ρώτημα, ποια τηλεόραση και ποια ραδιόφωνα (εξαιρουμένης της κρατικής ραδιοφωνίας) θα χαρίσουν μερικά λεπτά σ’ αυτές τις τρίλεπτες ή τετράλεπτες καταθέσεις ψυχής; Μήπως όμως, όπως τόνισε ο συνθέτης στην εκδήλωση για την παρουσίαση του δίσκου, «οι δυσκολίες της εποχής επιβάλλουν στη δισκογραφία να παράξει λιγότερα σκουπίδια;» (2) Κανείς δεν ξέρει… Ο χρόνος, ο απόλυτος κριτής θα δείξει… Εμείς, το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε από το δικό μας μετερίζι, είναι η αποδοχή του δίσκου να είναι τέτοια, που θα επιτρέψει στο συνθέτη να συνεχίσει να στολίζει το χώρο με τη σεμνή και δημιουργική του παρουσία…
Σχετικά links
1:Συνέντευξη του Νότη Μαυρουδή στο Θανάση Γιώγλου εδώ
2:Ρεπορτάζ της Χρύσας Σωφρονά από την παρουσίαση του δίσκου στον «Ιανό» εδώ
