Είναι ιδιαίτερα παρήγορο πως στην, από πολλές απόψεις, δύσκολη εποχή που διανύουμε, υπάρχουν ακόμη κάποιοι, ρομαντικούς θα τους έλεγα, που επιμένουν κόντρα στο ρεύμα...
Δεν είναι τυχαίο, πως παρακολουθώντας καθημερινά την ιστοσελίδα της Ελληνικής δισκογραφίας του Πέτρου Δραγουμάνου φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση στη συχνότητα με την οποία κυκλοφορούν πλέον οι δισκογραφικές δουλειές με νέο υλικό. Πολύ περισσότερο αυτές οι οποίες σέβονται τον ακροατή που θα χαλαλίσει 10-15 euro για να τις προμηθευτεί. (Όποιος δηλαδή φιλοτιμηθεί να τα δώσει και δεν παρασυρθεί από το εύκολο down loading - παράνομο κατέβασμα ελληνιστί. Σταματώ εδώ γιατί το θέμα της πειρατείας είναι τεράστιο και δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί).
Μια απ' αυτές τις δουλειές είναι και ο δίσκος του Νικήτα Βοστάνη και του Μάρκου Σαριμανώλη Στου παραδείσου το βυθό με ερμηνευτές τον Μπάμπη Τσέρτο και την Ειρήνη Τουμπάκη.
1) Άσε με να σε παρασύρω (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Χασαποσέρβικο)
2) Τα χρόνια σα βαγόνια (Ειρήνη Τουμπάκη - β' φωνή Μπάμπης Τσέρτος) (5/8)
3) Ρεμπέτικη ιστορία (Καμηλιέρικο)
4) Χρυσαφένια μάτια (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Καλαματιανό)
5) Δυο στράτες νύχτα (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Ζεϊμπέκικο)
6) Να 'τανε να μείνεις λίγο ακόμα (Ειρήνη Τουμπάκη) (Χασάπικο)
7) Δεν είναι τυχαία η ζωή (Μπάλος)
8) Σαν τον πρώτο Αύγουστο (Ζωναράδικο)
9) Πονώ μα δεν τ' ομολογώ (Ζεϊμπέκικο)
10) Του δειλινού τα χρώματα (Ειρήνη Τουμπάκη-β'φωνή Νίκος Καραγιάννης) (Swing)
11) Το φεγγάρι είναι μαχαίρι (στίχοι Αρετή Κελερμένου) (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη)(Ζεϊμπέκικο)
12) Στου παραδείσου το βυθό (Ταγκό)
13) Τα 9 βήματα του Μάνου (Ορχηστρικό) (Ζεϊμπέκικο)
«Αφιερωμένο στο Μάνο Λοΐζο που έκανε μουσική τους ήχους και τα αρώματα της γενέθλιας πόλης μας (Νικήτας Βοστάνης)»
Η ενορχήστρωση έγινε από το Χρήστο Βιδινιώτη και το Φίλιππο Γέμελα. Στο δίσκο έπαιξαν οι μουσικοί: Χ. Βιδινιώτης: μπουζούκι, μπαγλαμάς, τζουράς, κιθάρες, μαντολίνο, cumbus, κρουστά, Β. Τριανταφυλλόπουλος: μπουζούκι, Χ. Καπελιαρής: κιθάρες, Νικόλας Βοστάνης: μπάσο, Αργ. Ιωάννου: τύμπανα Φ. Γέμελας: πιάνο, πλήκτρα, Τ. Βασιλείου: κρουστά, Θ. Μπένος: ακορντεόν, Φ. Περιστέρης: πιάνο, ακορντεόν, πλήκτρα Ν. Ρογκάκος: κιθάρες, μαντολίνο, μαντόλα, Κ. Ασπιώτης: Μπάσο, Μ. Δανιάς: Βιολί, Κ. Μήτσιος: Λαούτο, Μ. Καρπάθιος: Κανονάκι, Κ. Κορκόβελος: Σαντούρι, Φ. Φωτόπουλος: Κλαρίνο, Μ. Μούρμουρας: Κιθάρες, Νικήτας Βοστάνης: φλάουτο
Η παραγωγή έγινε από το Μάρκο Σαριμανώλη, η επιμέλεια παραγωγής από το Νικήτα Βοστάνη ενώ ο δίσκος κυκλοφόρησε από την εταιρεία Καθρέφτης. Πρέπει να σημειωθεί πως τo cd περιέχει παρτιτούρες-οδηγούς από τους Χρήστο Βιδινιώτη, Φίλιππο Γέμελα καθώς και φωτογραφίες των συντελεστών.
Στο ένθετο ο στιχουργός Μάρκος Σαριμανώλης σημειώνει: «Όταν τον Ιούλιο του 2005 ολοκλήρωσα την συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος με τίτλο ΟΜΟΓΟΝΙΑ, δεν φανταζόμουνα πως τα τραγούδια που αναφέρω στις σελίδες του μια μέρα θα έχουν την τύχη να μελοποιηθούν και να ερμηνευτούν από καταξιωμένους καλλιτέχνες συνεχιστές της μουσικής μας παράδοσης. Νικήτα, σε ευχαριστώ για την ουσιαστική και δημιουργική σου συμμετοχή, δουλεύοντας ακατάπαυστα δύο χρόνια στο studio. Μπάμπη, είναι πραγματικά μεγάλη μου τιμή η ερμηνεία των τραγουδιών με την μοναδική σου φωνή. Ειρήνη άφησες το δικό σου ξεχωριστό αποτύπωμα στον δίσκο. Έτσι βαδίσαμε συντροφιά στα μονοπάτια του λαϊκού τραγουδιού και φτάσαμε ως... «Στου παραδείσου το βυθό».
Νοέμβριος 2010
Στον τρίτο του δίσκο λοιπόν, μετά τα Τέρμα Γκάζι και Όνειρο στην έρημο, νομίζω πως ο Νικήτας Βοστάνης παρουσιάζεται ακόμα πιο ώριμος και κατασταλαγμένος, καταθέτοντας μια σειρά από 13 ωραίες συνθέσεις, που κινούνται ανάμεσα στο κλασικό λαϊκό και στο έντεχνο, όπως επικράτησε να λέγεται, τραγούδι... Και με ποικιλία στους ρυθμούς. Ανάμεσα στον αρχηγό των ρυθμών, που δεν είναι άλλος από το ζεϊμπέκικο, ακούμε ταγκό, swing αλλά και χασάπικο, χασαποσέρβικο, ένα αργό ζωναράδικο, καλαματιανό και 5/8... Εξαιρετικό το μικρό ορχηστρικό αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο με το οποίο κλείνει ο δίσκος.
Ακούγοντας τους στίχους του Σαριμανώλη, οι οποίοι στο μεγαλύτερο μέρος τους έχουν σαν θέμα το χωρισμό, σκέφτομαι με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί να τραγουδηθεί ο χωρισμός ακόμα και σήμερα. Όχι ότι ο στιχουργός φέρνει τα πάνω-κάτω στον ελληνικό στίχο, αλλά δεν προσβάλλει κανέναν, ενώ η γραφή του διαφέρει από το μεγαλύτερο ποσοστό των στιχουργών που γράφουν για κατεστραμμένους έρωτες, με απαραίτητα «ορντέβρ» ένα μπουκάλι ουίσκι κι ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα... Και δίπλα σ' όλα αυτά η Ρεμπέτικη ιστορία, με την οποία νομίζω πως ο στιχουργός μεταφέρει τα συναισθήματα όλων των συντελεστών του δίσκου...
Ο Μπάμπης Τσέρτος, ο οποίος είναι, κατά τη γνώμη μου, τραγουδιστής «παντός καιρού», εμφανίζεται εδώ καταθέτοντας σημαντικές ερμηνείες, στον πρώτο ολόκληρο δίσκο του με νέα τραγούδια, από το 1991 που εμφανίστηκε δισκογραφικά. Και αναρωτιέμαι, γιατί τόσα χρόνια δεν το έκανε περισσότερες φορές... Θα μου πείτε, πως όταν ερμηνεύεις τόσο σημαντικά τραγούδια απ' όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής, ίσως να αισθάνεσαι τόσο καλυμμένος, ώστε να μην χρειάζεται να μπεις στη διαδικασία αναζήτησης νέου υλικού ή να μη σε καλύπτει αυτό... Είμαι της γνώμης όμως πως ο Τσέρτος μπορεί και πρέπει να το κάνει συχνότερα...
Όσο για την Ειρήνη Τουμπάκη, μου έκανε εντύπωση όταν την πρωτάκουσα το 2008, στο δίσκο Πράγματα Απλά, να τραγουδά σε β' εκτέλεση ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του αγαπημένου μου Σταύρου Κουγιουμτζή, το Σαν τα πουλιά σκορπίσαμε σε στίχους Γιάννη Λογοθέτη. Ένα τραγούδι που το δισκογράφησε το 1973 ο Γιάννης Πάριος κι από τότε δεν ξανακούστηκε ούτε ζωντανά, ούτε δισκογραφικά. Πιστεύω λοιπόν πως με προσεκτικές επιλογές, όπως αυτές που βρίσκονται Στου Παραδείσου Το Βυθό, θα αφήσει το στίγμα της στο ελληνικό τραγούδι.
Εύχομαι κλείνοντας αυτός ο δίσκος να βρει θέση σε όσο περισσότερες καρδιές και δισκοθήκες είναι δυνατόν, περιμένοντας από τους δημιουργούς του κι άλλα ανάλογα δείγματα στο μέλλον....
Δεν είναι τυχαίο, πως παρακολουθώντας καθημερινά την ιστοσελίδα της Ελληνικής δισκογραφίας του Πέτρου Δραγουμάνου φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση στη συχνότητα με την οποία κυκλοφορούν πλέον οι δισκογραφικές δουλειές με νέο υλικό. Πολύ περισσότερο αυτές οι οποίες σέβονται τον ακροατή που θα χαλαλίσει 10-15 euro για να τις προμηθευτεί. (Όποιος δηλαδή φιλοτιμηθεί να τα δώσει και δεν παρασυρθεί από το εύκολο down loading - παράνομο κατέβασμα ελληνιστί. Σταματώ εδώ γιατί το θέμα της πειρατείας είναι τεράστιο και δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί).
Μια απ' αυτές τις δουλειές είναι και ο δίσκος του Νικήτα Βοστάνη και του Μάρκου Σαριμανώλη Στου παραδείσου το βυθό με ερμηνευτές τον Μπάμπη Τσέρτο και την Ειρήνη Τουμπάκη.
1) Άσε με να σε παρασύρω (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Χασαποσέρβικο)
2) Τα χρόνια σα βαγόνια (Ειρήνη Τουμπάκη - β' φωνή Μπάμπης Τσέρτος) (5/8)
3) Ρεμπέτικη ιστορία (Καμηλιέρικο)
4) Χρυσαφένια μάτια (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Καλαματιανό)
5) Δυο στράτες νύχτα (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη) (Ζεϊμπέκικο)
6) Να 'τανε να μείνεις λίγο ακόμα (Ειρήνη Τουμπάκη) (Χασάπικο)
7) Δεν είναι τυχαία η ζωή (Μπάλος)
8) Σαν τον πρώτο Αύγουστο (Ζωναράδικο)
9) Πονώ μα δεν τ' ομολογώ (Ζεϊμπέκικο)
10) Του δειλινού τα χρώματα (Ειρήνη Τουμπάκη-β'φωνή Νίκος Καραγιάννης) (Swing)
11) Το φεγγάρι είναι μαχαίρι (στίχοι Αρετή Κελερμένου) (β' φωνή Ειρήνη Τουμπάκη)(Ζεϊμπέκικο)
12) Στου παραδείσου το βυθό (Ταγκό)
13) Τα 9 βήματα του Μάνου (Ορχηστρικό) (Ζεϊμπέκικο)
«Αφιερωμένο στο Μάνο Λοΐζο που έκανε μουσική τους ήχους και τα αρώματα της γενέθλιας πόλης μας (Νικήτας Βοστάνης)»
Η ενορχήστρωση έγινε από το Χρήστο Βιδινιώτη και το Φίλιππο Γέμελα. Στο δίσκο έπαιξαν οι μουσικοί: Χ. Βιδινιώτης: μπουζούκι, μπαγλαμάς, τζουράς, κιθάρες, μαντολίνο, cumbus, κρουστά, Β. Τριανταφυλλόπουλος: μπουζούκι, Χ. Καπελιαρής: κιθάρες, Νικόλας Βοστάνης: μπάσο, Αργ. Ιωάννου: τύμπανα Φ. Γέμελας: πιάνο, πλήκτρα, Τ. Βασιλείου: κρουστά, Θ. Μπένος: ακορντεόν, Φ. Περιστέρης: πιάνο, ακορντεόν, πλήκτρα Ν. Ρογκάκος: κιθάρες, μαντολίνο, μαντόλα, Κ. Ασπιώτης: Μπάσο, Μ. Δανιάς: Βιολί, Κ. Μήτσιος: Λαούτο, Μ. Καρπάθιος: Κανονάκι, Κ. Κορκόβελος: Σαντούρι, Φ. Φωτόπουλος: Κλαρίνο, Μ. Μούρμουρας: Κιθάρες, Νικήτας Βοστάνης: φλάουτο
Η παραγωγή έγινε από το Μάρκο Σαριμανώλη, η επιμέλεια παραγωγής από το Νικήτα Βοστάνη ενώ ο δίσκος κυκλοφόρησε από την εταιρεία Καθρέφτης. Πρέπει να σημειωθεί πως τo cd περιέχει παρτιτούρες-οδηγούς από τους Χρήστο Βιδινιώτη, Φίλιππο Γέμελα καθώς και φωτογραφίες των συντελεστών.
Στο ένθετο ο στιχουργός Μάρκος Σαριμανώλης σημειώνει: «Όταν τον Ιούλιο του 2005 ολοκλήρωσα την συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος με τίτλο ΟΜΟΓΟΝΙΑ, δεν φανταζόμουνα πως τα τραγούδια που αναφέρω στις σελίδες του μια μέρα θα έχουν την τύχη να μελοποιηθούν και να ερμηνευτούν από καταξιωμένους καλλιτέχνες συνεχιστές της μουσικής μας παράδοσης. Νικήτα, σε ευχαριστώ για την ουσιαστική και δημιουργική σου συμμετοχή, δουλεύοντας ακατάπαυστα δύο χρόνια στο studio. Μπάμπη, είναι πραγματικά μεγάλη μου τιμή η ερμηνεία των τραγουδιών με την μοναδική σου φωνή. Ειρήνη άφησες το δικό σου ξεχωριστό αποτύπωμα στον δίσκο. Έτσι βαδίσαμε συντροφιά στα μονοπάτια του λαϊκού τραγουδιού και φτάσαμε ως... «Στου παραδείσου το βυθό».
Νοέμβριος 2010
Στον τρίτο του δίσκο λοιπόν, μετά τα Τέρμα Γκάζι και Όνειρο στην έρημο, νομίζω πως ο Νικήτας Βοστάνης παρουσιάζεται ακόμα πιο ώριμος και κατασταλαγμένος, καταθέτοντας μια σειρά από 13 ωραίες συνθέσεις, που κινούνται ανάμεσα στο κλασικό λαϊκό και στο έντεχνο, όπως επικράτησε να λέγεται, τραγούδι... Και με ποικιλία στους ρυθμούς. Ανάμεσα στον αρχηγό των ρυθμών, που δεν είναι άλλος από το ζεϊμπέκικο, ακούμε ταγκό, swing αλλά και χασάπικο, χασαποσέρβικο, ένα αργό ζωναράδικο, καλαματιανό και 5/8... Εξαιρετικό το μικρό ορχηστρικό αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο με το οποίο κλείνει ο δίσκος.
Ακούγοντας τους στίχους του Σαριμανώλη, οι οποίοι στο μεγαλύτερο μέρος τους έχουν σαν θέμα το χωρισμό, σκέφτομαι με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί να τραγουδηθεί ο χωρισμός ακόμα και σήμερα. Όχι ότι ο στιχουργός φέρνει τα πάνω-κάτω στον ελληνικό στίχο, αλλά δεν προσβάλλει κανέναν, ενώ η γραφή του διαφέρει από το μεγαλύτερο ποσοστό των στιχουργών που γράφουν για κατεστραμμένους έρωτες, με απαραίτητα «ορντέβρ» ένα μπουκάλι ουίσκι κι ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα... Και δίπλα σ' όλα αυτά η Ρεμπέτικη ιστορία, με την οποία νομίζω πως ο στιχουργός μεταφέρει τα συναισθήματα όλων των συντελεστών του δίσκου...
Ο Μπάμπης Τσέρτος, ο οποίος είναι, κατά τη γνώμη μου, τραγουδιστής «παντός καιρού», εμφανίζεται εδώ καταθέτοντας σημαντικές ερμηνείες, στον πρώτο ολόκληρο δίσκο του με νέα τραγούδια, από το 1991 που εμφανίστηκε δισκογραφικά. Και αναρωτιέμαι, γιατί τόσα χρόνια δεν το έκανε περισσότερες φορές... Θα μου πείτε, πως όταν ερμηνεύεις τόσο σημαντικά τραγούδια απ' όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής, ίσως να αισθάνεσαι τόσο καλυμμένος, ώστε να μην χρειάζεται να μπεις στη διαδικασία αναζήτησης νέου υλικού ή να μη σε καλύπτει αυτό... Είμαι της γνώμης όμως πως ο Τσέρτος μπορεί και πρέπει να το κάνει συχνότερα...
Όσο για την Ειρήνη Τουμπάκη, μου έκανε εντύπωση όταν την πρωτάκουσα το 2008, στο δίσκο Πράγματα Απλά, να τραγουδά σε β' εκτέλεση ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του αγαπημένου μου Σταύρου Κουγιουμτζή, το Σαν τα πουλιά σκορπίσαμε σε στίχους Γιάννη Λογοθέτη. Ένα τραγούδι που το δισκογράφησε το 1973 ο Γιάννης Πάριος κι από τότε δεν ξανακούστηκε ούτε ζωντανά, ούτε δισκογραφικά. Πιστεύω λοιπόν πως με προσεκτικές επιλογές, όπως αυτές που βρίσκονται Στου Παραδείσου Το Βυθό, θα αφήσει το στίγμα της στο ελληνικό τραγούδι.
Εύχομαι κλείνοντας αυτός ο δίσκος να βρει θέση σε όσο περισσότερες καρδιές και δισκοθήκες είναι δυνατόν, περιμένοντας από τους δημιουργούς του κι άλλα ανάλογα δείγματα στο μέλλον....
