Ο Μιχάλης Νικολούδης είναι ένας μουσικός με πολύχρονη πορεία στην δισκογραφία και σε διαφορετικούς δημιουργικούς ρόλους. Από μουσικός, περφόρμερ και τραγουδοποιός, σε πολλά και διαφορετικά στυλ, μέχρι ενορχηστρωτής, παραγωγός και ηχολήπτης, εδώ και αρκετά χρόνια προσφέρει έργο χωρίς να αυτοδιαφημίζεται ή να προβάλλεται ιδιαίτερα.
Δίνει τακτικά το παρόν με νέες ηχογραφήσεις είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος και υποστηρίζοντας ομότεχνούς του μουσικούς τραγουδιστές και στιχουργούς.
Στον νέο δίσκο «Έχω Ρίζα Στον Αέρα» μας παρουσιάζει μια σειρά από 11 τραγούδια με στίχους Οδυσσέα Ιωάννου (3), Βίκυς Γεροθεοδώρου (6) κι από ένα, ο πανταχού παρών Νίκος Μωραΐτης και ο αειθαλής Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Μελωδικές μπαλάντες με στοιχεία έθνικ, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε, τα 11 τραγούδια του CD που ερμηνεύονται από δύο νέες, σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενες, φωνές την ηθοποιό Μαριάννα Πολυχρονίδη, που την γνωρίσαμε από την συνεργασία της με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και τη νεαρή Θεσσαλονικιά Δέσποινα Χατζηνικολάου αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Δροσερές κοριτσίστικες θεατρικές ερμηνείες μεταφέρουν την αμεσότητα αλλά και την ασάφεια των στίχων, ενώ στην λιτή ενορχήστρωση ξεχωρίζουν τα λαουτο-μαντολινοειδή και οι κιθάρες.
Δίνει τακτικά το παρόν με νέες ηχογραφήσεις είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος και υποστηρίζοντας ομότεχνούς του μουσικούς τραγουδιστές και στιχουργούς.
Στον νέο δίσκο «Έχω Ρίζα Στον Αέρα» μας παρουσιάζει μια σειρά από 11 τραγούδια με στίχους Οδυσσέα Ιωάννου (3), Βίκυς Γεροθεοδώρου (6) κι από ένα, ο πανταχού παρών Νίκος Μωραΐτης και ο αειθαλής Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Μελωδικές μπαλάντες με στοιχεία έθνικ, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε, τα 11 τραγούδια του CD που ερμηνεύονται από δύο νέες, σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενες, φωνές την ηθοποιό Μαριάννα Πολυχρονίδη, που την γνωρίσαμε από την συνεργασία της με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και τη νεαρή Θεσσαλονικιά Δέσποινα Χατζηνικολάου αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Δροσερές κοριτσίστικες θεατρικές ερμηνείες μεταφέρουν την αμεσότητα αλλά και την ασάφεια των στίχων, ενώ στην λιτή ενορχήστρωση ξεχωρίζουν τα λαουτο-μαντολινοειδή και οι κιθάρες.
Το συνολικό αποτέλεσμα ευχάριστα καλόηχο έστω και χωρίς αιχμές και ιδιαίτερες μελωδικές πρωτοτυπίες.