όμορφο δίσκο. Η μελωδική και ευαίσθητη γραφή του κεντράρει διάνα στη ροκ εν ρολ νοσταλγία του «Τα μικρά μπαλκόνια» με τους γοητευτικά «φευγάτους» στίχους της Σάννυ Μπαλτζή αλλά και στα «Ξημερώματα» με την παραδοσιακή ρίζα και τους στίχους του ξεχωριστού Άκου Δασκαλόπουλου που ο Λάκης Παπαδόπουλος κρατούσε χρόνια στο συρτάρι του. Εξαιρετικές οι ερμηνείες και του Διονύση Σαββόπουλου στο πρώτο όπως και του Μίλτου Πασχαλίδη στο δεύτερο τραγούδι.
Η λαϊκή και ροκ ματιά του τραγουδοποιού αναβλύζει γάργαρα στο «Ένα θα σου πω» με τον απολαυστικό πάντα πάντα Πασχάλη Τερζή και τους στέρεους και άμεσους στίχους του Κυριάκου Ντούμου. Δικό τους και το φινάλε, «Πικροσάββατα», αφιερωμένο στο Δημήτρη Μητροπάνο που τραγουδά ο ίδιος ο Λάκης (διάβασε και άκουσε ΕΔΩ).
Μελαγχολικό αλλά «τραβηκτικό» το χασάπικο «Πως χαιρετάνε ξέχασα» με τη Νατάσσα Θεοδωρίδου
Οι καταβολές του Παπαδόπουλου απ’ το «ελαφρό» αχνοφέγγουν στο «Σκοτεινό μου μυαλό» με τον Πάνο Μουζουράκη.
Στο «Ας πάψει το κλάμα» οι στίχοι της Λίνας Δημοπούλου παίζουν με το «μύθο» του Κώτζα Χατζή, ο οποίος και το αποδίδει με εκφραστικότητα. Αντιστοίχως κινείται και η Μαρινέλλα που ντουετάρει με τον Λάκη στο «Να ’ρθει τώρα η νύχτα» σε στίχους Νίκου Μωραΐτη, όπως και ο Γιάννης Πάριος στις «Καραμέλες» της Μπαλτζή. Όλα είναι εδώ, ελαφρό…, Ιταλία, Γαλλία…
Η Αρλέτα με την ερμηνεία της και ο Μιχάλης Αβατάγγελος με το λόγο του νοστιμίζουν –το χρειαζόταν- το δίσκο με την «Παγωμένη σούπα». Αντίστοιχη και η συμβολή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και του Φοίβου Δεληβοριά με τον χιουμοριστικό λόγο του Παντελή Αμπαζή, παρότι δηλώνουν σε latin ύφος «Δεν Παίρνω Απόφαση Καμία». Ο Λάκης κεντάει σε γνώριμους ρυθμούς στο «Γατόνι», επίσης του σκωπτικού Αμπαζή. Πριν το συγκινητικό τέλος για το φίλο Μητροπάνο, το «Ποια Θα Με Πάει Σπίτι Απόψε» με το Δεληβοριά και τον Παπαδόπουλο κλείνει το πάρτι.
Κάπως έτσι κύλισε ο δίσκος, σαν μια γιορτή… με φίλους και τραγούδια.
Ο λόγος στον οικοδεσπότη: “Έπεσα σε μια παρέα από μεγάλα παιδιά που τους είχε λείψει το παιχνίδι και έτσι, όταν τους πρότεινα κυνηγητό, κρυφτό, βόλους, «φτου ξελευθερία», μακριά γαϊδούρα και μήλα, τους είδα πρόθυμους να παίξουν μαζί μου. Η Μαρινέλλα δεν μαζευόταν, ο συμμαθητής μου ο Τερζής τη καταβρήκε, του σκανταλιάρη Πάριου ήταν η καλύτερη του και η Αρλέτα με βλέμμα απλανές παρακολουθούσε τον Σαββόπουλο με τον Χατζή να βηματίζουν χαμογελαστοί. Τώρα εμείς οι νεότεροι Πασχαλίδης, Μουζουράκης, Δεληβοριάς, Θεοδωρίδου και εγώ, από την εξέδρα προσέχαμε τον Παπακωνσταντίνου που έκανε μονόζυγο να μην πέσει πάνω μας.
Με το παιχνίδι μας φτιάξαμε ένα υπέροχο cd. Σας ευχαριστώ πολύ.”
Mε αγάπη
ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Την ενορχήστρωση των τραγουδιών υπογράφει ο Γιώργος Ζαχαρίου. Το εξώφυλλο έχει ζωγραφίσει ο γιός του Λάκη, Άγγελος Παπαδόπουλος που σπουδάζει εικαστικά.
*Σε όποιο τραγούδι δεν αναφέρεται στιχουργός, οι στίχοι είναι της Σάννυ Μπαλτζή
Η λαϊκή και ροκ ματιά του τραγουδοποιού αναβλύζει γάργαρα στο «Ένα θα σου πω» με τον απολαυστικό πάντα πάντα Πασχάλη Τερζή και τους στέρεους και άμεσους στίχους του Κυριάκου Ντούμου. Δικό τους και το φινάλε, «Πικροσάββατα», αφιερωμένο στο Δημήτρη Μητροπάνο που τραγουδά ο ίδιος ο Λάκης (διάβασε και άκουσε ΕΔΩ).
Μελαγχολικό αλλά «τραβηκτικό» το χασάπικο «Πως χαιρετάνε ξέχασα» με τη Νατάσσα Θεοδωρίδου
Οι καταβολές του Παπαδόπουλου απ’ το «ελαφρό» αχνοφέγγουν στο «Σκοτεινό μου μυαλό» με τον Πάνο Μουζουράκη.
Στο «Ας πάψει το κλάμα» οι στίχοι της Λίνας Δημοπούλου παίζουν με το «μύθο» του Κώτζα Χατζή, ο οποίος και το αποδίδει με εκφραστικότητα. Αντιστοίχως κινείται και η Μαρινέλλα που ντουετάρει με τον Λάκη στο «Να ’ρθει τώρα η νύχτα» σε στίχους Νίκου Μωραΐτη, όπως και ο Γιάννης Πάριος στις «Καραμέλες» της Μπαλτζή. Όλα είναι εδώ, ελαφρό…, Ιταλία, Γαλλία…
Η Αρλέτα με την ερμηνεία της και ο Μιχάλης Αβατάγγελος με το λόγο του νοστιμίζουν –το χρειαζόταν- το δίσκο με την «Παγωμένη σούπα». Αντίστοιχη και η συμβολή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και του Φοίβου Δεληβοριά με τον χιουμοριστικό λόγο του Παντελή Αμπαζή, παρότι δηλώνουν σε latin ύφος «Δεν Παίρνω Απόφαση Καμία». Ο Λάκης κεντάει σε γνώριμους ρυθμούς στο «Γατόνι», επίσης του σκωπτικού Αμπαζή. Πριν το συγκινητικό τέλος για το φίλο Μητροπάνο, το «Ποια Θα Με Πάει Σπίτι Απόψε» με το Δεληβοριά και τον Παπαδόπουλο κλείνει το πάρτι.
Κάπως έτσι κύλισε ο δίσκος, σαν μια γιορτή… με φίλους και τραγούδια.
Ο λόγος στον οικοδεσπότη: “Έπεσα σε μια παρέα από μεγάλα παιδιά που τους είχε λείψει το παιχνίδι και έτσι, όταν τους πρότεινα κυνηγητό, κρυφτό, βόλους, «φτου ξελευθερία», μακριά γαϊδούρα και μήλα, τους είδα πρόθυμους να παίξουν μαζί μου. Η Μαρινέλλα δεν μαζευόταν, ο συμμαθητής μου ο Τερζής τη καταβρήκε, του σκανταλιάρη Πάριου ήταν η καλύτερη του και η Αρλέτα με βλέμμα απλανές παρακολουθούσε τον Σαββόπουλο με τον Χατζή να βηματίζουν χαμογελαστοί. Τώρα εμείς οι νεότεροι Πασχαλίδης, Μουζουράκης, Δεληβοριάς, Θεοδωρίδου και εγώ, από την εξέδρα προσέχαμε τον Παπακωνσταντίνου που έκανε μονόζυγο να μην πέσει πάνω μας.
Με το παιχνίδι μας φτιάξαμε ένα υπέροχο cd. Σας ευχαριστώ πολύ.”
Mε αγάπη
ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Την ενορχήστρωση των τραγουδιών υπογράφει ο Γιώργος Ζαχαρίου. Το εξώφυλλο έχει ζωγραφίσει ο γιός του Λάκη, Άγγελος Παπαδόπουλος που σπουδάζει εικαστικά.
*Σε όποιο τραγούδι δεν αναφέρεται στιχουργός, οι στίχοι είναι της Σάννυ Μπαλτζή
