Γιώργος Αρκομάνης μελοποιεί Μαρία Πολυδούρη

(ΑΚΟΥΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ) «Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες». Το να καταπιάνεται ένας νέος συνθέτης με την ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη, εν έτι 2012, είναι από μόνο του…
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

γεγονός που αξίζει αναφοράς. Πολύ περισσότερο όταν η σύνθεση δεν προδίδει το λόγο και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό. Αυτά συμβαίνουν σε ένα cd που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον «Καθρέφτη Ήχων Αληθινών» με μελοποιημένα ποιήματα της Μαρίας Πολυδούρη από τον ταλαντούχο συνθέτη Γιώργο Αρκομάνη και τίτλο «Γιατί μ’αγάπησες». Τραγουδούν ο Αλέξανδρος Χατζής, η Ελευθερία Ορδουλίδου, η Ντένια Κουρούση, η Βάσια Ζήλου και η χορωδία «Μαρσύας». Απαγγέλει η Βάσια Ζήλου.

1. Αχ, τα τραγούδια σου - Απαγγελία
2. Οι τρίλλιες που σβήνουν - Ορχηστρικό
3. Έλα γλυκέ… - Ελευθερία Ορδουλίδου
4. Γιατί μʼ αγάπησες – Βάσια Ζήλου
5. Πρωινό – Αλέξανδρος Χατζής
6. Όνειρο - Ορχηστρικό
7. Όνειρο – Ντένια Κουρούση
8. Αχ, η καρδιά μου… - Αλέξανδρος Χατζής
9. Σʼ ένα φίλο – Αλέξανδρος Χατζής
10. Ποιός ξέρει… - Ντένια Κουρούση
11. Δε θα το πουνʼ… - Ελευθερία Ορδουλίδου
12. Μεσʼστο σπιτάκι μου - Ορχηστρικό
13. Μεσʼστο σπιτάκι μου – Αλέξανδρος Χατζής
14. Σαν πεθάνω – Αλέξανδρος Χατζής
15. Όλα είναι ωραία - Απαγγελία
16. Ηχώ στο χάος - Ορχηστρικό

Η ενορχήστρωση και διεύθυνση της ορχήστρας έγιναν από το συνθέτη.

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιώργος Αρκομάνης: Μπουζούκι, μπαγλαμά, ακουστική και κλασική κιθάρα
Βικτωρία Κυριακίδη: Φλάουτο
Ξενοφών Συμβουλίδης, Χριστίνα Παπαδοπούλου: Όμποε
Δημήτρης Ουρανός: Τρίγωνο, κουρτίνα
Στάθης Μαραγκός: Ντέφι
Νίκος Σταύρου – Γκλόγκενσπηλ: ξυλόφωνο
Νεκτάριος Βασιλείου: Τύμπανα, κρουστά
Γρηγόρης Παυλάκος: Τύμπανα
Νίκος Δραγώνας: Κλασική κιθάρα
Νίκος Κοταράς, Βασίλης Καραχούτης: Ηλ.μπάσο
Ιώ Κυριακίδη: Πιάνο
Σταμάτης Μπίτσικος: Πιάνο, πλήκτρα
Χάρης Κομπότης, Αγγελική Κουφού, Τόντορ Τοντόροφ: Ακορντεόν
Θοδωρής Λυκουρόπουλος: Βιολί
Μπιλιάνα Ζαχαρίνοβα, Αθηνά Γιατρά: Βιόλα
Στέφανος Μπούκης:Βιολοντσέλο
Στο τραγούδι «Σ ʼένα φίλο», ταξίμι στο μπουζούκι παίζει ο Χρήστος Κωνσταντίνου.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τους Νίκο Αρκομάνη και Σταμάτη Μπίτσικο στα «Play recording studio» και «Studio 5»

Εκ μέρους του «Καθρέφτη» οι Μωυσής Ασέρ και Νικήτας Βοστάνης χαιρετίζουν την έκδοση:
«Η Μαρία Πολυδούρη είναι μια εξέχουσα ποιήτρια της μεσοπολεμικής ερωτικής ποίησης που άφησε την σφραγίδα της στα ελληνικά γράμματα μέσα από το έργο της και την διακριτική της παρουσία. Η χαρά μας ήταν ιδιαίτερη όταν ο μουσικός και συνθέτης Γιώργος Αρκομάνης μας παρουσίασε έναν ολοκληρωμένο κύκλο τραγουδιών βασισμένο στην ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη με τις πολύ καλές ερμηνείες των Αλέξανδρο Χατζή, Βάσια Ζήλου, Ντένια Κουρούση και Ελευθερία Ορδουλίδου».

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη Φιλουμένα Ζλατάνου για το www.ogdoo.gr, ο Γιώργος Αρκομάνης έδωσε τη δική του εκδοχή στις έννοιες έντεχνο και λαϊκό τραγούδι:

«Eρ: Έχετε μελετήσει την ελληνική μουσική. Εντέλει τι σημαίνει λαϊκό και τι έντεχνο τραγούδι;
Απ: Είναι πραγματικά πολύ μεγάλη συζήτηση! Το έντεχνο αποδόθηκε ως όρος για να περιγράψει την συνύπαρξη μουσικής-ποίησης και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή υφή που του δίνουν, μιας και δεν χαρακτηρίζει “ύφος” αλλά στοιχείο σύνθεσης ή πληροφορία καλύτερα! Απ' την άλλη το λαϊκό τραγούδι χαρακτηρίζει την συνέχεια του ρεμπέτικου μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 70'. Το πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι παραείμαστε σχολαστικοί, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για ταμπέλες κατηγοριών αρχειοθέτησης». (1)

Κάπως έτσι είναι… Αν μετά την ακρόαση αυτού του δίσκου, ήμουν υποχρεωμένος να τον κατατάξω κάπου, δεν θα ήξερα αν θα τον τοποθετούσα στο έντεχνο ή στο λαϊκό τραγούδι. Μάλλον προς το έντεχνο κλίνει, δεδομένης της άποψης του συνθέτη ότι το έντεχνο περιγράφει τη συνύπαρξη μουσικής-ποίησης. Υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία και από το λαϊκό. Πραγματικά όμως, πιστεύω εν τέλει, πως όλα αυτά είναι ταμπέλες και συμβολισμοί. Πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά με πολύ καλές ερμηνείες από τους τραγουδιστές, που όποιος την ακούσει, είναι βέβαιο πως δεν θα χάσει την ώρα του… Το αντίθετο μάλιστα… Πολύ περισσότερο μέσα στην εποχή γενικής κρίσης που κυκλοφορεί, την καθιστά ακόμα σημαντικότερη…

Η Μαρία Πολυδούρη γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1902, κόρη του Ευγένιου Πολυδούρη και της Κυριακής, το γένος Μαρκάτου. Το 1916 δημοσίευσε το πεζοτράγουδο «Ο πόνος της μάνας», στο περιοδικό «Οικογενειακός Αστήρ». Τον ίδιο χρόνο συγκέντρωσε ποιήματα στη συλλογή «Μαργαρίτες», την οποία τελικά δεν εξέδωσε. Σε ηλικία 18 χρονών έχασε και τους δύο γονείς της, με σαράντα μέρες διαφορά.

Το 1922 μετατέθηκε στη νομαρχία Αττικής, απ 'τη νομαρχία Μεσσηνίας, όπου είχε διοριστεί 4 χρόνια νωρίτερα. Στο μεταξύ είχε ήδη γραφτεί στη Νομική Σχολή, όπου και γνωρίστηκε με τον Κώστα Καρυωτάκη, τον οποίο ερωτεύτηκε παράφορα. Την ίδια περίοδο δημοσίευσε στίχους σε διάφορα περιοδικά.

Το 1924 εγκατέλειψε τις σπουδές της και γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη σχολή «Κουναλάκη». Το 1926 πήρε μέρος σε παράσταση του έργου του Νικοντέμι «Το Κουρέλι» και πήγε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή ραπτικής «Pigier». Στο Παρίσι προσβλήθηκε από φυματίωση και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο «Charite». Επέστρεψε στην Αθήνα το 1928 και μπήκε στο σανατόριο «Σωτηρία» και αργότερα στην κλινική «Χρηστομάνου», όπου πέθανε το 1930 σε ηλικία 28 χρονών. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της πρόλαβε να εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Οι τρίλλιες που σβήνουν» (1928) και «Ηχώ στο χάος» (1929). Η Μαρία Πολυδούρη ανήκει στη λογοτεχνική γενιά του '20, που καλλιέργησε το αίσθημα του ανικανοποίητου και της παρακμής. Ο έρωτας και ο θάνατος, είναι οι δύο άξονες, γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η ποίησή της. (2)

Ο Γιώργος Αρκομάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Σε ηλικία 10 ετών, ξεκίνησε μαθήματα κλασικής κιθάρας με τον Jack Rogers και συγχρόνως ασχολήθηκε με την ηλεκτρική και την ακουστική κιθάρα. Στη συνέχεια μελέτησε, θεωρητικά και πρακτικά, την «λαϊκή» και «έντεχνη» ελληνική μουσική, με τη βοήθεια σημαντικών καλλιτεχνών του είδους (Χρήστου Κωνσταντίνου, Νίκου Τατασόπουλου, Ηλία Λεπενιώτη, Κώστα Βαμβούκου κ.α.) και από το 1998 άρχισε την επαγγελματική του πορεία, ως σολίστ μπουζουκιού. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα πιάνου και θεωρίας με τον Τάσο Ξηράκη, έπειτα αρμονία, μορφολογία, μουσική ανάλυση και τραγούδι με τον Γρηγόρη Σουρμαΐδη και τζαζ αρμονία και ενορχήστρωση με τον Νίκο Κοταρά.

Σπούδασε «ειδικό αρμονίας» με τον Φίλιππο Χίου (ωδείο Ορφέας), «ειδικό αντίστιξης» και «φούγκα» με τον Νίκο Καριώτη (Εθνικό ωδείο) και διεύθυνση ορχήστρας με τον Ραφαήλ Πυλαρινό (London college of music). Συμμετείχε σε σεμινάρια (διεύθυνσης, σύνθεσης, ενορχήστρωσης, αισθητικής, ανάλυσης έργων, μορφολογίας, οργανογνωσίας, σημειογραφίας, ιστορίας, μουσικοκινητικής, μουσικοθεραπείας, φιλοσοφίας, ψυχολογίας κλπ) κορυφαίων καλλιτεχνών (Θεόδωρου Αντωνίου, Γιώργου Μηνά, Σπύρου Κλάψη, Χρήστου Παρασκευόπουλου κ.α.).

Ως δάσκαλος μουσικής έχει εργαστεί και έχει αναλάβει την παρουσίαση σεμιναρίων ποικίλης θεματολογίας (Η μουσική στη τέχνη της μαγείας, Οι δρόμοι της ελληνικής λαϊκής μουσικής, Οργανογνωσία κλπ) σε ωδεία, εργαστήρια και χώρους τέχνης & πολιτισμού (Ωδείο Ορφέας, Α.Τ. Ελλάδας κ.α.). Εργασίες και έρευνες του έχουν δημοσιευθεί (ΤΑ ΝΕΑ, Βήμαgazino, κ.α.).

Στο ενεργητικό του έχει πληθώρα εμφανίσεων και συμμετοχών ως συνθέτης, μαέστρος, σολίστ, ενορχηστρωτής και καλλιτεχνικός διευθυντής, σε θέατρα (Λυρική σκηνή, Γυάλινο μουσικό, Δαϊς κλπ), νυχτερινά κέντρα (Cine Κεραμεικός, Τολ, Old times κλπ), συναυλιακούς χώρους (Μέγαρο μουσικής Αθηνών & Θεσσαλονίκης, Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη κλπ), ξενοδοχεία (Divani Caravel, Metropolitan, Intercontinental), στούντιο ηχογραφήσεων (Sierra, Studio 5, Play recording studio κλπ), τηλεοπτικά (AΝΤ1, Alpha, ΕΡΤ κλπ) και ραδιοφωνικά κανάλια (Όασις, Επικοινωνία, ΕΡΑ κλπ). Έχει συνθέσει έργα και τραγούδια για σόλο, μικρά και μεγάλα μουσικά σύνολα, με τη συχνή συνύπαρξη μουσικών οργάνων, δομών και ειδών διαφορετικής κατεύθυνσης και αισθητικής, που σκιαγραφούν το προσωπικό «ύφος» του συνθέτη. Μερικά χαρακτηριστικά έργα του: «Νύχτα βροχερή» (2003), «Γιατί μʼ αγάπησες» (2003-ʼ06), «Ψυχές της νύχτας» (2004), «Μικρό ρέκβιεμ»(2009), «Ηχώ του διαστήματος» (2009), «Γυμνοί αυτοσχεδιασμοί» (2010), «Ψεύτικες αλήθειες» (2008-ʼ11) κ.α. (2)

Πηγές:
1)Ο Γιώργος Αρκομάνης μελοποιεί Μαρία Πολυδούρη (ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ)
http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=1819&Itemid=14
2) http://www.musicmirror.gr/php/articles.php?lng=gr&pg=933
3) http://www.arkomanis.com


 

 

 

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!