24 από αυτά κυκλοφόρησαν σε δίσκους 33 στροφών με τίτλους Επιμένω και Tι Να Πεις Και Τι Ν’ αφήσεις. Από τότε πίστευα ότι είναι πολύ αδικημένα γιατί έμειναν ελάχιστο χρόνο στην κυκλοφορία, επειδή η δισκογραφική εταιρεία που τα εξέδωσε ανέστειλε τη λειτουργία της.»
Με αυτό τον κατατοπιστικό τρόπο, ο Γιάννης Λεμπέσης προλογίζει την τελευταία του δισκογραφική κατάθεση. Γεννημένος στο Κρεμαστό Ευβοίας, με πτυχίο τοπογράφου μηχανικού στο βιογραφικό του, ο Λεμπέσης εδώ και περίπου 30 χρόνια γράφει επισήμως την δική του πορεία στο νεορεμπέτικο τοπίο, με συνέπεια, επιμονή, ψυχή και μεράκι. Αυτά είναι τα στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίσει στο χώρο του κι ο κόσμος να αγαπήσει τον ίδιο και τα τραγούδια του. Εργάτης από τους λίγους στο πάλκο, ο Λεμπέσης έχει αποκτήσει πιστό κοινό που «γουστάρει» να διασκεδάζει με ρεμπέτικα, σμυρνέϊκα, παραδοσιακά και ορθόδοξα ρεμπετολαϊκά του '50 αλλά και με τα δικά του, που στην ουσία πατούν στις φόρμες και την τεχνοτροπία που οριοθετούν οι παραπάνω αφετηρίες. Εκεί ανήκει η καρδιά του, εκεί φωλιάζουν οι πηγές της έμπνευσής του συνδυασμένες με εύστοχους, σύγχρονους, κοινωνικούς κυρίως αλλά και ερωτικούς στίχους.
Δίχως να καινοτομεί, λειτουργεί συνειδητά ως συνεχιστής της κλασικής σχολής του λαϊκού. Η γνώση του για το είδος που υπηρετεί, η διαρκής φλόγα κι έντονη ζεστασιά γι’ αυτό, μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο, μαζί με την μαστοριά και τις κατακτήσεις του ως μουσικός, ερμηνευτής και δημιουργός. Στην ωριμότητα του επανέρχεται δισκογραφικά με παλιά του κομμάτια σε νέες προσεγγίσεις αλλά και με νεότερα. Όσον αφορά τα πρώτα, πράττει ορθά, που τα ξαναλέει καθώς πράγματι οι δίσκοι που έγραψε στη Sonora το '91 και το '93 αδικήθηκαν από τις συγκυρίες και πέρασαν μόνο στους μυημένους. Μάλιστα κάποια λογοκρίθηκαν απ’ την περίφημη επιτροπή, κόπηκαν (Αναρχικά συνθήματα) ή ανάγκασαν τον Λεμπέση να προσαρμόσει αναλόγως την θεματική τους (Τρέμω για το μέλλον). Ευτυχώς τώρα δίνεται η ευκαιρία της ιστορικής αποκατάστασής τους. Από την άλλη ο Λεμπέσης είναι σε θέση πλέον να αναδείξει πληρέστερα και πιο μεστά τις καλές πρώτες ύλες των τραγουδιών που εμπεριέχονται στο εν λόγω δισκογράφημα. Εννέα από αυτά που αποδίδονται από τους Κατερίνα Σκορδαλάκη, Μαρία Καπετανίδου και Χρήστο Καρακώστα προέρχονται από τις αυθεντικές εγγραφές.
Με αυτό τον κατατοπιστικό τρόπο, ο Γιάννης Λεμπέσης προλογίζει την τελευταία του δισκογραφική κατάθεση. Γεννημένος στο Κρεμαστό Ευβοίας, με πτυχίο τοπογράφου μηχανικού στο βιογραφικό του, ο Λεμπέσης εδώ και περίπου 30 χρόνια γράφει επισήμως την δική του πορεία στο νεορεμπέτικο τοπίο, με συνέπεια, επιμονή, ψυχή και μεράκι. Αυτά είναι τα στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίσει στο χώρο του κι ο κόσμος να αγαπήσει τον ίδιο και τα τραγούδια του. Εργάτης από τους λίγους στο πάλκο, ο Λεμπέσης έχει αποκτήσει πιστό κοινό που «γουστάρει» να διασκεδάζει με ρεμπέτικα, σμυρνέϊκα, παραδοσιακά και ορθόδοξα ρεμπετολαϊκά του '50 αλλά και με τα δικά του, που στην ουσία πατούν στις φόρμες και την τεχνοτροπία που οριοθετούν οι παραπάνω αφετηρίες. Εκεί ανήκει η καρδιά του, εκεί φωλιάζουν οι πηγές της έμπνευσής του συνδυασμένες με εύστοχους, σύγχρονους, κοινωνικούς κυρίως αλλά και ερωτικούς στίχους.
Δίχως να καινοτομεί, λειτουργεί συνειδητά ως συνεχιστής της κλασικής σχολής του λαϊκού. Η γνώση του για το είδος που υπηρετεί, η διαρκής φλόγα κι έντονη ζεστασιά γι’ αυτό, μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο, μαζί με την μαστοριά και τις κατακτήσεις του ως μουσικός, ερμηνευτής και δημιουργός. Στην ωριμότητα του επανέρχεται δισκογραφικά με παλιά του κομμάτια σε νέες προσεγγίσεις αλλά και με νεότερα. Όσον αφορά τα πρώτα, πράττει ορθά, που τα ξαναλέει καθώς πράγματι οι δίσκοι που έγραψε στη Sonora το '91 και το '93 αδικήθηκαν από τις συγκυρίες και πέρασαν μόνο στους μυημένους. Μάλιστα κάποια λογοκρίθηκαν απ’ την περίφημη επιτροπή, κόπηκαν (Αναρχικά συνθήματα) ή ανάγκασαν τον Λεμπέση να προσαρμόσει αναλόγως την θεματική τους (Τρέμω για το μέλλον). Ευτυχώς τώρα δίνεται η ευκαιρία της ιστορικής αποκατάστασής τους. Από την άλλη ο Λεμπέσης είναι σε θέση πλέον να αναδείξει πληρέστερα και πιο μεστά τις καλές πρώτες ύλες των τραγουδιών που εμπεριέχονται στο εν λόγω δισκογράφημα. Εννέα από αυτά που αποδίδονται από τους Κατερίνα Σκορδαλάκη, Μαρία Καπετανίδου και Χρήστο Καρακώστα προέρχονται από τις αυθεντικές εγγραφές.
Στα πιο φρέσκα, τραγουδισμένα από τον ίδιο τον Λεμπέση, την Μαρία Κατινάρη, τον Παναγιώτη Λάλεζα και τη Μαριάνθη Λιουδάκη, προεκτείνεται το νήμα της διαδρομής του τραγουδοποιού, πάνω στις σταθερές του. Καλοζυγισμένα τραγούδια, με αρχή, μέση και τέλος, που κινούνται σε λαϊκές στράτες και κελαηδούν με αξιώσεις, παράπονα, ντέρτια, χαρές, πίκρες, αδικίες και κακώς κείμενα. Ορισμένα δε, έχουν την αύρα του σουξέ και παρουσιάζουν δείγματα της «ανοιχτής» γκάμας του Λεμπέση(Όλα τα γιατί του κόσμου). Highlight του δίσκου το Χωρίς εσένα σκοτεινιά με την απαράμιλλη ερμηνεία του Γιώργου Μαργαρίτη, ο οποίος αποδεικνύει πόσο ταιριαστό είναι στην ιδιοσυγκρασία του το ρεμπέτικο ύφος.
Προσεγμένη έκδοση, με σκληρό εξώφυλλο (και φόντο με νόημα), μεγάλη διάσταση και ένθετο με κείμενα, σχόλια, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό. Αυτονόητα κάποτε αλλά πολυτέλεια πια στις μέρες μας.
