Όπως συνηθίζαμε τότε, κάθε Σάββατο, ξεκινούσαμε απ’ τις συνοικίες για Αθήνα και Πειραιά όπου ήταν τα πιο ψαγμένα δισκάδικα (με κόπιες εισαγωγής) και οι καλύτερες τιμές.
Μάζευα το χαρτζιλίκι και ξεκινούσα με το λεωφορείο για Πειραιά, σεργιάνι εκεί, μετά ηλεκτρικός για Αθήνα και όταν τελειώναμε τις γυροβολιές, πλατεία Κουμουνδούρου και λεωφορείο της επιστροφής. Η βόλτα αυτή γινόταν σε σταθερή βάση, μαζί με τον 18άχτρονο γείτονα και μέντορά μου στη ροκ, κι ας μην ψωνίζαμε πάντα δίσκους και κασέτες (άγραφες και μη) καθώς δεν έφταναν τα χρήματα. Ενημερωνόμασταν κι ετοιμαζόμασταν για τα επόμενα χτυπήματα...
Η αγορά του δίσκου ήταν μεγάλος καημός που όμως γιάτρευε η συνεχή ακρόασή του κατά μόνας αλλά και σε συντροφιές, πάρτυ κ.λπ. Θυμάμαι είχα μόλις αγοράσει το Flowers των Stones, που ιδεολογικά τουλάχιστον βρισκόντουσαν πιο κοντά στα γούστα μου. Είχαν μια αναρχία, ένα περίσσιο γρέζι, μια επιθετικότητα που τους διαφοροποιούσε από την τελειότητα και την γλύκα των Σκαθαριών, που τότε τουλάχιστον στις δικές μου γειτονιές θεωρούνταν και λίγο «φλώροι».
Έλα όμως που η μέλισσα έχει το κεντρί, η μέλισσα και το μέλι. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό… παρά την καζούρα που δέχτηκα. Τον έλιωσα από την πρώτη μέρα (είχα αγοράσει την αγγλική version σε βαρύ βινύλιο εισαγωγής). Ακόμα και τώρα παρά το πέρασμα στον υπολογιστή, When I' m Home απολαμβάνω που και που τις τραγουδάρες που περιέχει.
Μάζευα το χαρτζιλίκι και ξεκινούσα με το λεωφορείο για Πειραιά, σεργιάνι εκεί, μετά ηλεκτρικός για Αθήνα και όταν τελειώναμε τις γυροβολιές, πλατεία Κουμουνδούρου και λεωφορείο της επιστροφής. Η βόλτα αυτή γινόταν σε σταθερή βάση, μαζί με τον 18άχτρονο γείτονα και μέντορά μου στη ροκ, κι ας μην ψωνίζαμε πάντα δίσκους και κασέτες (άγραφες και μη) καθώς δεν έφταναν τα χρήματα. Ενημερωνόμασταν κι ετοιμαζόμασταν για τα επόμενα χτυπήματα...
Η αγορά του δίσκου ήταν μεγάλος καημός που όμως γιάτρευε η συνεχή ακρόασή του κατά μόνας αλλά και σε συντροφιές, πάρτυ κ.λπ. Θυμάμαι είχα μόλις αγοράσει το Flowers των Stones, που ιδεολογικά τουλάχιστον βρισκόντουσαν πιο κοντά στα γούστα μου. Είχαν μια αναρχία, ένα περίσσιο γρέζι, μια επιθετικότητα που τους διαφοροποιούσε από την τελειότητα και την γλύκα των Σκαθαριών, που τότε τουλάχιστον στις δικές μου γειτονιές θεωρούνταν και λίγο «φλώροι».
Έλα όμως που η μέλισσα έχει το κεντρί, η μέλισσα και το μέλι. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό… παρά την καζούρα που δέχτηκα. Τον έλιωσα από την πρώτη μέρα (είχα αγοράσει την αγγλική version σε βαρύ βινύλιο εισαγωγής). Ακόμα και τώρα παρά το πέρασμα στον υπολογιστή, When I' m Home απολαμβάνω που και που τις τραγουδάρες που περιέχει.
Μαζί με τα σκρατς και ένα μικρό πήδημα της βελόνας στο ομότιτλο. Βλέπετε αυτά είναι τα μοιραία remasters του χρόνου.
Το τρίτο άλμπουμ των Beatles, σε αντίθεση με τα πρώτα δύο, υπογράφεται δημιουργικά, καθ ' ολοκληρίαν, από το δίδυμο John Lennon and Paul McCartney. A Hard Day's Night ήταν και ο τίτλος της ταινίας τους όπου ακούγονταν τα τραγούδια.
