«…Στην προκειμένη περίπτωση, νέοι άνθρωποι τούτου του μικρού χώρου αλλά ήδη σπουδαίοι στο ταλέντο τους – η Αλέξια, ο Χρήστος Φιλίππου, ο Ανδρέας Παράσχος - σμίγουν με την Τραγωδία του νησιού τους, συναντώνται με δόκιμους δημιουργούς της άλλης Ελλάδας- τον Τάκη Μπίνη και τον Κώστα Φασουλά και μας δίνουν, τι άλλο; Τραγούδι!
Τραγούδι…
…για μας τους Έλληνες το πιο καλοδεχούμενο δώρο».
Άντρος Παυλίδης, Ιστορικός-Συγγραφέας
Αυτά σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο ιστορικός και συγγραφέας Άντρος Παυλίδης, στο ένθετο ενός δίσκου αφιερωμένου στην Κύπρο, που κυκλοφόρησε το 1996 με μια συνεργασία - έκπληξη, που, τουλάχιστον στον Ελλαδικό χώρο, δεν ακούστηκε ιδιαίτερα.
Στο cd «Αχαιών Ακτή» σε μουσική Χρήστου Φιλίππου, που εκδόθηκε από την BMG, συνυπήρχαν τραγουδώντας ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού, ο Τάκης Μπίνης, με μια πολύ νεότερη ερμηνεύτρια, από έναν τελείως διαφορετικό χώρο, την Αλέξια. Το cd περιέχει έξη τραγούδια, που ουσιαστικά είναι δυο τραγούδια σε διαφορετικές εκτελέσεις. Οι στίχοι είναι του Κώστα Φασουλά και του Αντρέα Παράσχου.
1) Όμορφη θλιμμένη κόρη (Χρήστος Φιλίππου - Κώστας Φασουλάς) Τάκης Μπίνης - Αλέξια
2) Αμάραντος (Χρήστος Φιλίππου - Αντρέας Παράσχος) Αλέξια
3) Όμορφη θλιμμένη κόρη (Χρήστος Φιλίππου - Κώστας Φασουλάς) Αλέξια (Τραγούδι των τίτλων της τηλεοπτικής σειράς του «ΛΟΓΟΥ»: «Οδός ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ»)
4) Το ζεϊμπέκικο της Καρπασίας (Χρήστος Φιλίππου) Η ορχηστρική εκδοχή του τραγουδιού «Όμορφη θλιμμένη κόρη»
5) Αχαιών ακτή (Χρήστος Φιλίππου) Η ορχηστρική εκδοχή του τραγουδιού «Αμάραντος»
4) Το ζεϊμπέκικο της Καρπασίας (Χρήστος Φιλίππου) Η ορχηστρική εκδοχή του τραγουδιού «Όμορφη θλιμμένη κόρη»
5) Αχαιών ακτή (Χρήστος Φιλίππου) Η ορχηστρική εκδοχή του τραγουδιού «Αμάραντος»
6) Επίλογος (Χρήστος Φιλίππου - Κώστας Φασουλάς) Πρόβα του τραγουδιού «Όμορφη θλιμμένη κόρη», με τον Τάκη Μπίνη και την Αλέξια.
Στην πρώτη εκδοχή του «Όμορφη θλιμμένη κόρη» με τον Τάκη Μπίνη, ενορχήστρωση έκανε ο Χρήστος Φιλίππου και παίζει η «Μουσική Παρέμβαση»: Δημήτρης Λίβανος (μπουζούκι), Θανάσης Σοφράς (κόντρα μπάσο), Στέλιος Καρύδας (κιθάρα, μπαγλαμά), Νίκος Μπουλούμπασης (ακορντεόν), Χρήστος Φιλίππου (πιάνο). Στα υπόλοιπα κομμάτια ενορχήστρωσε και έπαιξε πιάνο και κρουστά ο Σταύρος Λάντσιας. Έπαιξαν επίσης οι Δημήτρης Μαργιολάς (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά), Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Βαγγέλης Ζωγράφος (κόντρα μπάσο), Δημήτρης Γούζιος (τσέλο).
Στο ένθετο του cd ο συνθέτης σημειώνει:
Ο Ζαμπέτας, ώρα του καλή, ψάχνει ακόμα απεγνωσμένα το Θανάση κι ο Καραγκιόζης για ένα κομμάτι ψωμί. Έτσι κι εμείς ιστάμενοι μεταξύ βολών και προσβολών, καταθέτουμε εδώ το πιο αληθινό κομμάτι της ψυχής μας, αυτό που μας πονεί κι αυτό που μας δυναμώνει. «Αχαιών Ακτή», έτσι βαφτίστηκε στο πέρασμα των αιώνων το άκρο του Ελληνισμού, η ακτή της Καρπασίας.Έτσι θελήσαμε να φωνάξουμε και σήμερα το τελευταίο κάστρο στο νησί των Αγίων και των Ηρώων. Ελευθερία των ονείρων και του έρωτά μας, της θάλασσας και του φωτός μας, ό,τι μας ορίζει. Όπως εύστοχα θα σημειώσει ο ποιητής. Η μικρή προσωπική μας ιστορία κλείνει, τον πρώτο κύκλο και ξεγυμνώνεται μπροστά σας με το ιδιαίτερο αυτό δισκάκι που κρατάτε στα χέρια σας. Μικρό, αλλά πιστεύω ατόφιο. Η χαρά της πτήσης μέτρησε και για μας πιότερο από το φαΐ, γι’ αυτό αφαιρώντας το φόβο, τη θλίψη και το θυμό και βλέποντας από άλλο ύψος την ιδιαίτερή μας πατρίδα, της ανταποδίδουμε τον έρωτα, τη θάλασσα και, το φως όπως ακριβώς της αξίζει. Μ’ ένα ζεϊμπέκικο παλιό, που την κράτησε το ίδιο ελληνική παρά τους ενενήντα αιώνες σφίξιμο της θηλειάς.
…στην Καρπασία, την όμορφη θλιμμένη κόρη
Χρήστος Φ.
Υ.Γ: Μίλτο, Αλέξια, Τάκη, στην υγειά σας. Αυτό το προξενιό έχει πετύχει.
