Το 1998 στο δίσκο «Του έρωτα και της φυγής», που κυκλοφόρησε από τη Minos - Emi, ο Δημήτρης Μητροπάνος τραγούδησε επτά δημιουργίες σε μουσική και στίχους του αυθεντικού λαϊκού δημιουργού.
1) Έρχονται βράδια
2) Μάνα που ζω
3) Πρώτο φθινόπωρο
4) Τ' ασυγχώρητο το σφάλμα
5) Μέρα τη μέρα
6) Κάποιο χέρι
7) Ν' ανοίξω ήθελα φτερά
Τον πολυσυλλεκτικό αυτό δίσκο, ο οποίος ήταν ένας από τους πλέον επιτυχημένους της «δεύτερης καριέρας» του τραγουδιστή (από το 1992 και το «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη» και μετά), συμπλήρωναν οκτώ συνθέσεις δημιουργών από τον Γιώργο Μουκίδη, ως τον Μίλτο Πασχαλίδη.
1) Πεθαμένες καλησπέρες (Μίλτος Πασχαλίδης)
2) Ξεχάστηκα (Γιώργος Μουκίδης)
3) Δεν πάει άλλο (Γιώργος Μουκίδης)
4) Απόψε θα 'θελα (Γιώργος Μουκίδης)
5) Τα κόκκινα τα μπλουζ (Μάνος Ξυδούς)
6) Η αγάπη σου τη νύχτα (Γιώργος Μουκίδης)
7) Ποιος φταίει μη ρωτάς (Μουσική: Νίκος Καλλίνης & Κώστας Λογοθετίδης - στίχοι: Κώστας Λογοθετίδης & Γρηγόρης Μυλωνάς)
8) Περίεργο παιχνίδι (Μουσική: Μάνος Ξυδούς - στίχοι: Πάνος Σταθόγιαννης)
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Βασίλη Γκίνο, ο οποίος έπαιξε και ακορντεόν, ενώ η παραγωγή από τον Ηλία Μπενέτο. Έπαιξαν επίσης οι μουσικοί: Βαγγέλης Κορακάκης (μπουζούκι), Σπύρος Γκούμας (κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμά), Γιάννης Μπιθικώτσης (μπουζούκι, μπαγλαμά), Αντώνης Γούναρης (ακουστικές, 12χορδες κιθάρες), Θανάσης Σοφράς (ακουστικό μπάσο), Γιώργος Κώστογλου (μπάσο), Αντώνης Κουλούρης (τύμπανα), Ντίνος Γεωργούντζος (πιάνο), Πέτρος Κούρτης (κρουστά), Γιώργος Ροϊλός (κρουστά), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Θανάσης Βασιλόπουλος (κλαρίνο, νέι), Νίκος Κούρος (ακορντεόν). Δεύτερες φωνές έκαναν οι Κοσμάς Κοκόλης, Άκης Δείξιμος, Νίκος Καλλίνης, Γεωργία Γρηγοριάδου ενώ φωνητικά οι Άννα Ιωαννίδου, Κατερίνα Κυριακού και Στέλιος Γουλιέλμος.
Ο δίσκος κινείται στα κλασικά λαϊκά μονοπάτια του Βαγγέλη Κορακάκη, αλλά και σε πιο σύγχρονους δρόμους με τα τραγούδια του Γιώργου Μουκίδη, το ζεϊμπέκικο του Μίλτου Πασχαλίδη και τα «Κόκκινα τα μπλουζ» του Μάνου Ξυδούς.
Από το υλικό του Κορακάκη, κάποια τραγούδια είναι σε δεύτερες εκτελέσεις. Το «Έρχονται βράδια» και το «Πρώτο φθινόπωρο» (που μέχρι σήμερα έχει γνωρίσει γύρω στις 10 δισκογραφημένες εκτελέσεις), ακούστηκαν για πρώτη φορά από το Γιώργο Τζώρτζη στο δίσκο «Άρχοντες» το 1988. Ήταν κι αυτά που «έπαιξαν» περισσότερο απ' αυτό το δίσκο, όπως επίσης το τραγούδι του Μίλτου Πασχαλίδη αλλά και το εξαιρετικό καμηλιέρικο «Μάνα που ζω», για το οποίο, χθες το απόγευμα που το ακούγαμε στο σπίτι, η γυναίκα μου τελείως αυθόρμητα και ενώ ο μικρός γιος μας έπαιζε αμέριμνος ανάμεσά μας, μου είπε: «Πω, πω!!! Τι επίκαιροι στίχοι για τα παιδιά!»
Έχει γραφτεί κάποιες φορές πως τα τραγούδια του Κορακάκη θυμίζουν άλλες εποχές ή πως δεν εξελίσσεται σαν συνθέτης και άλλα παρόμοια… Όντως σε κάποια σημεία, μπορεί τα τραγούδια του να γράφονται και να ενορχηστρώνονται, όπως τα λαϊκά τραγούδια του ’60 ή του ’70… Δεν μπορώ να καταλάβω όμως, γιατί θα έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό… Αρκετά «τέρατα και σημεία» έχουν ακούσει τ’ αυτιά μας τα τελευταία χρόνια στο όνομα του εκσυγχρονισμού του λαϊκού τραγουδιού. Και αρκετές «πλαστικές επεμβάσεις» και «ασέλγειες» έχουν γίνει πάνω του, με λούπες, synthesizers και όλα τα συναφή… Δεν θέλω να υποβαθμίσω τα υπόλοιπα τραγούδια, αλλά θα ήθελα πολύ ο συγκεκριμένος δίσκος να είχε μόνο δημιουργίες του Κορακάκη και τα άλλα ας έμπαιναν αργότερα σε μια άλλη δουλειά με διαφορετικό ήχο. Αυτή τη λογική των «δίσκων - supermarkets», «να βάλουμε λίγο απ’ όλα δηλαδή, για να προσελκύσουμε περισσότερους», δεν την κατάλαβα ποτέ… Θα ήθελα επίσης και οι άλλοι τραγουδιστές της γενιάς του Μητροπάνου, να συνεργαστούν επιτέλους με τον Κορακάκη και να αφήσουν τις νεολαιίστικες αναζητήσεις που εν τέλει, δεν οδηγούν πουθενά και δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους.
1) Έρχονται βράδια
2) Μάνα που ζω
3) Πρώτο φθινόπωρο
4) Τ' ασυγχώρητο το σφάλμα
5) Μέρα τη μέρα
6) Κάποιο χέρι
7) Ν' ανοίξω ήθελα φτερά
Τον πολυσυλλεκτικό αυτό δίσκο, ο οποίος ήταν ένας από τους πλέον επιτυχημένους της «δεύτερης καριέρας» του τραγουδιστή (από το 1992 και το «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη» και μετά), συμπλήρωναν οκτώ συνθέσεις δημιουργών από τον Γιώργο Μουκίδη, ως τον Μίλτο Πασχαλίδη.
1) Πεθαμένες καλησπέρες (Μίλτος Πασχαλίδης)
2) Ξεχάστηκα (Γιώργος Μουκίδης)
3) Δεν πάει άλλο (Γιώργος Μουκίδης)
4) Απόψε θα 'θελα (Γιώργος Μουκίδης)
5) Τα κόκκινα τα μπλουζ (Μάνος Ξυδούς)
6) Η αγάπη σου τη νύχτα (Γιώργος Μουκίδης)
7) Ποιος φταίει μη ρωτάς (Μουσική: Νίκος Καλλίνης & Κώστας Λογοθετίδης - στίχοι: Κώστας Λογοθετίδης & Γρηγόρης Μυλωνάς)
8) Περίεργο παιχνίδι (Μουσική: Μάνος Ξυδούς - στίχοι: Πάνος Σταθόγιαννης)
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Βασίλη Γκίνο, ο οποίος έπαιξε και ακορντεόν, ενώ η παραγωγή από τον Ηλία Μπενέτο. Έπαιξαν επίσης οι μουσικοί: Βαγγέλης Κορακάκης (μπουζούκι), Σπύρος Γκούμας (κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμά), Γιάννης Μπιθικώτσης (μπουζούκι, μπαγλαμά), Αντώνης Γούναρης (ακουστικές, 12χορδες κιθάρες), Θανάσης Σοφράς (ακουστικό μπάσο), Γιώργος Κώστογλου (μπάσο), Αντώνης Κουλούρης (τύμπανα), Ντίνος Γεωργούντζος (πιάνο), Πέτρος Κούρτης (κρουστά), Γιώργος Ροϊλός (κρουστά), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Θανάσης Βασιλόπουλος (κλαρίνο, νέι), Νίκος Κούρος (ακορντεόν). Δεύτερες φωνές έκαναν οι Κοσμάς Κοκόλης, Άκης Δείξιμος, Νίκος Καλλίνης, Γεωργία Γρηγοριάδου ενώ φωνητικά οι Άννα Ιωαννίδου, Κατερίνα Κυριακού και Στέλιος Γουλιέλμος.
Ο δίσκος κινείται στα κλασικά λαϊκά μονοπάτια του Βαγγέλη Κορακάκη, αλλά και σε πιο σύγχρονους δρόμους με τα τραγούδια του Γιώργου Μουκίδη, το ζεϊμπέκικο του Μίλτου Πασχαλίδη και τα «Κόκκινα τα μπλουζ» του Μάνου Ξυδούς.
Από το υλικό του Κορακάκη, κάποια τραγούδια είναι σε δεύτερες εκτελέσεις. Το «Έρχονται βράδια» και το «Πρώτο φθινόπωρο» (που μέχρι σήμερα έχει γνωρίσει γύρω στις 10 δισκογραφημένες εκτελέσεις), ακούστηκαν για πρώτη φορά από το Γιώργο Τζώρτζη στο δίσκο «Άρχοντες» το 1988. Ήταν κι αυτά που «έπαιξαν» περισσότερο απ' αυτό το δίσκο, όπως επίσης το τραγούδι του Μίλτου Πασχαλίδη αλλά και το εξαιρετικό καμηλιέρικο «Μάνα που ζω», για το οποίο, χθες το απόγευμα που το ακούγαμε στο σπίτι, η γυναίκα μου τελείως αυθόρμητα και ενώ ο μικρός γιος μας έπαιζε αμέριμνος ανάμεσά μας, μου είπε: «Πω, πω!!! Τι επίκαιροι στίχοι για τα παιδιά!»
Έχει γραφτεί κάποιες φορές πως τα τραγούδια του Κορακάκη θυμίζουν άλλες εποχές ή πως δεν εξελίσσεται σαν συνθέτης και άλλα παρόμοια… Όντως σε κάποια σημεία, μπορεί τα τραγούδια του να γράφονται και να ενορχηστρώνονται, όπως τα λαϊκά τραγούδια του ’60 ή του ’70… Δεν μπορώ να καταλάβω όμως, γιατί θα έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό… Αρκετά «τέρατα και σημεία» έχουν ακούσει τ’ αυτιά μας τα τελευταία χρόνια στο όνομα του εκσυγχρονισμού του λαϊκού τραγουδιού. Και αρκετές «πλαστικές επεμβάσεις» και «ασέλγειες» έχουν γίνει πάνω του, με λούπες, synthesizers και όλα τα συναφή… Δεν θέλω να υποβαθμίσω τα υπόλοιπα τραγούδια, αλλά θα ήθελα πολύ ο συγκεκριμένος δίσκος να είχε μόνο δημιουργίες του Κορακάκη και τα άλλα ας έμπαιναν αργότερα σε μια άλλη δουλειά με διαφορετικό ήχο. Αυτή τη λογική των «δίσκων - supermarkets», «να βάλουμε λίγο απ’ όλα δηλαδή, για να προσελκύσουμε περισσότερους», δεν την κατάλαβα ποτέ… Θα ήθελα επίσης και οι άλλοι τραγουδιστές της γενιάς του Μητροπάνου, να συνεργαστούν επιτέλους με τον Κορακάκη και να αφήσουν τις νεολαιίστικες αναζητήσεις που εν τέλει, δεν οδηγούν πουθενά και δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους.
Το Σεπτέμβρη του 2008, συζητώντας με τον Βαγγέλη Κορακάκη, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, μου είπε βεβαίως και για τη συνεργασία του με το Δημήτρη Μητροπάνο.
Θ.Γ: Το 1998 συμμετέχεις σε δυο δουλειές, στο δίσκο «Φυσάει τρελός βοριάς» της Κατερίνας Κούκα και στα τραγούδια «Του έρωτα και της φυγής» με το Δημήτρη Μητροπάνο.
Β.Κ: E κείνη τη χρονιά έκανα ένα συμβόλαιο με τη Minos, έδωσα έξι τραγούδια στην Κούκα στο δίσκο της «Φυσάει τρελός βοριάς» και βέβαια πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο μου όνειρο που συνεργάστηκα με το Δημήτρη Μητροπάνο, μ’ αυτόν τον τόσο μεγάλο τραγουδιστή που τον γουστάρω και τόσο πολύ.
Θ.Γ: Σ’ αυτό το δίσκο υπάρχει κι ένα «ιδιαίτερο» τραγούδι, το οποίο έχω παρακολουθήσει πως το λες πολύ συχνά κι ο ίδιος στις ζωντανές εμφανίσεις, το «Μάνα που ζω»…
Β.Κ: Το «Μάνα που ζω» είναι για μένα ένα από τα πολύ καλά μου τραγούδια… Είναι τραγουδάρα… Κι είναι ένα τραγούδι που το αγαπάω πάρα πολύ, βιωματικό δικό μου και το είπε ο Μήτσος και το ‘σκισε… Το είπε τρομερά… Για μένα ήταν πολύ συγκλονιστική η συνεργασία μου με το Μητροπάνο και πάνω απ’ όλα θυμάμαι, ότι ακριβώς εδώ που κάθεσαι εσύ, είχε κάτσει ο Μήτσος όταν κάναμε τα τραγούδια πρόβα και είχα πάθει «πλάκα»…
Θ.Γ: «Μπερδεύτηκε» όμως αυτός ο δίσκος και με άλλα διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια…
Β.Κ: Οι μεγάλες εταιρείες και οι παραγωγοί λειτουργούν και με μια λογική που δεν μπορείς να επέμβεις σε πολλά πράγματα. Εγώ αυτό που ήθελα ήταν να πει κάποια τραγούδια μου ο Μήτσος. Τα τραγούδια μου τα είπε, τα είπε πάρα πολύ καλά, έπαιξα εγώ μαζί με το Σπύρο τον Γκούμα μπουζούκια, ο Σπύρος έπαιξε και κιθάρα, ο Θανάσης ο Σοφράς έπαιξε μπάσο, ο Αντώνης ο Κουλούρης έπαιξε τύμπανα… Τώρα να πω για το Μήτσο; Είναι ένας τραγουδιστής ο οποίος είναι κορυφαίος, αγαπημένος μου, συνεργάστηκα μαζί του ένα χρόνο και μακάρι να τα φέρει έτσι η ζωή να ξανασυνεργαστούμε… Μεγάλη στιγμή για μένα… Είναι ίσως και η πρώτη φορά που ένας μεγάλος τραγουδιστής λέει τραγούδια μου…
Δυστυχώς, η ζωή τελικά δεν τα έφερε έτσι για να ξανασυνεργαστούνε δισκογραφικά, παρά μόνο σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων στην «Ακτή Πειραιώς», αλλά και στα τηλεοπτικά πλατό. Το 1999 στην εκπομπή «Αυλαία» του Γιώργου Κυβέλου στην κρατική τηλεόραση, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνοδευόμενος από τον Βαγγέλη Κορακάκη, τραγούδησε Τσιτσάνη, Ξαρχάκο, Ζαμπέτα αλλά και κάποια από τα τραγούδια του Βαγγέλη από «Του έρωτα και της φυγής». Εκτός του Κορακάκη μπουζούκια έπαιξαν οι Μιχάλης Νικολόπουλος, Κοσμάς Κοκόλης, Γιάννης Σινάνης και Μάκης Πελέκας, μπαγλαμά ο Γιώργος Τάμπαρης, ακορντεόν ο Αλέκος Βαρανάκης, κιθάρα ο Αλέξης Πάππος, μπάσο ο Αλέξης Ραφαηλίδης και ο Νίκος Χατζόπουλος, πιάνο ο Γιώργος Γουρζουλίδης και ο Ζλάταν Κλάριτς, κιθάρα ο Στέλιος Φρειδερίκος και ο Αποστόλης Γκόλιας, ντραμς ο Γιώργος Τσουμπρής, κρουστά ο Βλαδίμηρος Πέτσας, πνευστά ο Δημήτρης Χοτοβάς, keyboards και ακορντεόν ο Θανάσης Κελεπούρης. Φωνητικά έκαναν η Στέλλα Χροναίου και η Γεωργία Γρηγοριάδου.
Στο video από αυτή την εκπομπή που συνοδεύει το κείμενο, ο Μητροπάνος τραγουδά τα «Έρχονται βράδια», «Πρώτο φθινόπωρο» και «Τ' ασυγχώρητο το σφάλμα».
