Η είσοδός του στη δισκογραφία έγινε το 1968, με δυο τραγούδια σε στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου, που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας. 24 χρόνια μετά, το 1992, ο Λουκιανός κατέθεσε μια δουλειά, που, αν και δεν αποτελείται από δικά του τραγούδια, θεωρώ πως πρόκειται για έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς σταθμούς της καριέρας του και γενικότερα για ένα σημαντικότατο δίσκο της ελληνικής μουσικής. Αναφέρομαι στο διπλό δίσκο «αχ! Πατρίδα μου γλυκειά», με τον υπότιτλο «Το soundtrack μιας γιορτής που δεν θα ξαναγίνει πια», που χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες. «Παιδικά», «Καντάδες», «Ελαφρά 40-50» και «Ρεμπέτικα».
ΠΑΙΔΙΚΑ
1) Ήταν ένα καράβι παιδιά
2) Βατζιγτζέλο βατζιγτζό
3) Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά
4) Τα χριστιανόπουλα
5) Εις το βουνό ψηλά εκεί (Άγγελου Βλάχου)
6) Μια γίδα μια φορά
7) Πέρδικα (Κερκυραϊκό)
8) Η φλαμουριά (F. Schubert)
9) Μακεδονία (Γεράσιμος Φρεν)
10) Ειμ’ ένα μικρό παιδάκι
11) Αι γενεαί πάσαι
12) Το κακάο ψήνεται
13) Θυμήσου όπου πας (Goodnight Irene)
14) Όχι δεν χωριζόμαστε (Auld lang syne)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Αγνή, Άγγελος Ραζής, Μαρία Βαλέντη.
ΚΑΝΤΑΔΕΣ
1) Λαλούν τ’αηδόνια (Δ. Λαυράγκα)
2) Η Ξανθούλα (Π. Καρρέρ - Δ. Σολωμού)
3) Στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια (Δ. Λαυράγκα - Γ. Αθάνα)
4) Σ’ ένα παπόρο μέσα5)Θέλω ν’αφήσω
6) Μια μόνη ποθώ
7) Κίμινο, κίμινο, κίμινο
8) Κινούνε τρεις φίλοι (Λαϊκό Γερμανικό τραγούδι)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Ντίνος Αποστόλου
ΕΛΑΦΡΑ 40-50
1) Το διαβολόπαιδο (Θ. Σακελλαρίδη)
2) Βρε ντουνιά (Χ. Γιαννακόπουλου - Α. Σακελλάριου - Μ. Σουγιούλ)
3) Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά (Γ. Κυπαρίση - Χ. Γιαννακόπουλου)
4) Βρες αν μπορείς (Café con leche) (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
5) Λαέ σκλαβωμένε (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
6) Γιούπι-γιάγια (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
7) Ένας χαρούμενος αλήτης (Γ. Μαλλίδη - Κ. Κοφινιώτη)
8) Τσικίτα μία (Ν. Γιάκοβλεφ - Ρ. Ζαλόκωστα - Δ. Τζεφρώνη)
9) Πάμε μια βόλτα στο Φαληράκι (Μ. Σουγιούλ - Κ. Κοφινιώτη)
10) Σου αξίζει (Γ. Μουζάκη - Αιμ. Σαββίδη - Γ. Μητσάκη)
11) Κορίτσι μου για σένα πολεμώ (Ι. Ριτσιάρδη - Ν. Νικολαΐδη)
12) Ζαχαροπλάστη είχες μπαμπά (Θ. Παπαδόπουλου - Δ. Ευαγγελίδη - Α. Σακελλάριου)
13) Vaya con dios (Russel - Zames - Pepper - Les Paul)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Αγνή. Στο «Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά» ακούγεται η πρώτη εκτέλεση με τη Σοφία Βέμπο.
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ
1) Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά (Μ. Βαμβακάρη)
2) Ο μπουφετζής (Γ. Μπάτη - Γ. Παπαϊωάννου - Δ. Σέμση)
3) Ότι κι αν πω δεν σε ξεχνώ (Β. Τσιτσάνη)
4) Η ώρα πέρασε (Μ. Χιώτη - Γ. Κλουβάτου - Χ. Βασιλειάδη)
5) Πάντα περιπλανώμενος (Μ. Γαβριήλ - Σ. Μπέλλου - Π. Παναγιωτίδη)
6) Μη μου λες γιατί ξεχνάω (Γ. Παπαϊωάννου - Γ. Ροβερτάκη)
7) Απ’ της Ζέας το λιμάνι (Γ. Παπαϊωάννου - Χ. Βασιλειάδη)
8) Πάμε στο Φάληρο (Απ. Χατζηχρήστου - Γ. Φωτίδα)
9) Δώδεκα η ώρα (Β. Τσιτσάνη)
10) Βαγγελίτσα μου (Γ. Παπαϊωάννου)
11) Τα διαλεχτά παιδιά (Β. Τσιτσάνη)
12) Στ’ ορκίζομαι στο κύμα (Δ. Σέμση - Δ. Χρυσίνη - Σ. Φωτιάδη)
13) Μανούλα θα φύγω (Στ. Καζαντζίδη)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Ντίνος Αποστόλου
(Τα στοιχεία για τους δημιουργούς προέρχονται από το εσώφυλλο του δίσκου).
Οι διασκευές έγιναν από τον ίδιο τον «Λούκυ».
Έπαιξαν: Βαγγελιώ Μαργαρώνη (πιάνο), Δημήτρης Μαργιολάς (μαντολίνο, μαντόλα, μπουζούκι), Μαρία Ρεμπούτσικα (βιολί), Στέλιος Λαδόπουλος (κόντρα μπάσο, ντραμς), Φίτα Βαλεντή (βιολοντσέλο), Πάνος Γκέκας (πιάνο), Δημήτρης Ζουμπούλης (βιολί).
Έπαιξαν και τραγούδησαν: Τώνης Άγας (κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα), Ανδρέας Τσεκούρας (ακορντεόν, μπάντζο, μπαγλαμά), Ντίνος Αποστόλου (φυσαρμόνικα, άλτο σαξόφωνο) και ο Λουκιανός που έπαιξε πιάνο.
Η ηχογράφηση έγινε από τον Γαβριήλ Παντζή. Το εξώφυλλο είναι του Κώστα Π. Γραμματόπουλου, ενώ η επιγραφή «αχ, Πατρίδα μου γλυκειά» είναι του Μποστ. Στην έκδοση του δίσκου σε cd υπάρχουν έξη κομμάτια περισσότερα από το βινύλιο και πιο συγκεκριμένα, τα 1 και 2 από την ενότητα με τα Ελαφρά και τα 1, 6, 9 και 13 από τα Ρεμπέτικα.
Σε συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Λουκιανός τον Αύγουστο του 2008, τα είπε όλα, σχετικά με τη δημιουργία του συγκεκριμένου δίσκου:
Το 1988 έρχεται ο δίσκος «Fifties και ξερό ψωμί» με επανεκτελέσεις τραγουδιών της δεκαετίας του ’50 κυρίως, από το χώρο του «ελαφρού» τραγουδιού.
Είχα πάει στο Μάτσα και του ‘λεγα να κάνω το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά»…
Το είχες έτοιμο από τότε;
Ναι, ναι το είχα…Και μάλιστα αυτά ήταν τραγούδια που ήθελα να τα βάλω μέσα στο «Αχ πατρίδα μου γλυκιά». Και μού ’λεγε «Nα βγάλουμε μόνο τα ελαφρά, να τα πει ο Πάριος». Του λέω «Όχι ρε Μάκη δεν κατάλαβες». Είχα πάντα διευθυντές εταιρειών που δεν με καταλάβαιναν. Ο ένας δεν κατάλαβε τα «Μικροαστικά», ο άλλος δεν κατάλαβε το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά»…
Ενδεχομένως να μην ήθελαν να καταλάβουν… Αυτό είναι δική μου εκτίμηση…
Απόδειξη ότι έκανε με τον Πάριο μια άλλη εκτέλεση… Και μου λέει «Τότε να κάνεις μόνο τα ερωτικά». Μου πήρε ένα κομμάτι από το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» και έκανε αυτό, οπότε αναγκάστηκα αργότερα, στα «ελαφρά» του «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» κι έβαλα πια πολλά βαλσάκια και διάφορα άλλα… Τις σάμπες και τα swing που ήθελα, μου τα ’χε βάλει ο Μάτσας στο «Fifties και ξερό ψωμί»…
Ήταν μια εποχή τότε, που μετά την τεράστια επιτυχία που είχαν τα «Latin» με τον Νταλάρα, η εταιρεία προσπάθησε, να περάσει ένα τέτοιο «κλίμα» αναβίωσης του «ελαφρού» τραγουδιού της δεκαετίας του ’50 με λίγο «Latin» κλπ. Βγήκε και ο δίσκος με τον Πάριο και διάφορες άλλες συλλογές με Λατινοαμερικάνικα τραγούδια… Μέχρι κι ο Χάρρυ Κλυνν, σε άλλη εταιρεία βέβαια, είχε βγάλει το «Natin-Fatin»…
Κάπως έτσι ήταν… Εν πάση περιπτώσει έκανα το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» το 1992, το οποίο κι αυτό έγινε χρυσό. Κι αυτό νομίζω πως «πήγε» κυρίως από τα «Παιδικά». Δεν πήγε για τα «ελαφρά», τα «ρεμπέτικα» ή τα «επτανησιακά». Για τα «Παιδικά» που βρίσκονται στην πρώτη όψη του που έχει τα «Χριστιανόπουλα» και όλα αυτά… Εμείς, οικογενειακά είμαστε φίλοι με τον Στεφανόπουλο, τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όταν γνώρισα την Άννα, τα πρώτα χρόνια του ’70, μέναμε σε μια πολυκατοικία στο Ψυχικό, είχαμε ένα διαμερισματάκι κάτω στον κήπο και στον 1ο ή 2ο όροφο έμενε ο Στεφανόπουλος και μένει ακόμα εκεί. Έτσι λοιπόν γνωριζόμαστε σαν γείτονες, είχαμε ένα «γεια χαρά», ξέραμε πως είναι ένας πολιτικός που λέγεται Στεφανόπουλος κλπ. Μετά που έγινε Πρόεδρος «ξαναζεσταθήκαμε», τον φωνάξαμε στο θέατρο και ήρθε… Είχε πεθάνει η γυναίκα του και μου ‘λεγε, έτσι πολύ ζεστά, «Λουκιανέ δεν θα ξεχάσω ποτέ αγόρι μου, που έπαιζες καμιά φορά πιάνο και έβγαινε η γυναίκα μου στη βεράντα και της άρεσε πολύ το “Τζιν, τζιν, τζιν”…» Μια φορά με ρώτησε «Κυριακές απόγευμα ξέρεις τι κάνω;» Λέω «Ξέρω κι εγώ τι κάνετε Κυριακές απόγευμα; δεν μπορώ να ξέρω…». «Έρχεται ο φίλος μου ο Νιάνιας…» - ο Νιάνιας ήταν ένας καθηγητής, έκανε μαθήματα Δικαίου, δεν θυμάμαι ακριβώς - «παίζουμε ένα παιχνίδι με χαρτιά…» “μπιζίκι” ή κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι πως το έλεγε, «και βάζουμε το “Αχ, πατρίδα μου γλυκιά” με τα παιδικά. Μ’ αυτό περνάμε τις Κυριακές τα απογεύματα και μετά βάζουμε και λίγο Μότσαρτ και ακούμε». Αυτός ο δίσκος βοήθησε λιγάκι και τους καθηγητές που τον πήρανε στα σχολεία και ξαναθυμηθήκανε μερικά τραγούδια. Κάποια τα διέσωσα κιόλας γιατί δεν είχανε ηχογραφηθεί ποτέ. Κι εγώ τα ήξερα έτσι, προφορικά. Και βέβαια για να κάνω αυτά τα 40-50 που είναι όλη η δουλειά, στο cd έχει και λίγα περισσότερα, για να βάλω αυτά τα 20 παιδικά είχα 50 εξαιρετικά παιδικά. Για τα «ελαφρά» είχα 100. Για τα ρεμπέτικα ακόμα περισσότερα…
Είναι πολύ ωραία και η ορχήστρα με τα φυσικά όργανα, ειδικά στα ρεμπέτικα και με τη συμμετοχή της κυρα-Βαγγελιώς της Μαργαρώνη, της πιανίστριας του Τσιτσάνη…
Ο Μαργιολάς, η κυρά –Βαγγελιώ, ένας κι ένας είναι οι μουσικοί… Και τα παίξαμε καθαρά και στα «τέμπη» (χρόνους) που ήταν τα κομμάτια. Γιατί κι ο ίδιος ο Τσιτσάνης το «Είμαστε αλάνια», ας πούμε, το «έτρεχε», τα «έτρεχαν» τα κομμάτια στις επόμενες εκτελέσεις. Εγώ βρήκα τις πρώτες εκτελέσεις και τα παίξαμε στα «τέμπη» τα σωστά με ένα μπουζούκι. Έβαλε δεύτερο ο Δημήτρης και μου λέει «Ρε συ τουριστικό είναι, άστο» και συμφώνησα και τα κρατήσαμε με ένα μπουζούκι… Τη Βαγγελιώ, το κοντραμπάσο… Είχε και μερικά κομμάτια που αγαπούσα όπως το «Πάντα περιπλανώμενος», αυτό το είχα ακούσει μια φορά απ’ τον ίδιο το συνθέτη, έναν Μαρίνο Γαβριήλ, κουρέα στην Καλλιθέα. Αυτό το τραγουδάκι είναι «διαμάντι». Κι επίσης ένα άλλο που αγαπώ, που λέει «Η ώρα πέρασε, τι περιμένεις…» κλπ. Η «πλάκα» είναι ότι σε ένα τραγούδι του Τσιτσάνη μου λέει η Βαγγελιώ «Όχι τίποτα άλλο ρε Λουκιανέ, αλλά αυτό το ‘χω παίξει στην πρώτη του εκτέλεση, πριν 40 χρόνια… Και το ξαναπαίζω τώρα…» Άκου να δεις! Συγκινητικά πράγματα… Η Βαγγελιώ θα ‘τανε τότε 20 χρονών κοριτσάκι και το ‘παιζε στο πιάνο κι έπαιξε ακριβώς τα ίδια πράγματα με τότε…
Πολλά από τα τραγούδια της «Γλυκιάς πατρίδας», ακούστηκαν τo Πάσχα του 1993, λίγους μήνες μετά την έκδοση του δίσκου, σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα που προβλήθηκε από την ΕΡΤ. Μαζί με τον Λουκιανό τραγούδησαν ο Μιχάλης Γενίτσαρης, η Μαρία Δημητριάδη, ο Βαγγέλης Κορακάκης, η Αγνή, ενώ συμμετείχαν μουσικοί, όπως ο Βαγγέλης Πάππος και ο Σπύρος Γκούμας, ο Ανδρέας Τσεκούρας, ο Ντίνος Αποστόλου και άλλοι. Guest star ήταν η Άννα Βαγενά. Στο κανάλι του Stathis Staek στο youtube, μπορείτε, να δείτε ολόκληρη την εκπομπή σε οκτώ (8) μέρη.
ΠΑΙΔΙΚΑ
1) Ήταν ένα καράβι παιδιά
2) Βατζιγτζέλο βατζιγτζό
3) Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά
4) Τα χριστιανόπουλα
5) Εις το βουνό ψηλά εκεί (Άγγελου Βλάχου)
6) Μια γίδα μια φορά
7) Πέρδικα (Κερκυραϊκό)
8) Η φλαμουριά (F. Schubert)
9) Μακεδονία (Γεράσιμος Φρεν)
10) Ειμ’ ένα μικρό παιδάκι
11) Αι γενεαί πάσαι
12) Το κακάο ψήνεται
13) Θυμήσου όπου πας (Goodnight Irene)
14) Όχι δεν χωριζόμαστε (Auld lang syne)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Αγνή, Άγγελος Ραζής, Μαρία Βαλέντη.
ΚΑΝΤΑΔΕΣ
1) Λαλούν τ’αηδόνια (Δ. Λαυράγκα)
2) Η Ξανθούλα (Π. Καρρέρ - Δ. Σολωμού)
3) Στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια (Δ. Λαυράγκα - Γ. Αθάνα)
4) Σ’ ένα παπόρο μέσα5)Θέλω ν’αφήσω
6) Μια μόνη ποθώ
7) Κίμινο, κίμινο, κίμινο
8) Κινούνε τρεις φίλοι (Λαϊκό Γερμανικό τραγούδι)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Ντίνος Αποστόλου
ΕΛΑΦΡΑ 40-50
1) Το διαβολόπαιδο (Θ. Σακελλαρίδη)
2) Βρε ντουνιά (Χ. Γιαννακόπουλου - Α. Σακελλάριου - Μ. Σουγιούλ)
3) Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά (Γ. Κυπαρίση - Χ. Γιαννακόπουλου)
4) Βρες αν μπορείς (Café con leche) (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
5) Λαέ σκλαβωμένε (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
6) Γιούπι-γιάγια (Διασκευή: Λ. Κηλαηδόνης)
7) Ένας χαρούμενος αλήτης (Γ. Μαλλίδη - Κ. Κοφινιώτη)
8) Τσικίτα μία (Ν. Γιάκοβλεφ - Ρ. Ζαλόκωστα - Δ. Τζεφρώνη)
9) Πάμε μια βόλτα στο Φαληράκι (Μ. Σουγιούλ - Κ. Κοφινιώτη)
10) Σου αξίζει (Γ. Μουζάκη - Αιμ. Σαββίδη - Γ. Μητσάκη)
11) Κορίτσι μου για σένα πολεμώ (Ι. Ριτσιάρδη - Ν. Νικολαΐδη)
12) Ζαχαροπλάστη είχες μπαμπά (Θ. Παπαδόπουλου - Δ. Ευαγγελίδη - Α. Σακελλάριου)
13) Vaya con dios (Russel - Zames - Pepper - Les Paul)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Αγνή. Στο «Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά» ακούγεται η πρώτη εκτέλεση με τη Σοφία Βέμπο.
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ
1) Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά (Μ. Βαμβακάρη)
2) Ο μπουφετζής (Γ. Μπάτη - Γ. Παπαϊωάννου - Δ. Σέμση)
3) Ότι κι αν πω δεν σε ξεχνώ (Β. Τσιτσάνη)
4) Η ώρα πέρασε (Μ. Χιώτη - Γ. Κλουβάτου - Χ. Βασιλειάδη)
5) Πάντα περιπλανώμενος (Μ. Γαβριήλ - Σ. Μπέλλου - Π. Παναγιωτίδη)
6) Μη μου λες γιατί ξεχνάω (Γ. Παπαϊωάννου - Γ. Ροβερτάκη)
7) Απ’ της Ζέας το λιμάνι (Γ. Παπαϊωάννου - Χ. Βασιλειάδη)
8) Πάμε στο Φάληρο (Απ. Χατζηχρήστου - Γ. Φωτίδα)
9) Δώδεκα η ώρα (Β. Τσιτσάνη)
10) Βαγγελίτσα μου (Γ. Παπαϊωάννου)
11) Τα διαλεχτά παιδιά (Β. Τσιτσάνη)
12) Στ’ ορκίζομαι στο κύμα (Δ. Σέμση - Δ. Χρυσίνη - Σ. Φωτιάδη)
13) Μανούλα θα φύγω (Στ. Καζαντζίδη)
Συμμετείχαν: Αφροδίτη Μάνου, Μαρία Δημητριάδη, Ντίνος Αποστόλου
(Τα στοιχεία για τους δημιουργούς προέρχονται από το εσώφυλλο του δίσκου).
Οι διασκευές έγιναν από τον ίδιο τον «Λούκυ».
Έπαιξαν: Βαγγελιώ Μαργαρώνη (πιάνο), Δημήτρης Μαργιολάς (μαντολίνο, μαντόλα, μπουζούκι), Μαρία Ρεμπούτσικα (βιολί), Στέλιος Λαδόπουλος (κόντρα μπάσο, ντραμς), Φίτα Βαλεντή (βιολοντσέλο), Πάνος Γκέκας (πιάνο), Δημήτρης Ζουμπούλης (βιολί).
Έπαιξαν και τραγούδησαν: Τώνης Άγας (κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα), Ανδρέας Τσεκούρας (ακορντεόν, μπάντζο, μπαγλαμά), Ντίνος Αποστόλου (φυσαρμόνικα, άλτο σαξόφωνο) και ο Λουκιανός που έπαιξε πιάνο.
Η ηχογράφηση έγινε από τον Γαβριήλ Παντζή. Το εξώφυλλο είναι του Κώστα Π. Γραμματόπουλου, ενώ η επιγραφή «αχ, Πατρίδα μου γλυκειά» είναι του Μποστ. Στην έκδοση του δίσκου σε cd υπάρχουν έξη κομμάτια περισσότερα από το βινύλιο και πιο συγκεκριμένα, τα 1 και 2 από την ενότητα με τα Ελαφρά και τα 1, 6, 9 και 13 από τα Ρεμπέτικα.
Σε συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Λουκιανός τον Αύγουστο του 2008, τα είπε όλα, σχετικά με τη δημιουργία του συγκεκριμένου δίσκου:
Το 1988 έρχεται ο δίσκος «Fifties και ξερό ψωμί» με επανεκτελέσεις τραγουδιών της δεκαετίας του ’50 κυρίως, από το χώρο του «ελαφρού» τραγουδιού.
Είχα πάει στο Μάτσα και του ‘λεγα να κάνω το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά»…
Το είχες έτοιμο από τότε;
Ναι, ναι το είχα…Και μάλιστα αυτά ήταν τραγούδια που ήθελα να τα βάλω μέσα στο «Αχ πατρίδα μου γλυκιά». Και μού ’λεγε «Nα βγάλουμε μόνο τα ελαφρά, να τα πει ο Πάριος». Του λέω «Όχι ρε Μάκη δεν κατάλαβες». Είχα πάντα διευθυντές εταιρειών που δεν με καταλάβαιναν. Ο ένας δεν κατάλαβε τα «Μικροαστικά», ο άλλος δεν κατάλαβε το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά»…
Ενδεχομένως να μην ήθελαν να καταλάβουν… Αυτό είναι δική μου εκτίμηση…
Απόδειξη ότι έκανε με τον Πάριο μια άλλη εκτέλεση… Και μου λέει «Τότε να κάνεις μόνο τα ερωτικά». Μου πήρε ένα κομμάτι από το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» και έκανε αυτό, οπότε αναγκάστηκα αργότερα, στα «ελαφρά» του «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» κι έβαλα πια πολλά βαλσάκια και διάφορα άλλα… Τις σάμπες και τα swing που ήθελα, μου τα ’χε βάλει ο Μάτσας στο «Fifties και ξερό ψωμί»…
Ήταν μια εποχή τότε, που μετά την τεράστια επιτυχία που είχαν τα «Latin» με τον Νταλάρα, η εταιρεία προσπάθησε, να περάσει ένα τέτοιο «κλίμα» αναβίωσης του «ελαφρού» τραγουδιού της δεκαετίας του ’50 με λίγο «Latin» κλπ. Βγήκε και ο δίσκος με τον Πάριο και διάφορες άλλες συλλογές με Λατινοαμερικάνικα τραγούδια… Μέχρι κι ο Χάρρυ Κλυνν, σε άλλη εταιρεία βέβαια, είχε βγάλει το «Natin-Fatin»…
Κάπως έτσι ήταν… Εν πάση περιπτώσει έκανα το «Αχ, πατρίδα μου γλυκιά» το 1992, το οποίο κι αυτό έγινε χρυσό. Κι αυτό νομίζω πως «πήγε» κυρίως από τα «Παιδικά». Δεν πήγε για τα «ελαφρά», τα «ρεμπέτικα» ή τα «επτανησιακά». Για τα «Παιδικά» που βρίσκονται στην πρώτη όψη του που έχει τα «Χριστιανόπουλα» και όλα αυτά… Εμείς, οικογενειακά είμαστε φίλοι με τον Στεφανόπουλο, τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όταν γνώρισα την Άννα, τα πρώτα χρόνια του ’70, μέναμε σε μια πολυκατοικία στο Ψυχικό, είχαμε ένα διαμερισματάκι κάτω στον κήπο και στον 1ο ή 2ο όροφο έμενε ο Στεφανόπουλος και μένει ακόμα εκεί. Έτσι λοιπόν γνωριζόμαστε σαν γείτονες, είχαμε ένα «γεια χαρά», ξέραμε πως είναι ένας πολιτικός που λέγεται Στεφανόπουλος κλπ. Μετά που έγινε Πρόεδρος «ξαναζεσταθήκαμε», τον φωνάξαμε στο θέατρο και ήρθε… Είχε πεθάνει η γυναίκα του και μου ‘λεγε, έτσι πολύ ζεστά, «Λουκιανέ δεν θα ξεχάσω ποτέ αγόρι μου, που έπαιζες καμιά φορά πιάνο και έβγαινε η γυναίκα μου στη βεράντα και της άρεσε πολύ το “Τζιν, τζιν, τζιν”…» Μια φορά με ρώτησε «Κυριακές απόγευμα ξέρεις τι κάνω;» Λέω «Ξέρω κι εγώ τι κάνετε Κυριακές απόγευμα; δεν μπορώ να ξέρω…». «Έρχεται ο φίλος μου ο Νιάνιας…» - ο Νιάνιας ήταν ένας καθηγητής, έκανε μαθήματα Δικαίου, δεν θυμάμαι ακριβώς - «παίζουμε ένα παιχνίδι με χαρτιά…» “μπιζίκι” ή κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι πως το έλεγε, «και βάζουμε το “Αχ, πατρίδα μου γλυκιά” με τα παιδικά. Μ’ αυτό περνάμε τις Κυριακές τα απογεύματα και μετά βάζουμε και λίγο Μότσαρτ και ακούμε». Αυτός ο δίσκος βοήθησε λιγάκι και τους καθηγητές που τον πήρανε στα σχολεία και ξαναθυμηθήκανε μερικά τραγούδια. Κάποια τα διέσωσα κιόλας γιατί δεν είχανε ηχογραφηθεί ποτέ. Κι εγώ τα ήξερα έτσι, προφορικά. Και βέβαια για να κάνω αυτά τα 40-50 που είναι όλη η δουλειά, στο cd έχει και λίγα περισσότερα, για να βάλω αυτά τα 20 παιδικά είχα 50 εξαιρετικά παιδικά. Για τα «ελαφρά» είχα 100. Για τα ρεμπέτικα ακόμα περισσότερα…
Είναι πολύ ωραία και η ορχήστρα με τα φυσικά όργανα, ειδικά στα ρεμπέτικα και με τη συμμετοχή της κυρα-Βαγγελιώς της Μαργαρώνη, της πιανίστριας του Τσιτσάνη…
Ο Μαργιολάς, η κυρά –Βαγγελιώ, ένας κι ένας είναι οι μουσικοί… Και τα παίξαμε καθαρά και στα «τέμπη» (χρόνους) που ήταν τα κομμάτια. Γιατί κι ο ίδιος ο Τσιτσάνης το «Είμαστε αλάνια», ας πούμε, το «έτρεχε», τα «έτρεχαν» τα κομμάτια στις επόμενες εκτελέσεις. Εγώ βρήκα τις πρώτες εκτελέσεις και τα παίξαμε στα «τέμπη» τα σωστά με ένα μπουζούκι. Έβαλε δεύτερο ο Δημήτρης και μου λέει «Ρε συ τουριστικό είναι, άστο» και συμφώνησα και τα κρατήσαμε με ένα μπουζούκι… Τη Βαγγελιώ, το κοντραμπάσο… Είχε και μερικά κομμάτια που αγαπούσα όπως το «Πάντα περιπλανώμενος», αυτό το είχα ακούσει μια φορά απ’ τον ίδιο το συνθέτη, έναν Μαρίνο Γαβριήλ, κουρέα στην Καλλιθέα. Αυτό το τραγουδάκι είναι «διαμάντι». Κι επίσης ένα άλλο που αγαπώ, που λέει «Η ώρα πέρασε, τι περιμένεις…» κλπ. Η «πλάκα» είναι ότι σε ένα τραγούδι του Τσιτσάνη μου λέει η Βαγγελιώ «Όχι τίποτα άλλο ρε Λουκιανέ, αλλά αυτό το ‘χω παίξει στην πρώτη του εκτέλεση, πριν 40 χρόνια… Και το ξαναπαίζω τώρα…» Άκου να δεις! Συγκινητικά πράγματα… Η Βαγγελιώ θα ‘τανε τότε 20 χρονών κοριτσάκι και το ‘παιζε στο πιάνο κι έπαιξε ακριβώς τα ίδια πράγματα με τότε…
Πολλά από τα τραγούδια της «Γλυκιάς πατρίδας», ακούστηκαν τo Πάσχα του 1993, λίγους μήνες μετά την έκδοση του δίσκου, σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα που προβλήθηκε από την ΕΡΤ. Μαζί με τον Λουκιανό τραγούδησαν ο Μιχάλης Γενίτσαρης, η Μαρία Δημητριάδη, ο Βαγγέλης Κορακάκης, η Αγνή, ενώ συμμετείχαν μουσικοί, όπως ο Βαγγέλης Πάππος και ο Σπύρος Γκούμας, ο Ανδρέας Τσεκούρας, ο Ντίνος Αποστόλου και άλλοι. Guest star ήταν η Άννα Βαγενά. Στο κανάλι του Stathis Staek στο youtube, μπορείτε, να δείτε ολόκληρη την εκπομπή σε οκτώ (8) μέρη.
