πριν από κάποια χρόνια έπεσα πάνω σε ένα εξαιρετικό δίσκο με 16 «ρεμπέτικες καντάδες», που ηχογραφήθηκε στη Λάρισα από τη Μικτή και την Παιδική χορωδία του Δημοτικού Ωδείου της πόλης και το μουσικό σύνολο «Ενωδεία». Τίτλος του δίσκου, που κυκλοφόρησε το 2007, «Έλα να πάμε τσάρκα» από το ομώνυμο τραγούδι του Απόστολου Χατζηχρήστου.
Η «τσάρκα» γίνεται με τα παρακάτω τραγούδια:
1)Συννεφιασμένη Κυριακή (Βασίλης Τσιτσάνης)
2)Έλα να πάμε τσάρκα (Απόστολος Χατζηχρήστος)
3)Σβήσε το φως να κοιμηθούμε (Γιάννης Παπαϊωάννου-Χαράλαμπος Βασιλειάδης)
4)Χαράματα η ώρα τρεις (Μάρκος Βαμβακάρης)
5)Το σκαλοπάτι σου (Βασίλης Τσιτσάνης-Γεράσιμος Τσάκαλος)
6)Σαν μαγεμένο το μυαλό μου (Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας)
7)Φυσάει ο μπάτης (Ιωάννα Γεωργακοπούλου-Χαράλαμπος Βασιλειάδης)
8)Αχάριστη (Βασίλης Τσιτσάνης)
9)Ας μην ξημέρωνε ποτέ (Απόστολος Χατζηχρήστος-Κώστας Μάνεσης)
10)Φραγκοσυριανή (Μάρκος Βαμβακάρης)
11)Αρχόντισσα (Βασίλης Τσιτσάνης)
12)Χωρίσαμε ένα δειλινό (Βασίλης Τσιτσάνης)
13)Απ'της Ζέας το λιμάνι (Γιάννης Παπαϊωάννου)
14)Τσάρκα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι (Βασίλης Τσιτσάνης)
15)Το μινόρε της αυγής (Σπύρος Περιστέρης-Μίνως Μάτσας)
16)Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ (Βασίλης Τσιτσάνης)
Η ηχογράφηση έγινε στην Αίθουσα Συναυλιών του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας και στο Digital Master Studio στη Λάρισα με ηχολήπτη το Βασίλη Γεωργόπουλο. Η αρχική ηχογράφηση είναι προσφορά των Αδελφών Καραγούγα και του Βασίλη Γεωργόπουλου στη μνήμη του πατέρα του ηχολήπτη, χορωδού Γιώργου Γεωργόπουλου. Η ενορχήστρωση , χορωδιακή επεξεργασία και η μουσική διεύθυνση είναι του Δημήτρη Καρβούνη. Η παραγωγή έγινε από τη Δ.Ε.Υ.Α.Λ (Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λάρισας).
Στο μουσικό σύνολο «Ενωδεία» συμμετέχουν οι μουσικοί:
Ιωάννα Σιοπούδη - Πιάνο
Βαγγέλης Τσαπλές - Μπουζούκι & Μαντολίνο
Κώστας Ταμβακάς - Μπουζούκι
Θανάσης Καλαμπάκας & Σπύρος Καβαλλιεράτος - Κιθάρες
Γιώργος Τσιαρδάκας - Φλάουτο
Στέλιος Κοτρώτσιος - Κλαρινέτο
Γιώτα Στεφανοπούλου - Βιολί
Νίκος Νικολαίδης - Τσέλο
Γιώργος Κουλιόπουλος - Κοντραμπάσο
Κώστας Χαμπίμπης - Κρουστά
Δεν είναι η πρώτη φορά που δισκογραφούνται ρεμπέτικα τραγούδια από χορωδίες. Στα χρόνια του ’60 και του ’70 η χορωδία Καλαμάτας «Ορφέας», η χορωδία Τρικάλων, η χορωδία Καρδίτσας και άλλα χορωδιακά σχήματα είχαν περάσει στη δισκογραφία ειδικά διασκευασμένα ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά τραγούδια. Στην περίπτωση της χορωδίας της Λάρισας όμως, νομίζω πως έχουμε ότι πληρέστερο έχει ηχογραφηθεί σ' αυτό το είδος, τόσο σε σχέση με τη χορωδία όσο και με την ορχήστρα. Δεν είναι τυχαίο πως το ίδιο σχήμα και πάλι σε διεύθυνση του Δημήτρη Καρβούνη, είχε ηχογραφήσει το 1994 τα «40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά» του Μίκη Θεοδωράκη, με την έγκριση του συνθέτη. Ειδικά η εκτέλεση της «Συννεφιασμένης Κυριακής», με «οδηγό» τη διασκευή του Μάνου Χατζιδάκι στις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές», είναι μοναδική… Θεωρώ πως ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ο «Δούρειος Ίππος» ή το καλύτερο «διαβατήριο» για να περάσουν αυτά τα τραγούδια στα μικρά παιδιά, ακόμη και σε αυτά της προσχολικής ηλικίας… Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο cd έχει διανεμηθεί στα καταστήματα ή αν διατίθεται ακόμα από το Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας.
Το εισαγωγικό σημείωμα στο ένθετο, δίνει το «στίγμα» αυτής της δουλειάς: «Έλα να πάμε τσάρκα… μια τσάρκα στους δρόμους των λαϊκών δημιουργών που γέννησαν το γνήσιο λαϊκό τραγούδι. Στην αρχή το είπανε «ρεμπέτικο», αλήτικο δηλαδή, είδος παρεξηγημένο, κατατρεγμένο, αμαυρωμένο, από κάποια τραγούδια ακραία για το κοινό αίσθημα, τους κρατούντες, αλλά και τους προοδευτικούς της εποχής. Κι όμως, τα πιο πολλά απ’τα τραγούδια αυτά περιείχαν αλήθεια, έμπνευση, ευγένεια, υπέροχη ανάπτυξη της μελωδικής γραμμής και αφοπλιστικά απλή, μα μεστή ποιητική γραφή. Γι’αυτό και υπήρξαν πηγή έμπνευσης πολλών νεότερων Ελλήνων δημιουργών, με πρώτο το Μάνο Χατζιδάκι, που με περίσσια τόλμη, για την εποχή εκείνη, τα ανακάλυψε και τα παρουσίασε μέσα απ’τις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές» και τις «Πασχαλιές», μ’ έναν άλλο, δικό του τρόπο. Κάπως έτσι κι εμείς, η Μικτή και η Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, με το Μουσικό Σύνολο «Ενωδεία» προσεγγίσαμε τα τραγούδια αυτά με αγάπη και, προσπαθώντας να βαδίσουμε στα χνάρια του Μάνου Χατζιδάκι, τολμήσαμε να τα πούμε με μια άλλη άποψη, πολυφωνική. Μια άποψη που πολλοί ίσως τη θεωρήσουν ιεροσυλία. Κι όμως, τα τραγούδια είναι από μόνα τους πολυφωνικά. Ακούστε σε παλιές φωνογραφήσεις να τραγουδάνε μαζί Τσιτσάνης, Νίνου, Στράτος, Μπέλλου. Λες και η μελωδία θέλει να γίνει χίλια κομμάτια, για να συνθέσει ένα αρμονικό ψηφιδωτό… Αυτό το ψηφιδωτό χρωματίσαμε, παρουσιάζοντας τη δουλειά μας για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2003 στη Λάρισα, πηγαίνοντας τσάρκα με τον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη, τον Παπαϊωάννου, το Χατζηχρήστο και τον Μπαγιαντέρα, σε μια ήρεμη, γλυκιά, νοσταλγική ονειροπόληση. Συνέχεια εκείνης της βραδιάς είναι ο δίσκος ακτίνας (cd) που κρατάτε στα χέρια σας. Μια δουλειά που έγινε με αγάπη και μεράκι, από 90 Λαρισαίους χορωδούς και μουσικούς. Θερμές ευχαριστίες πρέπουν ση ΔΕΥΑΛ, που στήριξε αυτή την έκδοση, στον ηχολήπτη μας Βασίλη Γεωργόπουλο που πίστεψε σε αυτή τη δουλειά και μας παρείχε την αμέριστη βοήθειά του και στο Χρήστο Παπανικολάου που με την εικαστική παρέμβασή του έδωσε φως και χρώμα στη δουλειά μας.
Καλή σας ακρόαση».
Η «τσάρκα» γίνεται με τα παρακάτω τραγούδια:
1)Συννεφιασμένη Κυριακή (Βασίλης Τσιτσάνης)
2)Έλα να πάμε τσάρκα (Απόστολος Χατζηχρήστος)
3)Σβήσε το φως να κοιμηθούμε (Γιάννης Παπαϊωάννου-Χαράλαμπος Βασιλειάδης)
4)Χαράματα η ώρα τρεις (Μάρκος Βαμβακάρης)
5)Το σκαλοπάτι σου (Βασίλης Τσιτσάνης-Γεράσιμος Τσάκαλος)
6)Σαν μαγεμένο το μυαλό μου (Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας)
7)Φυσάει ο μπάτης (Ιωάννα Γεωργακοπούλου-Χαράλαμπος Βασιλειάδης)
8)Αχάριστη (Βασίλης Τσιτσάνης)
9)Ας μην ξημέρωνε ποτέ (Απόστολος Χατζηχρήστος-Κώστας Μάνεσης)
10)Φραγκοσυριανή (Μάρκος Βαμβακάρης)
11)Αρχόντισσα (Βασίλης Τσιτσάνης)
12)Χωρίσαμε ένα δειλινό (Βασίλης Τσιτσάνης)
13)Απ'της Ζέας το λιμάνι (Γιάννης Παπαϊωάννου)
14)Τσάρκα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι (Βασίλης Τσιτσάνης)
15)Το μινόρε της αυγής (Σπύρος Περιστέρης-Μίνως Μάτσας)
16)Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ (Βασίλης Τσιτσάνης)
Η ηχογράφηση έγινε στην Αίθουσα Συναυλιών του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας και στο Digital Master Studio στη Λάρισα με ηχολήπτη το Βασίλη Γεωργόπουλο. Η αρχική ηχογράφηση είναι προσφορά των Αδελφών Καραγούγα και του Βασίλη Γεωργόπουλου στη μνήμη του πατέρα του ηχολήπτη, χορωδού Γιώργου Γεωργόπουλου. Η ενορχήστρωση , χορωδιακή επεξεργασία και η μουσική διεύθυνση είναι του Δημήτρη Καρβούνη. Η παραγωγή έγινε από τη Δ.Ε.Υ.Α.Λ (Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λάρισας).
Στο μουσικό σύνολο «Ενωδεία» συμμετέχουν οι μουσικοί:
Ιωάννα Σιοπούδη - Πιάνο
Βαγγέλης Τσαπλές - Μπουζούκι & Μαντολίνο
Κώστας Ταμβακάς - Μπουζούκι
Θανάσης Καλαμπάκας & Σπύρος Καβαλλιεράτος - Κιθάρες
Γιώργος Τσιαρδάκας - Φλάουτο
Στέλιος Κοτρώτσιος - Κλαρινέτο
Γιώτα Στεφανοπούλου - Βιολί
Νίκος Νικολαίδης - Τσέλο
Γιώργος Κουλιόπουλος - Κοντραμπάσο
Κώστας Χαμπίμπης - Κρουστά
Δεν είναι η πρώτη φορά που δισκογραφούνται ρεμπέτικα τραγούδια από χορωδίες. Στα χρόνια του ’60 και του ’70 η χορωδία Καλαμάτας «Ορφέας», η χορωδία Τρικάλων, η χορωδία Καρδίτσας και άλλα χορωδιακά σχήματα είχαν περάσει στη δισκογραφία ειδικά διασκευασμένα ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά τραγούδια. Στην περίπτωση της χορωδίας της Λάρισας όμως, νομίζω πως έχουμε ότι πληρέστερο έχει ηχογραφηθεί σ' αυτό το είδος, τόσο σε σχέση με τη χορωδία όσο και με την ορχήστρα. Δεν είναι τυχαίο πως το ίδιο σχήμα και πάλι σε διεύθυνση του Δημήτρη Καρβούνη, είχε ηχογραφήσει το 1994 τα «40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά» του Μίκη Θεοδωράκη, με την έγκριση του συνθέτη. Ειδικά η εκτέλεση της «Συννεφιασμένης Κυριακής», με «οδηγό» τη διασκευή του Μάνου Χατζιδάκι στις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές», είναι μοναδική… Θεωρώ πως ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ο «Δούρειος Ίππος» ή το καλύτερο «διαβατήριο» για να περάσουν αυτά τα τραγούδια στα μικρά παιδιά, ακόμη και σε αυτά της προσχολικής ηλικίας… Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο cd έχει διανεμηθεί στα καταστήματα ή αν διατίθεται ακόμα από το Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας.
Το εισαγωγικό σημείωμα στο ένθετο, δίνει το «στίγμα» αυτής της δουλειάς: «Έλα να πάμε τσάρκα… μια τσάρκα στους δρόμους των λαϊκών δημιουργών που γέννησαν το γνήσιο λαϊκό τραγούδι. Στην αρχή το είπανε «ρεμπέτικο», αλήτικο δηλαδή, είδος παρεξηγημένο, κατατρεγμένο, αμαυρωμένο, από κάποια τραγούδια ακραία για το κοινό αίσθημα, τους κρατούντες, αλλά και τους προοδευτικούς της εποχής. Κι όμως, τα πιο πολλά απ’τα τραγούδια αυτά περιείχαν αλήθεια, έμπνευση, ευγένεια, υπέροχη ανάπτυξη της μελωδικής γραμμής και αφοπλιστικά απλή, μα μεστή ποιητική γραφή. Γι’αυτό και υπήρξαν πηγή έμπνευσης πολλών νεότερων Ελλήνων δημιουργών, με πρώτο το Μάνο Χατζιδάκι, που με περίσσια τόλμη, για την εποχή εκείνη, τα ανακάλυψε και τα παρουσίασε μέσα απ’τις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές» και τις «Πασχαλιές», μ’ έναν άλλο, δικό του τρόπο. Κάπως έτσι κι εμείς, η Μικτή και η Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, με το Μουσικό Σύνολο «Ενωδεία» προσεγγίσαμε τα τραγούδια αυτά με αγάπη και, προσπαθώντας να βαδίσουμε στα χνάρια του Μάνου Χατζιδάκι, τολμήσαμε να τα πούμε με μια άλλη άποψη, πολυφωνική. Μια άποψη που πολλοί ίσως τη θεωρήσουν ιεροσυλία. Κι όμως, τα τραγούδια είναι από μόνα τους πολυφωνικά. Ακούστε σε παλιές φωνογραφήσεις να τραγουδάνε μαζί Τσιτσάνης, Νίνου, Στράτος, Μπέλλου. Λες και η μελωδία θέλει να γίνει χίλια κομμάτια, για να συνθέσει ένα αρμονικό ψηφιδωτό… Αυτό το ψηφιδωτό χρωματίσαμε, παρουσιάζοντας τη δουλειά μας για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2003 στη Λάρισα, πηγαίνοντας τσάρκα με τον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη, τον Παπαϊωάννου, το Χατζηχρήστο και τον Μπαγιαντέρα, σε μια ήρεμη, γλυκιά, νοσταλγική ονειροπόληση. Συνέχεια εκείνης της βραδιάς είναι ο δίσκος ακτίνας (cd) που κρατάτε στα χέρια σας. Μια δουλειά που έγινε με αγάπη και μεράκι, από 90 Λαρισαίους χορωδούς και μουσικούς. Θερμές ευχαριστίες πρέπουν ση ΔΕΥΑΛ, που στήριξε αυτή την έκδοση, στον ηχολήπτη μας Βασίλη Γεωργόπουλο που πίστεψε σε αυτή τη δουλειά και μας παρείχε την αμέριστη βοήθειά του και στο Χρήστο Παπανικολάου που με την εικαστική παρέμβασή του έδωσε φως και χρώμα στη δουλειά μας.
Καλή σας ακρόαση».
