«Πάω για Ιθάκη»
Μια ενδιαφέρουσα λαϊκή δουλειά κυκλοφόρησε πρόσφατα, με τίτλο «Πάω για Ιθάκη» σε μουσική του ερασιτέχνη μουσικού Διονύση Κυπριώτη. Μια δουλειά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχα πονήματα επαγγελματιών του χώρου. Ο δίσκος εκδόθηκε σε παραγωγή του συνθέτη, και διανέμεται από τον «Καθρέφτη ήχων αληθινών». Εννέα τραγούδια σε στίχους Βασίλη Λάμπρου, Θόδωρου Ποάλα, Νίκου Παπαδόπουλου, αλλά και του ίδιου του Κυπριώτη, με κύριους τραγουδιστές τους Μιχάλη Δημητριάδη και Εβελίνα Αγγέλου και τις συμμετοχές των Μανώλη Καϊτατζή και Γιώργου Ρωμοσιού. Η επιμέλεια της παραγωγής έγινε από τον ερευνητή του λαϊκού τραγουδιού, τον γνωστό «ρακοσυλλέκτη» Κώστα Χατζηδουλή.
Τα τραγούδια του cd
1) Τα σφάλματα (στίχοι: Βασίλη Λάμπρου) Μιχάλης Δημητριάδης - Εβελίνα Αγγέλου
2) Όταν κοιμάσαι ξαγρυπνώ (Θόδωρου Ποάλα) Εβελίνα Αγγέλου
3) Το τριμελές (Βασίλη Λάμπρου) Μιχάλης Δημητριάδης
4) Δυο καρδιές (Νίκου Παπαδόπουλου) Μανώλης Καϊτατζής
5) Βοριά μου βοριαδάκι μου (Διονύση Κυπριώτη) Μιχάλης Δημητριάδης - Εβελίνα Αγγέλου
6) Δεν είσαι όνειρο (Θόδωρου Ποάλα) Εβελίνα Αγγέλου
7) Τσιγαράκι (Διονύση Κυπριώτη) Μιχάλης Δημητριάδης - Γιώργος Ρωμοσιός
8) Η άνοιξη (Βασίλη Λάμπρου) Μανώλης Καϊτατζής
9) Πάω για Ιθάκη (Διονύση Κυπριώτη) Μιχάλης Δημητριάδης - Εβελίνα Αγγέλου-Γιώργος Ρωμοσιός
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Την επιμέλεια της ορχήστρας είχε ο Σπύρος Ιωαννίδης, ο οποίος έπαιξε μπουζούκι και μπαγλαμά. Μαζί του οι Κώστας Κωνσταντίνου (μπάσο), Παντελής Μπενετάτος (πιάνο), Σπύρος Παναγιωτόπουλος (κρουστά) και Γιώτης Σαμαράς (κιθάρα). Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο «Συν 1» από τον Βαγγέλη Καλαρά με βοηθό τον Γιάννη Ταβουλάρη. Ωραίο το εξώφυλλο του Αντώνη Καπίρη με το καραβάκι που ταξιδεύει προφανώς για την Ιθάκη, έχοντας μέσα ένα μπουζούκι, μια κιθάρα και ένα τουμπελέκι.
Λίγα λόγια του συνθέτη...
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Τραγανό Ηλείας στις 6/10/1961.Το 1979 πέτυχα στην Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιά (6ος στη σειρά), παίρνοντας 2 υποτροφίες. Από τότε ζω στον Πειραιά μέχρι και σήμερα, διατηρώντας λογιστικό-φοροτεχνικό γραφείο από το 1986. Είχα ιδιαίτερη αγάπη στη μουσική από παιδάκι ακούγοντας τα τραγούδια που έπαιζε το κρατικό ραδιόφωνο (επί το πλείστον λαϊκά). Κατάφερα στον Πειραιά και έμαθα κιθάρα και αργότερα μπουζούκι (ερασιτεχνικά). Από την αρχή σχεδόν που έπιασα τα όργανα στα χέρια μου, προσπαθούσα να βγάζω δικές μου μελωδίες. Έτσι έχω γράψει κάποια τραγούδια περίπου 30 μέχρι τώρα.
Καλή μου επιτυχία.
Διονύσης Κυπριώτης
08/10/12
...και λίγα λόγια του Μιχάλη Δημητριάδη
Συζητώντας πριν από ένα χρόνο με τον Μιχάλη Δημητριάδη, στα πλαίσια μιας συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στο ogdoo.gr, αναφερθήκαμε γενικότερα στην εικόνα του λαϊκού τραγουδιού στη σημερινή εποχή:
Καινούργια καλά τραγούδια θα βγούνε τώρα με την κρίση; Μου έλεγε πρόσφατα ο Χρήστος ο Νικολόπουλος πως θα γυρίσουμε πίσω στα θέματα της δεκαετίας του ΄60.
Πιστεύω πως έτσι ακριβώς είναι. Δεν γίνεται διαφορετικά. Νομίζω πως θα γραφτούνε πολύ ωραία τραγούδια, υπάρχουν πολύ ωραίες φωνές. Είναι στο χέρι μας. Διότι κακά τα ψέματα, θεωρώ ότι η τελευταία ωραία δεκαετία ήταν το 1990-2000, στην οποία θυμάμαι σπουδαίους δίσκους και ωραία τραγούδια. Θεωρώ ότι τη δεκαετία 2000-2010 μείναμε πολύ πίσω και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Τώρα όμως από μόνος του ο καθένας θα βρει το δρόμο του και θα βγούνε πράγματα τα οποία θα είναι σταθμός για την ελληνική δισκογραφία. Έχω αυτό το προαίσθημα. Κι έτσι πρέπει να κάνουμε. Διότι δεν μπορεί να τα κρατάει ο καθένας στο ντουλάπι του. Υπάρχουν σπουδαίοι δημιουργοί, οι οποίοι δεν έχουν πού να δώσουν αυτά τα τραγούδια και ποιος να τα εκδώσει. Νομίζω όμως πως αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ο δρόμος...
Μια «ρακοσυλλεκτική» παραγωγή
Μετά λοιπόν τον «Σημαιοστολισμό» που κυκλοφόρησε πέρσι, ο Μιχάλης Δημητριάδης συμμετέχει σε ένα σημαντικό λαϊκό δίσκο, για τον οποίο, ακόμα και αν τον άκουγα χωρίς να ξέρω τους συντελεστές του, θα έλεγα πως κάπου «εμπλέκεται» ο Κώστας Χατζηδουλής. Τόσο το ύφος και ο ήχος των τραγουδιών, όσο και η παρουσία του Μιχάλη Δημητριάδη, με τον οποίο υπήρξαν σταθεροί συνεργάτες στο παρελθόν, έχουν μια «αύρα» Χατζηδουλή... Κλασικά λαϊκά τραγούδια, επηρεασμένα σαφώς από το παρελθόν, με αξιόλογες ερμηνείες και λιτή ενορχήστρωση. Ευδιάκριτα τα φωνητικά του καλού νέου τραγουδιστή Γιώργου Ρωμοσιού...
Μοναδικό μειονέκτημα του δίσκου η συσκευασία του, που δεν έχει ένα υποτυπώδες φυλλάδιο, με στίχους φωτογραφίες κλπ.
