Βασίλης Δημητρίου – Μάνος Ελευθερίου: «Σεργιάνι στον παράδεισο»

Τον Οκτώβρη 1976 κυκλοφορεί από τη LYRA ένας εξαιρετικός δίσκος με τίτλο «Σεργιάνι στον Παράδεισο». Τραγουδούν η Σωτηρία Μπέλλου, ο Γιάννης Μπογδάνος και η Έλενα Κωστή.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Τα τραγούδια του:

1) Ο κόσμος είναι σαν μπαξές (Σωτηρία Μπέλλου)
2) Βρήκα ζωγράφο μάστορα (Γιάννης Μπογδάνος)
3) Κι όταν μ’ άφησες πρωί (Έλενα Κωστή)
4) Την ξενιτιά ζυγίσανε (Γιάννης Μπογδάνος)
5) Σμύρνη Κωνσταντινούπολη (Σωτηρία Μπέλλου)
6) Κυρά Μικρασιάτισσα (Γιάννης Μπογδάνος)
7) Το πιτσιρικάκι (Σωτηρία Μπέλλου)
8) Οι φιλίες του στρατού (Γιάννης Μπογδάνος)
9) Θα γίνω χαμηλή ροδιά (Έλενα Κωστή)
10) Με πήρανε τα βάσανα (Σωτηρία Μπέλλου)
11) Στα ταμπάκικα (Γιάννης Μπογδάνος)

Η μουσική είναι του Βασίλη Δημητρίου και οι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου.

 

Η διεύθυνση ορχήστρας έγινε από το συνθέτη και η ηχογράφηση έγινε από το Στέλιο Γιαννακόπουλο στα στούντιο της Columbia.


Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ο Βασίλης Δημητρίου γράφει έναν αυτόνομο κύκλο τραγουδιών, ανεξάρτητο από κάποια τηλεοπτική σειρά ή θεατρική παράσταση. Στην επανέκδοση του δίσκου σε cd (επιμέλεια Γιώργου Τσάμπρα) το 1996 ο συνθέτης σημειώνει:


«Λαϊκά τραγούδια θέλαμε να κάνουμε με τον Μάνο Ελευθερίου. Μέχρι τότε είχαμε γράψει τρία τραγούδια με το Στράτο Διονυσίου -από τα οποία είχε κυκλοφορήσει σε δίσκο μόνο το ένα, το «Ζήσαμε και δεν ζήσαμε» -κι άλλα τρία στο «Ω τι κόσμος μπαμπά». Εδώ δούλεψα αποκλειστικά πάνω σε στίχους του. Μόνο δυο τραγούδια έγραψε ο Μάνος πάνω σε δικές μου μελωδίες. «Το πιτσιρικάκι» και το «Οι φιλίες του στρατού». Εγώ ήθελα να πει περισσότερα τραγούδια η Μπέλλου αλλά ο Πατσιφάς επέμενε στην Έλενα Κωστή. Μπουζούκια παίζουν ο Θανάσης Πολυκανδριώτης με το Γιάννη Μπιθικώτση, ακορντεόν ο Κίμων Βασιλάς και μπάσο ο Νύσσος Πανταζής. Βρίσκω πιο αληθινό βέβαια όλα όσα σχετίζονται με τη δημιουργία ενός δίσκου να τα λέει κάποιος που τα είδε σαν τρίτος κι όχι ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Στον κόσμο βέβαια αρέσει να μαθαίνει αλλά τι να πω εγώ; Kάποιου θα φανώ εγωιστής, κάποια πράγματα δε γράφονται σε σημειώματα. Επομένως…» Βασίλης Δημητρίου – Νοέμβριος 1995


Δυστυχώς ο δίσκος αυτός με τα πολύ ωραία λαϊκά τραγούδια του Δημητρίου και τις εικόνες του Μάνου Ελευθερίου από τη Μικρά Ασία, δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστός. Μόνο το «Πιτσιρικάκι» επέπλευσε κάπως… Ένα τραγούδι που αν ο ακροατής δεν ξέρει το συνθέτη, κάλλιστα μπορεί να πιστέψει πως είναι παλιό ρεμπέτικο.

Εκείνη την εποχή η Σωτηρία Μπέλλου, παράλληλα με τις επανεκτελέσεις των ρεμπέτικων, συνεργάζεται ήδη και με τους συνθέτες του «έντεχνου» τραγουδιού. Έχει τραγουδήσει Αργύρη Κουνάδη, Βαγγέλη Γκούφα και Διονύση Σαββόπουλο, ενώ με τα τραγούδια του Δήμου Μούτση, του Ηλία Ανδριόπουλου και άλλων στη συνέχεια, θα γράψει μια νέα, ξεχωριστή σελίδα στην πορεία της.

 

Αξιοπρεπείς ερμηνείες καταθέτουν τόσο ο Γιάννης Μπογδάνος, ο οποίος τότε συνεργάζεται κατά κόρον με το Γιώργο Μητσάκη αλλά και η Έλενα Κωστή, μια τραγουδίστρια που, ενώ εκείνη την εποχή συνεργάζεται με συνθέτες όπως ο Κώστας Καπλάνης, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, ο Αργύρης Κουνάδης και ο Γιώργος Κριμιζάκης, αργότερα δεν θα έχει ιδιαίτερη συνέχεια…


Στην επανέκδοση του δίσκου σε cd σημειώνει ο Μάνος Ελευθερίου σημειώνει:


«Ουσιαστικά μ’ αυτό το δίσκο τελειώνει από την πλευρά μου η «περίοδος Σμύρνης» που άρχισε με τον «Άγιο Φεβρουάριο». Το «Σμύρνη Κωνσταντινούπολη και Αλεξάνδρειά μου, Σεργιάνι στον παράδεισο σας έβγαλε η καρδιά μου» μάλιστα, ήταν να μπει στον «Άγιο Φεβρουάριο». Κράτησε πολλά χρόνια αυτή η περίοδος. Ξεκίνησε από τη διάθεσή μου να αρχίσω να μαζεύω, καρτ-ποστάλ κι οτιδήποτε έχει σχέση με τη Σμύρνη. Λογάριαζα να κάνω ένα μεγάλο αφιέρωμα στη ζωή της με αποκόμματα, απομνημονεύματα κλπ. Είναι ένα υλικό που το έχω ακόμα, θα μπορούσε να χρησιμεύσει σε μια επέτειο αλλά δεν είναι πλήρες ούτε οργανωμένο. Τότε είχε ξεθυμάνει κάπως η παράδοση των παλιότερων χρόνων να γίνονται δίσκοι που να έχουν μια θεματική ενότητα. Ακούγοντας όμως κανείς όλα τα τραγούδια που υπάρχουν στο «Σεργιάνι» υπάρχει μια ενότητα. Και «Τα ταμπάκικα» ας πούμε, έχουν κάτι από τη Σμύρνη και η «Κυρά-Μικρασιάτισσα». Δουλέψαμε καλά με τον Βασίλη Δημητρίου και δυο τραγούδια –«Το πιτσιρικάκι» και «Οι φιλίες του στρατού» -γράφτηκαν πάνω σε μελωδίες του.»
Μάνος Ελευθερίου - 19 Ιανουαρίου 1996


Πριν από δυόμιση χρόνια, συνομίλησα με τον Βασίλη Δημητρίου στα πλαίσια μιας συνέντευξης. Ανάμεσα στα θέματά μου ήταν τόσο αυτός ο δίσκος, όσο και η συνεργασία του με την Μπέλλου.

Ερ : Θέλω να πάμε πολύ πίσω και να μιλήσουμε για ένα δίσκο σας που μου αρέσει ιδιαίτερα το «Σεργιάνι στον Παράδεισο» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου το 1976. Υπήρχαν και τότε αρκετές αναφορές στη Σμύρνη, όπως και στα «Ματωμένα χώματα» τώρα. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτή τη δουλειά.
Απ: Το «Σεργιάνι στον Παράδεισο» είναι μια σειρά με τα πρώτα λαϊκά τραγούδια που έγραψα. Είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχω κάνει κι εγώ και ο Ελευθερίου μαζί. Μιλάω και για τον Ελευθερίου, αυθαίρετα βέβαια, αλλά ξέρω ότι το πιστεύει κι αυτός αυτό. Ήταν σε μια πάρα πολύ καλή στιγμή, τριάντα χρόνια πίσω και παραπάνω, γιατί τα τραγούδια αυτά τα είχαμε γράψει μες στην επταετία. Από εκείνη την περίοδο είναι και τα τραγούδια μου που τραγούδησε ο Μητσιάς γύρω στο 72 -73. Αυτά λοιπόν τα τραγούδια στο «Σεργιάνι στον Παράδεισο» ατύχησαν για λόγους, που δεν θέλω να πω τώρα. Εκτός από την Μπέλλου που συμμετείχε και είναι πολύ καλή, δεν είχε τις φωνές αυτές που θα τα προωθούσαν…

 

Ερ: Βασιστήκατε στο υλικό της εταιρείας;
Απ: Ναι. Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, είναι οι συγκυρίες αυτές, δυστυχώς.


Ερ: Από την Μπέλλου τι θυμάστε, πώς ήταν;
Απ: Η Μπέλλου ήταν πάντα Μπέλλου.


Ερ: Και στη συνεργασία σας; Έχει κατά καιρούς ακουστεί πως ήταν κάπως, ας πούμε, ιδιόρρυθμη.
Απ: Καθόλου ιδιόρρυθμη δεν ήταν. To ν κάθε άνθρωπο όταν δεν έχει τα δικά μας μυαλά και τις δικές μας ιδιορρυθμίες, τον λέμε ιδιόρρυθμο. Δεν είναι ιδιόρρυθμος. Έχει το δικό του τρόπο κίνησης και έκφρασης. Εμείς θέλουμε όλοι να κινούνται όλοι και να εκφράζονται σαν κι εμάς. Να τρώνε όσο αλάτι τρώμε εμείς, να τρώνε όση ζάχαρη τρώμε εμείς… Άμα δεν τρώνε όση ζάχαρη τρώμε εμείς, τον λέμε ιδιόρρυθμο. Εμένα δεν μ’ αρέσουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί. Όχι. Ήταν συνεπέστατη μαζί μου. Και νομίζω πως δεν έχει ακουστεί πως η Σωτηρία δεν ήταν συνεπέστατη. Απεναντίας ήταν ένας άνθρωπος έξω καρδιά και ότι ήθελε το έλεγε στα ίσα. Ήταν και πλακατζού…


Ερ: Νομίζω πως θέλατε να τραγουδήσει ολόκληρο το δίσκο…
Απ: Ναι αλλά δεν ήθελε ο Πατσιφάς. Η Σωτηρία ήθελε να κάνουμε κι έναν άλλο δίσκο μαζί, μετά απ’ αυτό. Δεν το’ χω πει ποτέ μου……


Ερ: Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό.
Απ: Ήθελε και βεβαίως κι εγώ το ήθελα πιο πολύ, να κάνουμε ένα δίσκο μαζί. Και μού ‘λεγε «να ψήσεις και τον Ελευθερίου», που δεν χρειαζόταν να τον ψήσω εγώ, ήτανε ψημένος μόνος του ο Μάνος. Ο μόνος που δεν ψηνότανε ήταν ο Πατσιφάς. Είχε τους λόγους του. Δεν ξέρω ποιοι ήταν αυτοί οι λόγοι και δεν το συζητούσε καν. Προσπαθούσα μερικούς μήνες να τον πείσω αλλά δεν τα κατάφερα…. Δεν πειράζει…


Ερ: Μήπως ήθελε να έχει τη Μπέλλου μόνο για τις επανεκτελέσεις των ρεμπέτικων; Γιατί, αν δεν απατώμαι και τα τραγούδια του Ηλία Ανδριόπουλου με δυσκολία βγήκαν αργότερα…
Απ: Δεν ξέρω τι μπορεί να ήθελε, γιατί δεν μ’ άφησε να καταλάβω τι δεν ήθελε. Απλώς έλεγε «όχι, όχι, θα είναι η καταστροφή σου, μην την ακούς, είναι τρελή». Πώς θα ήταν η καταστροφή μου η Μπέλλου; Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ. «Όχι ν’ ακούς τι σου λέω εγώ» μου έλεγε ο Πατσιφάς. Είχε τα δικά του. Άλλος ένας ακόμη που τον λέγαμε ιδιόρρυθμο. Αλλά αυτοί οι ιδιόρρυθμοι είναι που γράφουν ιστορία. Δεν γράφουν οι συμβιβασμένοι. Ο «ιδιόρρυθμος» Πατσιφάς έγραψε ιστορία…


Το «Σεργιάνι στον παράδεισο» κυκλοφόρησε το 1996 σε cd ενώ το 2009 ξαναβγήκε σε διπλό cd με τίτλο «Τρεις κύκλοι τραγουδιών», μαζί με τους δίσκους του Δημητρίου «Κυκλάδες» και «Παραθύρι παραθύρι».


Φωτογραφίες
2: Βασίλης Δημητρίου
3: Σωτηρία Μπέλλου
4: Γιάννης Μπογδάνος, Έλενα Κωστή

 


 

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!