Γυρίζοντας σπίτι, πήρα από το ράφι το «Αγύριστο Κεφάλι», το τρίτο βιβλίο του Μίλτου για τον Άλκη Αλκαίο και ξεκίνησα να το διαβάζω ξανά. Μέσα σε 200 σελίδες ο Μίλτος καταφέρνει να μας παρουσιάσει τον «αόρατο στιχουργό», όπως τον αποκαλεί εκείνος. Δε γράφει τη βιογραφία του, αλλά περιγράφει τη σχέση τους, μέσα από τις ιστορίες που έζησε μαζί του.
Το βιβλίο χωρίζεται σε 15 κεφάλαια μαζί με το επίμετρο. Ο Μίλτος επιλέγει να ξεκινήσει από την αρχή και από τον παράδοξο τρόπο που γνωρίστηκε με τον Άλκη. Με μικρά στιγμιότυπα από την μεταξύ τους σχέση, φωτίζει τον άνθρωπο Άλκη Αλκαίο. Μας δίνει στοιχεία για το χαρακτήρα του, για την προσωπικότητα του. Μιλάει ακόμα και για την αρρώστια του, την οποία αντιμετώπισε παλικαρίσια. Και καταφέρνει να ισορροπήσει εξαιρετικά τη συγκινησιακή φόρτιση που δημιουργούν κάποια αποσπάσματα με ιστορίες γεμάτες χιούμορ. Διαβάζοντάς το, έπιασα τον εαυτό μου να δακρύζει και λίγες σελίδες μετά να γελάει δυνατά.
Ένα βιβλίο μνήμης και αναπόλησης. Που μας γνωρίζει καλύτερα έναν άνθρωπο που ηθελημένα έζησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, «σχεδόν τριάντα χρόνια εθελούσια αποκλεισμένος σε δύο δωμάτια, ένα στην Κάτω Κηφισιά και ένα στην Πάργα». Όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει τους στίχους του, όλοι θέλαμε να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτόν και μέσα από αυτή την προσωπική αφήγηση έχουμε την ευκαιρία.
Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα cd με πέντε παλαιότερα τραγούδια του Μίλτου από τη μακρόχρονη συνεργασία του με τον Αλκαίο και τέσσερα καινούρια που είχε στο συρτάρι. Συμμετέχουν ο Χρήστος Θηβαίος, ο Βασίλης Καζούλης, ο Βαγγέλης Γερμανός και ο Κώστας Θωμαΐδης.
Αγαπάω πολύ τους στίχους του Αλκαίου, όπως και τα τραγούδια του Μίλτου, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ένα αυτό θα ήταν το «Νανούρισμα». Το πρώτο τραγούδι που έγραψαν μαζί και που με «πιάνει πάντα στα πράσα».
Το βιβλίο χωρίζεται σε 15 κεφάλαια μαζί με το επίμετρο. Ο Μίλτος επιλέγει να ξεκινήσει από την αρχή και από τον παράδοξο τρόπο που γνωρίστηκε με τον Άλκη. Με μικρά στιγμιότυπα από την μεταξύ τους σχέση, φωτίζει τον άνθρωπο Άλκη Αλκαίο. Μας δίνει στοιχεία για το χαρακτήρα του, για την προσωπικότητα του. Μιλάει ακόμα και για την αρρώστια του, την οποία αντιμετώπισε παλικαρίσια. Και καταφέρνει να ισορροπήσει εξαιρετικά τη συγκινησιακή φόρτιση που δημιουργούν κάποια αποσπάσματα με ιστορίες γεμάτες χιούμορ. Διαβάζοντάς το, έπιασα τον εαυτό μου να δακρύζει και λίγες σελίδες μετά να γελάει δυνατά.
Ένα βιβλίο μνήμης και αναπόλησης. Που μας γνωρίζει καλύτερα έναν άνθρωπο που ηθελημένα έζησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, «σχεδόν τριάντα χρόνια εθελούσια αποκλεισμένος σε δύο δωμάτια, ένα στην Κάτω Κηφισιά και ένα στην Πάργα». Όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει τους στίχους του, όλοι θέλαμε να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτόν και μέσα από αυτή την προσωπική αφήγηση έχουμε την ευκαιρία.
Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα cd με πέντε παλαιότερα τραγούδια του Μίλτου από τη μακρόχρονη συνεργασία του με τον Αλκαίο και τέσσερα καινούρια που είχε στο συρτάρι. Συμμετέχουν ο Χρήστος Θηβαίος, ο Βασίλης Καζούλης, ο Βαγγέλης Γερμανός και ο Κώστας Θωμαΐδης.
Αγαπάω πολύ τους στίχους του Αλκαίου, όπως και τα τραγούδια του Μίλτου, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ένα αυτό θα ήταν το «Νανούρισμα». Το πρώτο τραγούδι που έγραψαν μαζί και που με «πιάνει πάντα στα πράσα».
